จะรู้ว่า...โลกนี้กว้างใหญ่

จะรู้ว่าโลกนี้มันกว้างใหญ่....ก็ต่อเมื่อเราได้...ออกเดินทาง

จะรู้ว่าโลกนี้ . . . มันกว้างใหญ่ ก็ต่อเมื่อเราได้ . . . ออกเดินทาง

จะรู้คุณค่าของอะไร . . . ในสักอย่าง ก็ต่อเมื่อเราได้ . . . เสียมันไป

จะรู้ความหมาย . . . ของฟ้าหลังฝน ก็ต่อเมื่อเราผ่านพ้น . . . มันมาได้

จะรู้ว่ายังมีเรื่อง . . . อีกมากมาย         ก็ต่อเมื่อเราเปิดใจ . . . ยอมรับมัน

จะรู้ว่าในหนังสือ . . . มีอะไร               ก็ต่อเมื่อเราได้ . . . ลองเปิดอ่าน

จะรู้เวลา . . . ของดอกไม้บาน             ก็ต่อเมื่อเราเฝ้าตาม . . . อยู่อย่างนั้น

จะรู้ว่าเสียงหัวเราะ . . . มันมีค่า ก็ต่อเมื่อเราเสียน้ำตา . . . ในสักวัน

จะรู้ความหมายในคำว่ารักสักหน ก็ต่อเมื่อมีใครบางคนให้หวั่นไหว

จะรู้ว่าค่ำคืนนี้คงไม่เงียบเหงา ก็ต่อเมื่อทุกเรื่องเล่าได้มีโอกาสบอกไป

จะรู้ว่าทุกคำพูดหมดความหมาย ก็ต่อเมื่อคนๆ นั้น...ไม่อยู่ให้บอก

เขียนใน GotoKnow โดย กฤติยา มีวงศ์
ใน ปรัชญาชีวิต

คำสำคัญ (Tags): #การเดินทางของชีวิต#ฟ้าหลังฝน

หมายเลขบันทึก: 373040เขียนเมื่อ 8 กรกฎาคม 2010 14:31 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 23:10 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน