ชีวิตนี้ช่างงดงามนัก ใครเลยจะได้สัมผัสชีวิตที่งดงามได้ ช่วยเล่าความงามให้เพื่อน (มนุษย์) ฟัง.....
กระผมมีความเห็นว่า ชีวิตมีความงาม ชีวิตเรานั้นงดงามมาก แต่บางครั้ง หลายครั้ง วันทั้งวัน หลายสิบวัน หลายสิบปี ความงดงามในชีวิตตนเองหายไปไหนหรือปล่าว น่าสนใจในประเด็นเสวนาร่วมกันหรือไม่ขอรับ กระผมขอเรียนเชิญท่านถ่ายทอดความงาม ความทุกข์ ความเศร้า ถ่ายทอดประสพการณ์ ออกเป็นตัวอักษร ให้กับชีวิตที่งดงาม ที่เราร่วมกันเดินทางค้นหา ความงามแห่งชีวิต ได้เดินทางจากเราแล้วหลบซ่อน อยู่บนเทือกเขาสันภูไหน ความงามแห่งชีวิต ได้หลบหนีเราไปอยู่ในดวงอาทิตย์อัศดงหรือไม่ หรือว่า ความงามได้ไปนั่งอยู่บนดวงดาว และความงามแห่งชีวิต จะมีโอกาสเดินทางเข้ามาสู่ใจเราเหมือนการเกิดใหม่ในการกำเนิดชีวิตได้หรือไม่ ......
................
ชีวิตงดงาม ขอเรียนเชิญท่านเล่าเรื่องชีวิตและความงาม ให้เพื่อนผู้ดำรงชีวิตฟัง
.......
ขอบพระคุณมากครับ ที่ร่วมถ่ายทอดความงาม
ความเห็น (9)
- สวัสดีค่ะ
- ในยามที่มองย้อนกลับไปเรื่องราวของตนเองที่ผ่านมา
- ป้าแดงคิดว่า การได้ดูแลพ่อแม่ยามแก่เฒ่าและเจ็บป่วย ช่างเป็นชีวิตที่งดงามยิ่งนัก แม้ว่า..เวลานั้นจะเครียดมากก็ตาม และชีวิตที่งดงามก็ยังติดตรึงในใจอยู่เสมอค่ะ
ขอบพระคุณมากครับ ป้าแดง......ที่เล่าเรื่องถึงแม่
......
ทำให้กระผมได้นึกถึงคำคำนี้......จะขอเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นกับตัวเองสักช่วงความรู้สึกหนึ่ง
....
แม่ของกระผมป่วยด้วยวัยชรา อายุเจ็ดสิบกว่าปี อายุมาก และเมื่อตอนป่วย แม่จำอะไรไม่ได้เลย เวลาที่กระผมไปเยี่ยมแม่ ที่อยู่กับพี่สาว
มือผมได้กุมมือแม่ไว้ ...... และแม่มีอาการมือค้าง สั่นกระตุกอยู่ตลอดเวลา เหมือนอาการเกร็งกล้ามเนื้อ ที่คล้ายกับยึดจับสิ่งในใจไว้สักอย่างหนึ่ง เมื่อผมสัมผัสมือแม่ แม่เรียกผมว่า '' ไอ้ทองเหลือง...''
....
คำนี้ แม่ใช้เรียกกระผมเมื่อวัยเด็ก แม่จำอะไรไม่ได้เลย แต่แม่จำได้คือความรัก แม่จำความรักของแม่ได้ แม่จับมือผม ยิ้มละมุนละมัย งดงามในใจผมมาก ผมเห็นแม่ยิ้มออกมาจากภายในอย่างแท้จริง
.....
เป็นเรื่องที่อยู่เหนือความคาดหมายของทุกคน เมื่อแม่เรียกชื่อกระผมอย่างแผ่วเบา เนิ่ม...เนิ่ม เป็นดั่งเสียงกระซิบจากหัวใจของแม่ และเป็นครั้งแรกในรอบหลายปี ที่แม่จำได้ แม่ยังถามกระผมอีกว่า จะมาหาแม่เมื่อใด....
.........
กลับบ้านเมืองพระพิษณุโลกในครานั้น สิ่งที่ทำให้กระผมเข้าใจอย่างลึกซึ้ง คือความรักที่ดำรงอยู่ในจิตใจแม่ แม่มีความรักที่เป็นชีวิต เลือดเนื้อของแม่ ผมตั้งจิตด้วยความสงบ ขอให้แม่มีชีวิตอยู่ในช่วงขณะจิตนั้น ด้วยความดีงาม เป็นคำขอในใจของกระผม ความเงียบ ทำให้กระผมได้พยายามส่งใจไปให้แม่ ซึ่งอีกไม่กี่หลายเพลา ลมหายใจของแม่ คงสลายไปกับกายทิพย์ที่สถิตย์อยู่.......
...................
กระผมไม่เคยเขียนเรื่องนี้เลย เมื่อป้าแดงได้จุดวิถีแห่งความคิด ทำให้คำว่าแม่ ได้เดินทางมาสู่ใจกระผม และเป็นที่แน่ใจได้ว่า ความรักของแม่นั้น เป็นความรักที่เป็นชีวิต เลือดเนื้อ จิตใจ จิตวิญญาณของแม่อย่างแท้จริง ความรักของแม่ แม่คงไม่รู้ว่าเป็นความรัก แต่แม่มีเลือดเนื้ออยู่กับลูก แม้แต่อาการหลงลืมไปตลอดช่วงชีวิตเมื่อหลายสิบปีก่อน ด้วยความรักในเลือดเนื้อวิญญาณของแม่ ได้ทำให้ข้าพเจ้าเชื่ออย่างสนิทใจ ว่าความรักที่แท้จริง ดำรงอยู่และมีความสวยงามจากจิตใจอย่างแท้จริง
.............
ความรักที่สามารถไปพ้นจากโรคความจำเสื่อมได้ ความรักสามารถสร้างจิตแห่งความสวยงามได้ อย่างยิ่งใหญ่เหนือสิ่งอื่นใด.....
......................
นี้คือความรักของแม่ ......................
จาก ไอ้ทองเหลือง
ทุกชีวิต ทุกเหตุการณ์ที่ผ่านเข้ามา ล้วนน่าศึกษา เป็นความงดงาม เปี่ยมความหมายค่ะ
เพราะชีวิตก่อด้วยความรัก จึงเป็นความงามของชีวิต ที่ส่งให้โลกนี้ช่างมหัศจรรย์ จริงๆค่ะ
ขอขอบพระคุณมากครับคุณพลู.......
....
ชีวิตงดงาม มาถึงวันนี้ กระผมเชื่อว่า ชีวิตเรานั้น งดงามยิ่งนัก เดินทางไปสัมผัสจิตแห่งความงาม โดยมิต้องไปพึ่งพาสิ่งปรุงแต่งส่งเสริมภายนอก เพราะเรื่องนั้น เป็นความงามที่ไร้เรื่องสัจจะ ความงามที่แท้ ดำรงอยู่ในจิตแห่งความงาม
........
ดีใจมากขอรับ
ชีวิตงดงาม........
กระผมเข้าใจว่าเป็นความงามในการดำรงชีวิต หากปราศจากซึ่งความงาม ชีวิตจะไร้ทิศทาง ไร้ความรัก เราคงมีชีวิตอยู่ด้วยค่าของผลวัตถุดิบ เผชิญกับทุกข์มหันต์ภายในจิตใจตน เรียนเชิญท่านผู้มีเกียรติ ช่วยเล่าเรื่องความงามกับชีวิตแห่งตน เพื่อการค้นหาความงามทางจิตใจจักได้สว่างเบ่งบานภายใน
......
ขอขอบพระคุณมากครับ
ขอบพระคุณมากครับ ป้าแดง ที่นำเสนอเรื่องความงดงาม....เป็นทานะสู่ใจคน
ขอบคุณครับคุณ ปู .....มีโอกาสเดินทางร่วมกันใหม่ ขอเรียนเชิญนะครับ ดีใจมากครับ