การบวชต้องทำใจ


มีวลีของนักคิดอยู่ท่านหนึ่งบอกว่า "คนเรานั้นจะดีชั่วอยู่ที่การกระทำ คนดีๆอาจสามารถที่จะทำชั่วก็ได้เมื่อภายหลัง เช่นกันท่านที่รัก คนชั่วๆจะกลับกลายเป็นคนดีไม่ได้เชียวด้วยการกระทำ" การให้โอกาศแก่คนอืนเมื่อเขาก้าวพลาดย่อมดีกว่าเหยียบซ้ำแน่นอน การบวชจึงเป็นวิถีหนึ่งสำหรับให้โอกาศแก่ทุกท่านได้ทำการซะล้างให้ตัวตนสะอาดปราศจากธุลี ด้วยน้ำอมฤตคือพระธรรม ให้ขาวหมดจดเป็นที่น่าเคารพ

ไกล้เข้าพรรษาแล้วท่านที่รักทั้งหลาย พวกเราชาวมนุษย์จะทำไงดีนะ ช่วงเข้าพรรษาหน้าฝนนี้ก็เหมือนทุกปีที่ผ่านสำหรับพระพระ สถิติของพระในเมืองไทยไม่รู้ว่ามีพอ ๓๐๐,๐๐๐ หรือเปล่าท่าน รอ มอ ตอ น่าใจหายเป็นอย่างยิ่งถ้าพวกเราชาวพุทธรู้ว่าจำนวนของพระสงฆ์ลดลงทุกปีๆ ผมจึงร้องขอท่าน รอ มอ ตอ ให้ช่วยสืบต่ออายุของพระพุทธศาสนาไว้ด้วยการประกาศรับสมัครพระหน้าตาดี ไจดี (กายใจดีงาม) เอามาไว้เป็นอนุสรณ์ให้คนกราบไว้หรือให้ได้เห็นเป็นบุญตาสักกะหน่อยครับ เพราะต่อไปในอนาคตพระอาจไม่เหลือให้ทำยายอดตาก็ได้ใครจะไปรู้

อนาคตไม่นานเกินรอพระอาจจะหายากยิ่งกว่าทองคำนะ ผมจะพยายามอยู่ให้ถึงวันนั้นเผื่อพระอาจมีราคาในรอบหลายล้านปี จะทำอะไรหรือครับอาจจะทำสถานที่เปิดแสดงพระให้คนที่ไม่เคยเห็นดูเก็บบัตรผ่านประตูน่าจะกำไรงาม คิดแบบหัวการค้าเหมือนท่านผู้นำ

เอาละแต่ละท่านจะคิดยังไงก็แล้วในสถานการณ์ฆ่าตัดตอนก่อการล้อม ไม่ให้พระสงฆ์ได้เจริญเติบโต เพราะกว่าคนๆหนึ่งคิดอยากบวชต้องผ่านอะไรหลายๆอย่าง เช่นต้องรอให้ปิดเทอม ต้องรอให้เจ้านายอนุญาต ขอความเห็นจากญาติพี่น้อง แค่คิดว่า ขอเมียมาบวชนี่ก็หนักหนาแล้ว ไม่อย่างนั้นก็ต้องตัดใจจากสมบัติพัสถานมีบ้านที่เราสามารถเอนหลังได้ทุกเวลา แต่ถ้ามาอยู่วัดต้องมีกฏกติกามารยาท แสนจะลำบากสำหรับใครบางคน สละรถเครื่องมาได้ก็เก่งแล้วสำหรับวัยรุ่นไฟแรง

ไม่อยากพรรนาให้เมื่อยมากไป สมัยนี้การบวชไม่ได้ง่ายเหมือนเคย อย่างพระโมคคัลลาน์แอนสารีบุตรเถระที่อยากบวชก็ไปเฝ้าพระพุทธเจ้าก็สำเร็จเป็นพระภิกษุเลย ไม่เห็นต้องมีมหรสพคบงัน ข่าวก็บอกว่าท่านทั้งสองมีสมบัติมากโขอยู่น่า แต่ผู้รู้บอกว่าท่านตัดสินใจละสมบัติมาบวชเพียงเสี้ยวนาทีก็ว่าได้ เป็นเราท่านก็ต้องสั่งเสียเป็นเดือนมั้งอย่างเก่งต้องเป็นวันละ

ไม่ต้องพูดถึงคนที่พร้อมทุกสิ่งอย่าง(สำนวนว่า ผู้ดี )ผู้ดีน้อยอย่างชาวนาไร่ ขอทาน ขี้เหล้าเมาหยำเปตามข้างถนนนี่ก็ลองชวนไปบวชดูสิ หนึ่งในสิบจะมีหรือเปล่า เขียนมาถึงตรงนี้เพียงแต่อยากบอกว่าจะหาคนบวชสมัยนี้ดูมันยากเสียนี่กระไร

มันจึงเป็นปัญหาตามมาถึงฤดูกาลเข้าพรรษาด้วย เพราะตามบ้านนอกคอกตื้ออย่างที่ผมอยู่หาพระจะอยู่จำพรรษาตามวัดต่างๆไม่มีเอาเสียเลย บางบ้านตาสีตาสา ยายมียายมา ต้องยกขบวนหาพระอยู่เป็นหลายเดือนเลย วัดที่มีพระอยู่จำพรรษาถึง ๕ รูปขึ้นไปต้องยกนิ้วให้ เพราะอะไรถึงต้องยกนิ้วให้เหตุเพราะแม้แต่ขี้เหล้ายังไม่อยากบวชเลยคุณ

ฉะนั้นบางทีเรามัวแต่จะหาพระดีๆเหมือนดังใจหากคิดดังนั้นอยู่ก็ขอให้คิดอีกด้านหนึ่งว่าแม้แต่ตัวเรายังไม่อยากบวช หรือต่อให้บวชก็ไม่มั่นใจว่าจะทำได้ดีเหมือนใจคิดหรือไม่เลย บางบ้านมีพระแก่ๆเฝ้าวัดให้ก็ดีถมไป ส่วนมากเมื่อเห็นพระแก่ๆงกๆเงิ่นๆก็คิดดูถูกเหยียดหยามมันก็ดูกระไรอยู่ เอาเป็นว่าไม่ควรคิดอย่างนั้นเพราะนั่นไม่ได้ทำอะไรให้ดีขึ้นไปกว่าที่เป็นอยู่ ควรที่จะคิดว่าทำอย่างไรที่จะช่วยทำให้พระเหล่านั้นดีขึ้นทั้งกายและใจ เพื่อที่จะได้เป็นปูชนีย์บุคคลที่ควรกราบ เข้าใกล้ได้อย่างสนิทใจ

เพราะอะไรหรือจึงกล่าวอย่างนั้น มีวลีของนักคิดอยู่ท่านหนึ่งบอกว่า "คนเรานั้นจะดีชั่วอยู่ที่การกระทำ คนดีๆอาจสามารถที่จะทำชั่วก็ได้เมื่อภายหลัง เช่นกันท่านที่รัก คนชั่วๆจะกลับกลายเป็นคนดีไม่ได้เชียวด้วยการกระทำ" การให้โอกาศแก่คนอืนเมื่อเขาก้าวพลาดย่อมดีกว่าเหยียบซ้ำแน่นอน การบวชจึงเป็นวิถีหนึ่งสำหรับให้โอกาศแก่ทุกท่านได้ทำการซะล้างให้ตัวตนสะอาดปราศจากธุลี ด้วยน้ำอมฤตคือพระธรรม ให้ขาวหมดจดเป็นที่น่าเคารพ

ถ้าเรามองกลับออกไปข้างนอกแล้วจะมีสถานที่ใดเข้าใจชีวิตของคนเท่ากับวัดวาอาราม ข้างนอกนั้นถ้าคนเราทำผิดถูกจับได้ทำไงหรือ ก็คุกนะสิเป็นอันหวังได้ ไม่ใช่สถานที่กลับตัวกลับใจมากมายอะไร และสังคมก็ไม่ให้การยอมรับอีกเมื่อออกจากคุกมาด้วยความอาลัย

อะไรจะเสรีภาพได้เท่ากับการกลับใจภายใต้ร่มผ้ากาสาวะอีกเล่า พระธรรมที่ประดิษฐานอยู่ในตัวเท่านั้นที่ทำให้องคุลิมาลได้เป็นคนดี ไม่ว่าคนๆนั้นจะดีหรือชั่ว รวยหรือจนมาแต่ก่อนแต่พอมาอยู่ภายใต้ร่มผ้ากาสาวะแล้วเป็นเสมอภาคกันหมดนี่สิประชาธิปไตยที่แท้จริง เป็นอิสระทั้งกายและใจ

ในโอกาศใกล้เข้าพรรษานี้ขอเชิญสุภาพบุรุษได้เป็นหนึ่งในการสืบต่ออายุพระพุทธศาสนาด้วยกัน

หมายเหตุ บันทึกนี้เขียนด้วยความสงสารพ่อใหญ่แม่ใหญ่พอเข้าพรรษาทีไรก็ไม่เป็นอันอยู่อันกิน กินไม่ได้นอนไม่หลับทีเดียว ด้วยจิตใจของท่านเหล่านั้นเต็มไปด้วยความห่วงใยศาสนาวัดวาอาราม เป็นที่น่าอนาถนักฯฯฯฯ

คำสำคัญ (Tags): #บวช#เข้าพรรษา
หมายเลขบันทึก: 375192เขียนเมื่อ 15 กรกฎาคม 2010 01:29 น. ()แก้ไขเมื่อ 1 พฤษภาคม 2012 16:43 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)

นมัสการเจ้าค่ะพระคุณเจ้า

รอบันทึกพระคุณเจ้ามานาน เพิ่งได้อ่านวันนี้เอง

รอโอกาสบวชอยู่ด้วยเจ้าค่ะ

คุณณัฐ ต้องบอกว่ารู้สึกดีที่คุณๆได้เข้ามาอ่านบันทึกนี้ เหตุที่ไม่ค่อยมีบันทึกในช่วงนี้เพราะไม่ค่อยมีเวลานะคุณโยม พูดเล่นหรือเปล่าคุณณัฐ ที่ว่ารอบวชอยู่ แต่เอ๊ะดูเหมือนว่าอาตมาจะไม่เฉลียวสักกะหน่อยที่เชิญแต่สุภาพบุรุษ เอาเป็นว่าขออภัยไว้ ณ ที่นี้ก็แล้วกัน ถือโอกาศเชิญชวนท่านสุภาพสตรีด้วยเพื่อช่วยกันสืบต่อพระศาสนา

เวลาช่วงหน้าก่อนเข้าพรรษาอย่างนี้ ชาวพุทธรุ่นดึกมักจะกระวนกระวายอยู่ไม่น้อยเฝ้าเพียรแต่ภาวนาให้พระมาอยู่จำพรรษาที่วัดบ้านตัวเอง บรรยากาศวัดบ้านนอกขาดพระหรือมีพระไม่พอที่เข้าอยู่จำพรรษาดั่งว่ามา ถ้าจะให้เห็นชัดต้องมาดูตามบ้านนอก หรืออยากให้เห็นชัดกว่านั้นก็ต้องบอกว่าบวชครับ จะได้เห็นชัดด้วยตนเองเหมือนผมนี่ เวลาไปเยี่ยมเพื่อนๆหรือญาติโยมที่ต่างๆมักจะถูกนิมนต์ให้อยู่ประจำที่วัดบ้านนั้นเรื่องแบบนี้พระคุณเจ้าทุกท่านคงจะคุ้นเคยดี

ญาติโยมมักจะอ้อนวอนแกมบังคับเพราะอยากให้เราอยู่กับเขา โดยเฉพาะคนเฒ่าแก่ที่ชีวิตเหลือน้อยเวลาเห็นพระต่างถิ่นมาก็ดีใจเพราะชีวิตย่างก้าวเข้าสู่ความตายทุกทีๆนั้น ไม่อาลัยใยดีกับร่างกายวัตถุมากนัก อาตมานึกเดาเอาว่าชีวิตของคนที่รู้ตัวว่าอยู่ได้อีกไม่นานนั้นก็คงปราถนาอยากมีที่พึ่งทางใจ อยากให้ใจมีความสงบสุข บริบูรณ์ เติมเต็มส่วนที่ยังขาดเหลือสิ่งที่โหยหาไม่เคยพบตลอดชีวิตของเขาก่อนตาย

เมื่อเห็นสัญลักษณ์ของพระมาใกล้ๆท่านเหล่านั้นก็พลอยปลื้มใจ สังเกตุง่ายมากตามใบหน้าของคนเฒ่าแก่เกือบทุกคน เหมือนกับว่าสิ่งอันเป็นที่พึ่งสุดท้ายที่รอคอยตลอดชีวิตได้มาอยู่ตรงหน้าแล้ว

อันนี้ก็ไม่รู้ว่าจะคิดถูกหรือไม่นะ เขียนเสียยาวเลยฯ

คุณผู้ชายก็บอกว่าอนุโมทนาสาธุด้วย บันทึกของคุณ phornphon ช่วงนี้อาตมาไม่ค่อยได้เข้าไปอ่านต้องขออภัยด้วย ขอบพระคุณทุกๆท่านอีกครั้งที่มาเยี่ยม

กราบนมัสการพระคุณเจ้าครับ

นับได้ว่าเป็นบทความที่ดี และ มีประโชยน์มากสำหรับชาวพุทธของเราทุกวันนี้ เพราะสาเหตุเพราะว่า เราที่เป็นชาวพุทธนั้นถือได้ว่าเป็นพุทธเพี่ยงในบัตรประจำตัวประชาชนเท่านั้นเอง แต่ จิต+ใจ นั้นเราไม่ได้มีแม้แต่ของความที่เป็นพุทธกันเลย 0000 แล้วคำถามมีอยู่ว่า แล้วเราจะทำอย่างไร ? ให้เราเป็นพุทธทั้ง กาย+ใจ และ จิต 000 และคงอีกไม่นานคงจะไม่มีคำว่า " พุทธศาสนา" ให้เราได้กราบไหว้ สาเหตุ เพราะว่า " คริสตศาตร์ นั้นจะเข้ามาครอบงำวิ๔แห่งชาวพุทธหมดสิ้นไปแน่นอนเพราะอีกคงไม่นานเกินรอ ถ้าเราชาวพุทธ คงเป็น พุทธเพี่ยงแค่เปลือกนอกเท่านั้นเอง

00000นมัสการ000000

คุณอาภาพรอาตมาจะกล่าวว่ากระไรดีสำหรับเรื่องนี้ละ เอาเป็นว่าต้องช่วยกันทั้งพระและญาติโยมต้องใช้คำว่าหมั่นปฏิบัติซื่อตรง๐๐๐๐ต่อคำสอน ส่วนปัจจัยภายนอกนั้นไม่เป็นสำคัญเท่าใดนัก เปรียบเหมือนต้นไม้ใหญ่อันแผ่ปกคลุมมีร่มเงาอันร่มรื่นให้ได้อาศัย ต้นไม้ใหญ่นี้จะสามารถตั้งคงทนอยู่ได้จะต้องมีน้ำดีดินดีอาหารอุดมสมบูรณ์ ปัจจัยภายนอกเปรียบเหมือนลมแม้จะพัดมาเท่าไหร่ก็ไม่สามารถที่จะทำให้ล้มได้ ถ้าต้นไม้ใหญ่นี้มีรากแก้วอันมั่นคงครับ เจริญพร

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท