ได้สุนทรียเสวนาธรรมออนไลน์กับท่านผู้รู้ ทำให้ได้รับความรู้นำใช้เป็นแนวปฏิบัติได้อย่างดีเลยครับ
วันนี้ก็เป็นอีกวันหนึ่งที่ออกไปทำงานทางโลกล้วน ๆ แบบเดิม ๆ มีทั้งที่ได้สมดั่งใจ และไม่สมดั่งใจ เมื่อไม่ได้สมดั่งใจก็เกิดภพเกิดชาติ เกิดแรงดึงดูดไปเพื่อแก้ปัญหางานนั้น ๆ ดึงเข้าไปในภพนั้น ๆ
สติก็พอชำเลืองเห็นอยู่บ้าง หลายต่อหลายครั้งที่ปล่อยได้วางได้ทันที แต่เมื่อไม่ได้ดั่งใจหลายต่อหลายอย่างต่อเนื่องกันไป ความทุกข์ก็เกิดขึ้นเป็นธรรมดา จากทุกข์ที่ ๑ + ๒ + ๓ + ... + x จิตใจก็เริ่มวุ่นวาย
พอจิตใจเริ่มวุ่นวาย สติ สมาธิ ปัญญา ก็ถูกบดบัง เป็นเหตุปัจจัยให้ปุถุชนอย่างเรา ๆ ก็ดึงธรรมสัญญาออกมาต่อสู้ยอย่างอัตโนมัติ แต่...
แต่คราวนี้ เริ่มสังเกตุเห็นว่า จริง ๆ แล้วทุกข์ก็เป็นทุกข์อยู่เช่นนั้นเอง ขันธ์ก็เป็นขันธ์เช่นนั้นเอง บางทีที่เราเป็นทุกข์ก็เพราะอยากได้แต่สุขไม่อยากได้ทุกข์ เราหลงไปยึดเอาทุกข์นั้นว่าเป็นเรา เป็นของเรา
สวัสดีค่ะท่าน อจ.ดร.
มารับเอาเรื่องราวที่ให้แง่คิดดีๆค่ะ...ลูกศิษย์ระลึกถึงอาจารย์เสมอนะคะ และ
มาชวนไปเยี่ยมบันทึกที่พี่น้องGTKได้เจอกันค่ะที่นี่นะคะ...http://gotoknow.org/blog/0815444794/373325
มาตายี
สวัสดีครับครูกระแต
สวัสดีครับ ท่านภูฟ้า
รู้ทุกข์จึงเห็นธรรมนะครับ
อนุโมทนาประสบการณ์ธรรมที่นำมาเล่าด้วยครับ...
สวัสดีครับ ท่าน Phornphon