การให้บริการในผู้ป่วยเบาหวานของโรงพยาบาลนาหว้า สังเกตพบว่าในจำนวนกลุ่มผู้ป่วยเบาหวานที่มีภาวะแทรกซ้อน เช่น กลุ่มที่มีแผลเรื้อรัง กลุ่มที่มีภาวะระดับน้ำตาลสูง บางรายต้องเข้ารักษาในผู้ป่วยใน ซึ่งจากการเข้าไปสนทนาในกลุ่มนี้ พบว่า บางรายเคยมีความคิดทำร้ายตัวเองเพื่อไม่ต้องรักษาอาการและแผลเรื้อรัง บางรายแยกตัวเอง อารมณ์รุนแรงหงุดหงิดง่าย โดยเฉพาะในกลุ่มผู้ป่วยในจะพบอาการเหล่านี้ “ในผู้ป่วยที่มีแผลเรื้อรังหรือในรายที่ต้องตัดอวัยวะ” ซึ่งจากการทบทวนรายงานการวิจัยที่เกี่ยวกับเบาหวานและโรคซึมเศร้า 1Anderson และคณะ (2001) 2Akker และคณะ (2004) จากการศึกษาวิจัย ทั้ง 2 เรื่อง พบว่า โรคซึมเศร้าและโรคเบาหวาน เป็นการเจ็บป่วยร่วมกัน (Comorbid) ซึ่งหากผู้ป่วยโรคเบาหวานได้รับการคัดกรองภาวะซึมเศร้า ตั้งแต่ระยะเริ่มแรก และให้การช่วยเหลือบำบัดรักษา จะช่วยให้ผู้ป่วยไม่เกิดโรคซึมเศร้า ซึ่งเป็นการเพิ่มโรคให้ผู้ป่วยอีกโรคหนึ่ง นอกจากนี้ผู้ป่วยโรคซึมเศร้า อาจนำไปสู่การฆ่าตัวตายได้ (WHO,2005) ดังนั้นในการให้การดูแลผู้ป่วยเบาหวานหรือโรคเรื้อรัง คงต้องมองให้ลึกในด้านของภาวะจิตสังคมของผู้ป่วยร่วมด้วย และในการให้ความรู้แก่ครอบครัว ผู้ดูแลผู้ป่วยในการดูแลด้านจิตใจของผู้ป่วยการสังเกตการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นเพื่อให้การดูแลรักษาอย่างทันท่วงที ซึ่งผู้ป่วยในความดูแลที่มีภาวะเสี่ยงมีสองท่านที่มีภาวะ Hyperglycemia มาตลอด และอีกท่านมีแผลเรื้อรังที่ต้องตัดอวัยวะ ที่มีภาวะซึมเศร้าแต่อยู่ในระดับต่ำมีการติดตามและให้คำปรึกษาทุกครั้งที่มารับบริการ ปัจจุบันผู้ป่วยทั้งสองท่านสามารถดูแลตนเองและคนในครอบครัวก็เข้าใจและให้ความใส่ใจผู้ป่วยมากขึ้น อัตราการ Readmit ลดลง แล้วที่โรงพยาบาลท่านเป็นอย่างไรบ้าง ลองใช้แบบประเมินในกลุ่มผู้ป่วยเบาหวานหรือกลุ่มที่มีภาวะเสี่ยง ถ้ายังไงอย่าลืมแลกเปลี่ยนด้วยนะค่ะ
1. Akker M., Schuurman A., Metsemaker J.,& Buntinx F.(2004). Is depression related to subsequent Diabetes mellitus?. Acta Psychiatrica Scandinavica, 110(3), 178-183
2.Anderson R.J., Freedland K.E., Clouse R.E., & et. Al. (2001). The prevalence of co morbid Depression in adults with diabetes : ameta analysis. Diabetes Care, 24(6), 1069-1078.