โลกเรียนนอกกะลา
ปฏิวัติการศึกษา ณ โรงเรียนลำปลายมาศพัฒนา
บทเรียนของการศึกษาในอดีต
เรามีการศึกษาที่ทุกคนไม่มีสิทธิ์เข้าถึงการศึกษาที่มีคุณภาพเท่าเทียมกัน
ผู้เรียนส่วนใหญ่ทำอาชีพตามสาขาที่เรียนมา
ผู้คนทำงานเดียวและยึดมันไว้อย่างมั่นคง
การเรียนการสอนเน้นการจำความรู้
ดำรงอยู่ภายใต้วัฒนธรรมเดียว
ต่างคนต่างทำงานในความรู้ที่ตนได้เรียนมา
เรียนเป็นช่วง ๆ ตามระดับชั้น
การเรียนการสอนเป็นกลุ่มเดียว ในห้องสี่เหลี่ยม
ครูเป็นผู้ให้ความรู้ ครูกำหนดสิ่งที่จะสอน และห้องเรียนเงียบ
ผู้เรียนมีส่วนร่วมน้อย
สอบวัดความรู้
เน้นการแข่งขัน ผู้แพ้ถูกคัดออก
มีคนจำนวนน้อยได้เรียนระดับสูง
การศึกษายังติดอยู่ที่
อ่านออกเขียนได้ คิดเลขเป็น และความรู้ ทั้งที่.....ทักษะกระบวนการแสวงหาความรู้ และ ทักษะการคิด คือเครื่องมือที่จำเป็นที่สุดในอนาคต
เรายังตามความคิดของเมื่อวาน มากกว่าความต้องการในอนาคต ความคิดใหม่ และ นวัตกรรมใหม่จึงเกิดขึ้นน้อย
อนาคต เราปรารถนาให้การศึกษาไปอย่างไร เมื่อการศึกษาวันนี้ ยังมุ่งไปที่ ความรู้ มากกว่า ทักษะการคิด และทักษะกระบวนการแสวงหาความรู้
แม้แต่สโลแกนก็ให้ความสำคัญกับความรู้ เก่ง ดี มีความสุข เพราะเก่งวัดง่าย ได้ค่าออกมาเป็นตัวเลข สามารถปรับแต่งให้สวยหรูได้ดังใจ
ต้องกล้าที่จะเปลี่ยน ลำดับความสำคัญทักษะกระบวนการแสวงหาความรู้ ทักษะการคิด ความรู้ หรืออย่างนี้ เรียนรู้อย่างมีความสุข ดี เก่ง
ตอนนี้เรามีการศึกษาเท่านั้นที่เป็นเครื่องมือที่ดีที่สุดในการพัฒนามนุษย์
บางตอนจาก โรงเรียนนอกกะลา โดยวิเชียร ไชยบัง พิมพ์ครั้งที่ 6 ตุลาคม 2552 สำนักพิมพ์ลำปลายมาศพัฒนา
เก็บมาฝาก ด้วยจิตคารวะ
ธีระ เงินแก้ว
ต้นมิถุนาสองห้าห้าสาม
ไม่มีความเห็น