ฝากนก
เห็นนกน้อย เจ้าคล้อยบิน...บนเวหา
อยากถามว่า เจ้าจะบิน...ไปหนไหน
อยากให้เจ้า บินไปได้...ไกลแสนไกล
เราจะได้ ฝากความนัย...ไปให้เธอ
ฝากไปว่า หัวใจเรา...ยังคงรัก
แนบแน่นนัก ไม่มีวัน...จะพลั้งเผลอ
จะหลับฝัน จะตื่นอยู่...หรือละเมอ
มีเพียงเธอ เท่านั้นนั่ง...อยู่ในใจ
อยากฝากบอก ให้รับรู้...ความรู้สึก
ไม่เคยนึก ว่าเกินใจ...จะตัดได้
พยายามแล้ว หลายครั้ง...น่าแปลกใจ
ห้ามไม่ได้ ความคิดถึง...ห่วงอาทร
เคยฝากจันทร์ ฝากดาว...บนฟากฟ้า
ลมเมฆา หยาดพิรุณ...ยังถูกอ้อน
ให้ช่วยนำ ความคิดถึง...ใจเว้าวอน
ไม่มีผ่อน มีแต่เพิ่ม...เติมทุกวัน
บินไปแล้ว ขอนกเจ้า...อย่าไปลับ
จงรีบกลับ นำความ...มาบอกฉัน
ว่าเธอนั้นเป็นสุขดี หรือไม่...อย่างไรกัน
ยังคิดถึง ฉันเหมือนกัน...หรือเปล่าเธอ
ความเห็น (27)
เพราะดีครับ ป่านนี้คนที่คุณเขียนถึงคงรับรู้แล้วครับ
ขอบคุณค่ะที่ชม
สวัสดีคุณจรรย์ By Jan
ชื่นชมค่ะ แต่งกลอนได้เพราะมากค่ะ ฝากนกน้อยไปบอกเธอว่ารัก คิดถึง
ให้มีความสุขในวันหยุดนี้นะค่ะ
สวัสดีคุณจรรย์ By Jan
เพราะจังเลยคะ อ่านแล้วเคลิ้มมีความสุข ขอบคุณสำหรับบทกลอนเพราะๆนะคะ
เมื่อก่อนก็แต่งกลอนไม่เป็นหรอกค่ะ
พอได้มาอ่านบทกลอนของนักกลอนชาวโกทูโนว
หลายๆ ท่านเข้า ก็เกิดแรงบันดาลใจ ก็กำลังหัดแต่งอยู่ค่ะ
มาฝากรัก กับนก ที่ผกผิน
นกจะบิน ไม่ไหว นะน้องจ๋า
เพราะว่ารัก หนักมาก ยากนำพา
รักนำมา รักพาไป ให้เต็มทรวง
แหมม ... ความคิดถึงนี่ ไม่ปราณีใครเลย นะครับ พี่จรรย์ อิอิ
คิดถึงไป ยิ้มไป ...... เหดียวก็ถึง
ข้าน้อยขอคารวะ
เหดียวก็ถึง (ตอนแรกพี่จรรย์งง อ๋อ! เดี๋ยวก็ถึงนั่นเอง)
ใช่แล้ว เดี๋ยวก็ถึงจริงๆ วันนี้พี่จรรย์ คิดถึงเพื่อนคนหนึ่งอยู่ที่กรุยบุรี ไม่เจอกันนานแล้ว
ว่าจะโทรหาสักหน่อย ไม่ถึง 5 นาที เธอก็โทรมาบอกว่าจะมาหาพี่ช่วงหยุดเข้าพรรษานี้ ก็วางโปรแกรมว่าจะพาไปวัดต่างๆ สวนนก บึงบรเพ็ด และห้วยขาแข้ง ฯลฯ
สวัสดีค่ะพี่จรรย์
เคยได้ยินเพลงนี้มั๊ยคะ " คิดถึ๊ง คิดถึง รู้สึกเหมือนกันอยู่ไหม?" คิดถึงพี่จรรย์เสมอค่ะ ขอบคุณบทกลอนที่แสนไพเราะ ขอยืมหน่อยนะคะ เผื่อได้ใช้ อิอิ
ไม่มีที่ใด...
ที่หัวใจ จะเดินทางไปไม่ถึง
...
เห็นคุณ 
By Jan นึกถึงเพลงเพลงหนึ่ง ตอนเด็กๆ คุณแม่ชอบเปิดแผ่นเสียงฟัง
ดินเจ้าเอ๋ย ข้าเคยอยู่ใกล้มาก่อน ดินอุ่นร้อนหรือเย็นก็เป็นเพื่อนฉัน
ยามเมื่อเขาร้างไป ไกลใจก็ยังนึกหวั่นหวั่น นี่อีกสักกี่วันถึงมา...
อ่านหนังสือมากมาย เดินทางรอบโลก ก็ไร้ความหมาย หากไม่เข้าใจหัวใจตัวเองคะ
เอ..... พี่จรรย์ อยู่ใกล้ ๆ อุทัยฯ หรือครับ
อยากไปอุทัยฯมานานแล้ว ไปปั่นจักรยาน รอบ เกาะ อิอิ
สวนนก บึงบรเพ็ด ห้วยขาแข้ง นี่ ... ไกลกัน อยู่ ไม๊ ครับผม
ยืนหน้าบ้านพี่จรรย์ ก็มองเห็นพระอาทิตย์ตกที่อุทัยแล้วค่ะ
นั่นซี ถ้าไม่เข้าใจหัวใจตัวเองถ้าจะยุ่งนะคะ
สวัสดีค่ะคุณby jan
....ขอแจม ด้วยเพลงวิหคเหิรลมนะคะ
....แม้เป็นนกได้ ดั่งใจจินตนา
....ฉันคงเริงร่า ลอยลม
...ขอเพียงเชยชม ทั่วน้องนภา
...ให้สุดขอบฟ้า สุขาวดี ........
.................สุขสันต์วันหยุดนะคะ................
นึกออกค่ะเพลงนี้ทันอยู่...
แต่นึกไปนึกมาชักจะสงสารนกซะแล้ว...บินไปแล้วถูกบังคับให้กลับมาอีก
ใจร้ายไปไหมนี่
มาชื่นชมบทกลอนแสนหวานค่ะ
...ว่างๆ..เชิญไปเยี่ยมบ้านกลอนกิ่งไผ่ฯนะคะ..
ขอชื่นชมกวีรุ่นใหม่ หากยังได้มีคารมลมุนและให้ความรู้สึกดีๆ..อยากให้คนรุ่นใหม่รักษาวรรณกรรมเราเอาไว้เอกลักษณ์ไทยจักคงมั่นนิรันดร์..
ขอฝากกะโลงล้านนาไว้สักบทเผื่อคนรุ่นหลังจะได้อ่านแล้วสืบต่อ...
" คำเพราะว่าม่วนอั้น เนอนาย
กลอนแต่งฝากไว้ลาย แม่นหมั้น
แววกวีร่วมสืบสาย ไทยร่วม ไทยเนอ
คนเก่งกลอนหลายชั้น เยี่ยงนี้คนชม..เจ้าเฮย "
ด้วยความปรารถนาดีจากลุงหนาน....พรหมมา
ขอบพระคุณค่ะที่ให้เกียรติมาเยี่ยมชมกลอนฝากนกของ By Jan
ก็เพิ่งหัดแต่งกลอนได้ไม่กี่เดือนค่ะ เคยลองแต่งโคลงสี่สุภาพแล้ว
รู้สึกยากมาก เพราะบังคับเสียงวรรณยุกต์ด้วย เหมือนกะโลงล้านนาของคุณลุงเลยค่ะ
เยี่ยมมากเลย..
ชื่นชมมครับ .. สมาธิ คือ การมีสติ.. ครับพี่จรรย์
ใช้แล้วค่ะสติ ต้องมีสติ คือรู้ตัวว่ากำลังทำอะไรอยู่
เข้าทำนองสติมาปัญญาเกิด
พี่ดากำลังช่วยชีวิตนกเขาอยู่ค่ะ ช่วยลุ้นให้มันหายและบินได้นะคะ
เอาใจช่วยค่ะ
เมื่อ 2 ปีก่อนหน้าฝน มีลมแรงมากพัดรังนกที่มีลูกเล็กๆ หลายรังหล่นจากต้นโมก ที่บ้านจรรย์ ไม่รู้หล่นจากรังไหนบ้าง ก็ช่วยกันเก็บใส่รังละ 2-3 ตัวแล้วเอาเชือกมาร้อยรัดรังให้ติดแน่นกับต้นไม้ กันหล่นอีก ช่วงนั้นพ่อแม่นกก็บินวนเวียนอยู่ใกล้ๆ แต่ไม่กล้าเข้ารัง พวกเราก็เลยไปเฝ้าแอบดูปรากฏว่าพ่อแม่นกก็มาเข้ารังคู่ละรังเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น พวกเราก็ดีใจกันใหญ่ (เป็นนกอะไรไม่ทราบตัวเล็กมากสีน้ำตาลแกมเหลือง)