การนำหมูเข้าเลี้ยงเพิ่ม

ขายหมูไม่ได้น้ำหนักเกือบขาดทุน

ในวันเสาร์ที่ ๒ พฤษภาคม ๒๕๕๓ ได้มีการนำลูกหมูหย่านมลงเลี้ยงเป็นรุ่นที่ ๓ ที่ฟาร์มของนายสมัย สาวงษา ตามโครงการจัดทำระบบฟาร์มที่ยั่งยืน หลังจากที่รุ่นแรกได้จับขายไปแล้วจำนวน ๕ ตัว จากน้ำหนักที่ได้เพิ่มขึ้นไม่มากไม่ถึงตัวละ ๑๐๐ กิโลกรัม ตัวที่หนักที่สุดแค่ ๖๙ กิโลกรัม รวม ทั้งหมดแค่ ๑๙๖ กิโลกรัม เท่านั้น เองทำให้ขายได้กำไรแค่ ๓๐๐๐ กว่าบาท ก็เป็นประสบการณ์ให้ผู้เลี้ยงต้องใจเย็นๆ ไม่รีบร้อนที่จะขายเกินไป โครงการ จัดทำระบบฟาร์มเลี้ยงสัตว์ที่ยั่งยืน วัตถุ ประสงค์ 1.เพื่อจัดทำฟาร์มหมูหลุมต้นแบบในชุมชนท้องถิ่นและศูนย์วิจัยและถ่าย ทอดเทคโนโลยี ใช้เป็นแหล่งเรียนรู้แก่เกษตรกรและผู้สนใจทั่วไป 2.เพื่อวิเคราะห์โครงสร้างการผลิต - ธุรกิจฟาร์มหมูหลุม เน้นฟาร์มรายเล็ก รายย่อย และกลุ่มผู้เลี้ยงสัตว์ที่มีความยั่งยืน 3. เพื่อถ่ายทอดเทคโนโลยีการจัดทำฟาร์มเลี้ยงสัตว์ที่ยั่งยืนแก่เกษตรกร เมื่อลองเปรียบเทียบกับลูกหมูรุ่นที่สอง นำเข้าเลี้ยงเมื่อ ๒๐ มีนาคม ๒๕๕๓ โตแต่ช้ากว่าเลี้ยงด้วยอาหารขุนเล็กน้อย ต้องพยายามปลอบใจคนเลี้ยงไม่ให้เขว เดี๋ยวกลับแอบไปชื้ออาหารกระะสอบมาให้กินสิ้นเปลืองไปปล่าวๆ ต้องให้เรียนรู้ด้วยตนเองก่อนๆที่จะไปเป็นตัวอย่างกับเกษตรกรรายอื่นๆต่อไปสมัย กำลังร้อนวิชาจะทำบ้านดิินไว้เป็นที่พักกำลังปรับที่ที่จะสร้างในไม่ช้านี้ วันนี้(๖มิถุนายน๒๕๕๓) นายสุพล ปานพาน ปศุสัตว์อำเภอเวียงเชียงรุ้งและ นายสมัย สาวงษา ได้ไปชื้อลูกสุกร สองสายเลือดเปียแตงกับลาสไวท์ มาเลี้ยงเพิ่มอีก ๗ ตัว เป็นรุ่นที่ ๔ ของโครงการพัฒนาฟาร์มเลี้ยงสัตว์อย่างยั่งยืนที่บ้านป่าซางหมู่ที่ ๓ ของผู้ใหญ่สมเมต มะโนตัน ตั้งใจจะเก็บตัวเมียไว้ทำพันธุ์เพาะลูกไว้ขุนด้วย อย่างไรก็ตามจากการได้พูดคุยกับ นางสม ภรรยาของนายสมัย ได้รับทราบปัญหาว่าลูกสุกรโตช้ามีเพื่อนบ้านมาวิจารณ์ว่าเลี้ยงไปเสียเวลาให้ไปเอาอาหารสำเร็จมาเลี้ยง หมูจะโตเร็ว ได้เงินเร็วเป็นธุรกิจบ้างไม่งั้นไม่ทันกิน ผู้เขียนต้องเล่าแนวคิดเศรษฐกิจพอเพียงการพึ่งตนเอง ให้ทั้งนายสมัยและนางสมให้ชัดเจนเข้าใจแจ่มแจ้งแล้ว เอาไว้ตอบเกษตรกรที่มาดูงานถึงความยั่งยืนในการเลี้ยงแบบนี้ ปลดหนี้แน่นอนมีตัวอย่างคือต้นตำหรับอาจารย์โชคชัย สารกิจ ชึ่งท่านได้พยายามชี้แนะแนวทางให้ผู้ที่เลี้ยงหมูหลุมมาโดยตลอด ใจมาก่อน ความขยันตามมา ปรัชญาต้องชัดทำจากเล็กไปหาใหญ่ หัวใจสำคัญ