“คนเรา...หากจะทำงานได้ดีที่สุดเมื่องานนั้นเป็นงานที่เรารัก” คำพูดนี้เพลินวานมักจะพูดกับน้องๆ และพี่ๆ เสมอ
เคยสังเกตพฤติกรรมการทำงานของน้องๆ หรือพี่ๆ ที่หน่วยงาน น้องเก่ง เป็นน้องที่ทำงาน เขาเป็นลูกจ้างชั่วคราว ปัจจุบันนี้น้องเก่งทำงานเกี่ยวกับการบริหารโครงการฝึกอบรม
เมื่อปี 2552 น้องเก่งทำงานฝ่ายบริหารทั่วไป ทำหน้าที่รับส่งหนังสือ จัดการเกี่ยวกับการเบิกจ่ายพัสดุครุภัณฑ์ต่างๆ ของหน่วยงาน โดยบุคลิกของน้อง... น้องจะนั่งเงียบๆ ไม่คุยกับใคร ไม่ยิ้มแย้มแจ่มใจ มาทำงานสาย กลับบ้านเร็ว ....
ปี 2552 นายใหญ่ของเพลินวาน ได้ให้น้องเก่งมาช่วยงานเกี่ยวกับเก็บข้อมูลเกี่ยวกับประเมินสมรรถนะของตนเอง โดยที่น้องเก่งไม่ได้มานั่งทำงานใกล้ๆเพลินวาน
วันหนึ่งมีพี่คนหนึ่งมาเล่าให้เพลินวานฟังว่า “รู้หรือเปล่า .. น้องเก่งตั้งใจทำงานของน้องเพลินวานมากเลย พอให้ทำงานเดินหนังสือ น้องเก่งจะบอกว่า ขอทำงานให้พี่เพลินวานก่อน เดี๋ยวไม่เสร็จ.. พี่เพลินวานจะว่าเอา..”
พี่คนนั้นยังเล่าให้ฟังว่า น้องเก่งไม่ชอบทำงานเดินเอกสาร งานรับ-ส่งหนังสือ ที่ทำอยู่ในปัจจุบัน และคิดว่าน้องเก่งชอบงานในลักษณะที่มาช่วยเพลินวานอยู่...
พอ ปี 2553 น้องเก่งย้ายงานมาทำเกี่ยวกับบริหารโครงการ และรับผิดชอบเกี่ยวกับการประเมินผลโครงการ... ซึ่งเป็นงานในลักษณะที่ เพลินวานและพี่ๆ สังเกตว่าน้องเก่งชอบ...
ปัจจุบันนี้.... น้องเก่ง เปลี่ยนบุคลิกภาพไป ยิ้มแย้ม คุยเก่ง หัวเราะ มีแซวพี่ๆ ที่กลุ่มงานฯ ได้หัวเราะกัน มาทำงานไม่ค่อยสาย ไม่รีบกลับบ้าน อยู่ทำงานเย็นๆ
เพลินวาน สังเกตเห็นพฤติกรรมที่เปลี่ยนไปแบบนี้จริงๆ และคิดว่า “คนเรา...หากจะทำงานได้ดีที่สุดเมื่องานนั้นเป็นงานที่เรารัก” งานที่เราชอบ เราก็จะตั้งใจทำงานออกมาให้ดีที่สุด เหมือนน้องเก่งคนนี้
มีความเห็น คล้อยตามผู้เขียนค่ะ ขอบคุณมากค่ะ
เห็นด้วยครับ