AI ฉบับหอยทาก _@'
นานๆ ผมจะเขียนอะไรให้ครบวงจรสักกะทีครับ...ลองมาดู AI ที่ค่อยเกิดจนครบวงจรอย่างช้าๆครับ..ผมเลยตั้งชื่อว่า AI แบบหอยทาก ซะเลย...เป็นวงจรที่ยาวที่สุดเลยครับ...
เริ่มที่นิยาม AI แบบง่ายๆ ครับคือ "ทุกระบบ ทุกคน ทุกส่ิงมีศักยภาพ มีอะไรดีๆ ซ่อนเร้นอยู่ รอการค้นพบ ขยายผลครับ"
เรามีวงจรง่ายๆ คือ Discovery อะไรคือสิ่งทีดีที่สุด ที่ทำให้ระบบเดินไปอย่างมีประสิทธผลสูงสุด เมื่อได้ก็มาวาดฝัน Dream จากนั้นวางแผนให้เกิดขึ้นจริง Design จากนั้นก็ต้องนึกถึงกลยุทธ์การเปลี่ยนแปลงให้มันเกิดจริง Destiny ด้วยการถามว่า ให้ใครทำ รู้ได้ไงว่าดีแล้ว และสุดท้ายจะเปลี่ยนอย่่างไร ครับ
..........................................................................
Discovery หลายปีก่อนรู้สึกแย่กับชีวิตครับ..เพราะมีปัญาหาบางอย่าง...อยู่ในองค์กรอยากเรียนต่อก็ไม่ได้ กลุ้ม...มีัวันหนึ่ง อ่านหนังสือพิพม์ เขาแนะนำว่า ...คนส่วนใหญ่ที่ไม่ได้รับสิ่งที่ต้องการ..เพราะ "ไม่ขอ" ครับ..ผมเลยอ่านหนังสือเล่มนี้..แล้วลองวิชา...โชคดีครับ..ผมขอปรึ๊บ..ผมได้ทุนเรียนต่อ...ได้เรียนในม.เอกชน ในสาขาที่ต้องการ ...ที่สุด...ได้เรียน AI ทำวิจัย AI ได้ทำสิ่งที่ผมรัก..จนถึงทุกวันนี้...(อาจโชคดี หรือ ฟลุุ๊คก็ได้) ตอนหลังลองวิชาอีก..ก็ได้อีกครับ.หลายเรื่อง..ไม่น่าเชื่อ...ตอนหลังเรื่องการขอ ผมเอามาใช้แนะนำ คนในเครือข่าย..ใช่ในส่วนของ Destiny ครับได้ผลแบบน่าสนใจ
Dream...ตอนนั้นยังไม่ได้คิดการณ์ใหญ่อะไร ทำมาเป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการ Coaching ครับ... ทำมาตั้งแต่ปี 2548 ครับ แต่เมื่อปลายปี 52 นี่เอง..วันหนึ่งผมเข้าไป gotoknow ไปเจอข้าราชการครูคนหนึ่ง บ่นด้วยความท้อใจ ว่าเขาทำงานหนัก แต่ไม่ได้รับการเหลียวแล ไม่ได้งบประมาณ ขอไม่เก่ง ในขณะที่โรงเรียนบางโรงที่ไกล้กัน...ได้งบมาทำอะไรที่ดูไม่สร้างสรรค์กว่า...
คล้ายๆกันเลยคุณครู..เคยเจอแบบเดียวกัน..แก้ได้แล้ว..และก็สนุกกันทางออกมากๆ จนไม่อยากให้ใครต้องมาเจอแบบเราอีกต่อไป
และก็เกิดฉุกคิดครับว่าจริงๆแล้ว สิ่งที่สังคมไทยขาด คือ "คนดีๆ ขอไม่เป็นครับ" ทำให้ต้องเสียโอกาสมากมาย เสียกำลังใจ ครับ
เป็นไปได้ไหม ที่เราจะทำอะไรดีๆ ค้นหาเรื่องดีๆ ปรากฏการณ์ดีๆ ที่เป็นความรู้แบบ Tacit ของคนจำนวนมากที่สามารถขออะไรได้สำเร็จ โดยใช้วิธีการที่ถูกต้อง ถูกธรรมะ..เพื่อเป็นตัวช่วย..ให้คนดีในสังคมไทยของเรา..ได้เข้าถึงโอกาสดีๆไม่ต้องลำบากใจทุกข์ใจโดยไม่จำเป็น.เลยอยากสร้างชุมชนขึ้นมาเพื่อที่จะได้ทำการจัดการความรู้..และเผยแพร่เรื่องการขอ วิธีการโดยใช้ AI ค้นหาความลับครับ...
Design...จะทำอะไรได้น๊อ...ไม่มีเวลาเลยล่ะ..แต่ว่าเราทำ KM มาตลอด เขียน Blog มาตลอด.ทำ AI ก็ใช้ไำ้ด้.
..เลยลองเล่าเรื่องนี้ให้นักศึกษาฟัง....
Destiny>>ได้ผลครับ..กลายเป็น The Aladdin Project ชื่อไทยคือ จิตวิทยาการขอ..ครับ
มีนักศึกษาเก่งๆ สองคนสนใจ..เริ่มเขียน.Blog เริ่มถาม...
ตรงนี้แหละ ที่ตอบคำถามได้แล้ว ว่าจะให้ใครทำ.. .
แล้วจะเปลี่ยนแปลงอย่างไร..หลายครั้งสองคนมือบอด เขียนไม่ออก..ก็นัดมาคุย ทำสุนทรียสนทนา..ทุกสัปดาห์ ครับ เพื่อร่วมกันค้นหาความเป็นไปได้ ออกแบบคำถามกัน และส่งเสริมกำลังใจกันครับ
รู้ได้ไงว่าดี...มีคนเอาสิ่งที่เขาค้นพบไปทำ แล้วบอกว่าดี...มีคนตามอ่านงานของสองคนนี้มากกว่าผมอีก..
......................
AI วงจรนี้ใช้เวลาตั้งแต่ ปี 48 จนถึง 53..
คุณจะเห็นว่า AI บางเรื่องใช้เวลาบ่มเพาะ สักพักนึงครับ..ตามความพร้อม และแรงบันดาลใจ...ทำเองไม่ได้ ก็เล่าความฝันให้คนอื่นฟัง..เป็นตัวอย่างการ วางแผน การทำจริง แบบง่ายๆ เท่าที่ทรัพยากรจะอำนวย..
ว่าไปแล้วโลกเรามีคนอยากคิดทำอะไรดีๆเสมอครับ..อย่าคิดการณ์ใหญ่อยู่คนเดียว..ลองเล่าความฝันของคุณให้คุณอื่นฟัง..อย่ารวบอำนาจความสำเร็จไว้คนเดียวครับ...คุณจะเห็นอะไรที่น่าชื่นใจ..มากๆ..
และตอนนี้..ความฝันของผมเริ่มเป็นจริงแล้ว...
ลองเข้าไปดู Blogs และเครือข่ายของสองท่านนี้ได้ครับ
CoP คุณเอิร์ท Appreciative Inquiry & The Psychology of Persuasion
ตอนหลังสร้างชุมชน ชื่อ World Cafe Thailand ใน Facebook ครับ
CoP คุณอร เขียน Blog ใน gotoknow และทำ CoP ใน facebook โดยใช้ชื่อ The Psychology of Pursuasion ครับ
ความเห็น (8)
สวัสดีครับอาจารย์
ตอนนี้ผมยังอยู่ที่ฝางอยู่ครับ ประชุมดูงานโรงเรียนพุทธฉือจี้ ประชุมเสร็จ ต้องนำไปขยายผล จะขยายผลอย่างไร ผมก็นึกถึง AI ของอาจารย์ครับ
Discovery อะไรคือสิ่งทีดีที่สุด ที่ทำให้ระบบเดินไปอย่างมีประสิทธิผลสูงสุด
สิ่งที่ดีที่สุดของ ฉือจี้ คือ การพัฒนาคุณธรรมให้เกิดขึ้นในตัวเด็กได้อย่างเป็นรูปธรรมครับ รวมทั้งการที่ทำให้เด็กมีจิตอาสา
สิ่งที่สำคัญอีกอย่างถึงสิ่งที่ดีที่สุด คือ ศรัทธา ครับ ผมเองต้องศรัทธาและต้องมั่นใจด้วย
ผมนำสิ่งนี้ไปเสนอให้โรงเรียน ผมว่าโรงเรียนไม่น่าปฏิเสธครับ เพราะเป้าหมายอยู่ที่พัฒนาเด็ก ไม่ใช่เพื่อผลงาน และ ตัวผมเองก็ศรัทธาอย่างจริงใจ
Dream จากนั้นวางแผนให้เกิดขึ้นจริง
ผมกำหนดไว้ในใจครับ ว่าโรงเรียนใหนพอจะเข้าค่ายโรงเรียนพุทธฉือจี้
Design จากนั้นก็ต้องนึกถึงกลยุทธ์การเปลี่ยนแปลงให้มันเกิดจริง
ผมก็โทรศัพท์ไปหาผู้บริหารทั้งสามโรงเรียนเลยครับ ท่านก็ยินดี
Destiny ด้วยการถามว่า ให้ใครทำ รู้ได้ไงว่าดีแล้ว และสุดท้ายจะเปลี่ยนอย่่างไร
เข้าไปคุยรายละเอียดในแต่ละโรงเรียน แล้วค่อยๆทำ ค่อยๆติดตามผล
ผมจะนำมาเล่าให้ฟังเป็นระยะครับ คงประมาณอาทิตย์หน้า จะเข้าไปตามโรงเรียน
น่าทึ่งครับท่านอาจารย์ โรงเรียนแบบนี้หายาก น่าขยายผลมากๆครับ
ขออนุโมทนาบุญกับโครงการของท่าอาจารย์ด้วยครับ
ด้วยความเคารพอย่างสูง
อ.โย
สวัสดีค่ะ
เห็นชื่อหอยทาก จินตนาการก่อนเลยค่ะ ว่าคงไปแบบช้าๆ ค่อยๆไป
เลยค่อยๆอ่านค่ะ
สวัสดีครับอาจารย์ ผมจะนำความรู้ที่ได้จากอาจารย์ไปพัฒนาปรับปรุงBlogของผมครับ
สวัสดีค่ะอาจารย์...ขออนุญาตนำไปใช้ในการพัฒนาคุณภาพนะคะ...อ่านแล้ว รู้สึกว่ามันน่าจะทำได้..ขอลองนะคะ
เรียนท่านอาจารย์ภิญโญ
- อรุณสวัสดิ์เช้าวันอาทิตย์ค่ะอาจารย์ แวะมาลับสมองตอนดึกๆอากาศกำลังเย็นสบายอ่านแล้วมองเห็นภาพเลย ตอนนี้ขอลัดขั้นตอน "Dream" ไว้ก่อนนะคะ รอคุณ Fruitman เรียนจบค่อยว่ากันค่ะ
- ดิฉันมีเรื่องอยากจะแลกเปลี่ยนกับอาจารย์เหมือนกันค่ะตอนที่ท่านผอ.สุรพงษ์ยังไม่เสีย เวลาทำแผนปฏิบัติงานประจำปีท่านให้ทุกแผนกเขียนโครงการขึ้นมาและให้นำเสนอรายบุคคล ทุกคนจะโดน ment แบบจี้จนจนมุมไปเลยค่ะ แต่พอดิฉันนำเสนอท่านอมยิ้มและผงกศีรษะไปด้วย "เออ ดี ๆ เอาตามนั้นแหละ ทำไปเลย"จนคนอื่นมองหน้า หาว่าเป็นเด็กเส้นทั้งๆที่ไม่ใช่ ดิฉันก็ทำอย่างที่คิดไว้เท่านั้นเองค่ะ มีพี่คนหนึ่ง ถามขึ้นในที่ประชุมเลยว่า "ทำไมเวลาไอ้น้อยเสนออะไรท่านผอ.อนุมัติหมด"ท่านก็ตอบว่า "อ้าวก็มันนำเสนอในเรื่องที่เป็นนามธรรม ทำได้จริงสามารถสัมผัสได้ ไม่ใช่วาดวิมานในอากาศนี่ ที่พี่เสนอมามันเป็นไปไม่ได้" มีน้องคนหนึ่งพูดกับดิฉันนอกห้องประชุมว่า "งบประมาณของพี่น้อยสามสี่แสนผอ.ไม่ซักสักคำ ทีของหนูบาทเดียวก็ถาม" ดิฉันก็นึกในใจเอ! ทำไมไม่แสดงผลงานให้ปรากฎล่ะจะได้หมดคำถาม เพราะฟังดูแล้วก็ไม่ใช่อย่างที่ท่านผอ.พูดจริงๆแต่ก็ได้แต่นิ่งค่ะ เพราะไม่อยากมีปัญหากับใคร ให้ผู้บริหารท่านดำเนินการเองก็แล้วกัน "จงทำดี แต่อย่าเด่น จะเป็นภัย" ใช่จริงๆเลยค่ะอาจารย์ จนเดี๋ยวนี้ดิฉันไม่อยากทำอะไรแล้ว เพราะ ดี กับ เด่น แยกไม่ออกจริงๆ (วันนี้มาระบายความในใจหรือมาอ่านบทความกันแน่ครับคุณยาย)
หวัดดีคุณยาย
ตรงนี้ผมว่า น่าเห็นใจครับ
้มีกำลังยังงัยก็ขอให้ก็ขอให้มีกำลังทำอะไรดีๆต่อไป
ผมเองเคยทำ world cafe + ai เรื่อง การเปลี่ยนใจนายครับ
ได้อะไรดีๆ เยอะเลย
เรื่องของคุณยายนี่ถือเป็นปรากฏการณ์หนึ่งได้เลยครับ
ถ้าเขียนแล้วเอามาเผยแพร่ ลปรลเยอะๆ จะ
ช่วยเพื่อนร่วมโลกได้เยอะครับ
ตอบ
คุณณัฐรดา ขอบคุณที่แวะมาครับ ช้าๆได้พร้าเล่มงามครับ
คุณก่อเกียรติ ( กอล์ฟ ) พงศ์พันธุ์ ขอบใจที่แวะานะ ขยันๆนะ
คุณเจษฎา ลองเลยครับ ติดอะไรถามได้ครับ
