รายการดีมีสาระ
“รายการดีมีสาระ” วันศุกร์ที่ 30 มิถุนายน 2549 ได้นั่งดูรายการ “กบนอกกะลา” ทางช่อง 9 ซึ่งปกติถ้าไม่มีธุระอะไรก็จะนั่งดูทุกครั้ง เพราะลูก ๆ ชอบมาก มีประโยชน์ทำให้ได้ความรู้ใหม่ ๆ เกิดมุมมองใหม่บางเรื่องที่เราไม่รู้อะไรในเชิงลึกมาก่อน
เมื่อวันที่ 30 มิถุนายน 2549 เป็นตอน “นาซ่าแดนอีสาน ตอนที่ 1”พูดถึงประเพณีการแห่บั้งไฟของภาคอีสาน ได้เห็นกุศโลบายของบรรพบุรุษของเราที่ได้แฝงไว้ในประเพณีที่เราปฏิบัติ เช่น ประเพณีที่จัดขึ้นต้องการให้ลูกหลานญาติพี่น้องที่แยกกันไปอยู่ในพื้นที่ต่างๆ กันได้กลับมาพบกัน การทำบั้งไฟที่เปรียบเทียบระหว่างการทำบั้งไฟแบบเก่า กับแบบใหม่(เชิงธุรกิจ) เห็นชัดถึงความนุ่มลึกในประเพณี วิธีการ ภูมิปัญญาที่มีอยู่เดิม ลูก ๆ ผมเขายังรู้สึกว่าการทำบั้งไฟแบบใหม่มันไม่มีอะไรที่จะทำให้เรารู้สึกภาคภูมิใจ (แข็ง ๆ ทื่อ ๆ ) ทำให้ผมนึกถึงงานที่เรากำลังทำอยู่ในการส่งเสริมการผลิตพืชที่ปลอดภัยและได้มาตรฐาน
เราพยายามดึงภูมิปัญญาท้องถิ่นกลับมาสู่กระบวนการในการพัฒนา จากเดิมเราส่งเสริมการใช้เทคโนโลยีใหม่ ๆ จนละเลยภูมิปัญญาท้องถิ่นที่มีอยู่เดิม มีการใช้ปุ๋ยเคมี สารเคมีกำจัดศัตรูพืชที่สะดวกในการจับจ่ายใช้สอย ได้ผลเร็ว แต่ผลที่ตามมาในเชิงลบมีมากมายจนเกษตรกรและชุมชนเองบางทีก็ลืมในส่วนนี้ไปแล้ว เราต้องกลับมาฟื้นฟูถอดรหัสให้ได้ เจ้าหน้าที่ส่งเสริมการเกษตรจึงมีความจำเป็นที่ต้องทำงานในลักษณะเรียนรู้ร่วมกับเกษตรกรจะได้ถอดรหัสสิ่งเหล่านี้กลับมาใช้ประโยชน์ได้
อย่าลืมนะครับอยากดู “ นาซ่าแดนอีสาน ตอนที่ 2” ติดตามได้ทาง ช่อง 9 วันศุกร์ ที่ 7 กค. 49 เวลา 21.00 น.
ความเห็น (3)
- ผมก็ได้มีโอกาสดูเช่นกันครับ เห็นด้วยกับข้อสรุปถึงความลุ่มลึกขององค์ความรู้ที่แฝงอยู่ ซึงเป็นเครื่องยืนยันเป็นอย่างดีว่า "ชาวบ้านก็มีองค์ความรู้"
- ภาพรวมของทั้งหมดน่าจะเป็นยุทธศาสตร์ทางจิตวิญญาน ที่ทำให้คนมีจุดศูนย์รวมของจิตใจร่วมกัน ทำงานร่วมกัน
- สำหรับงานส่งเสริมฯ ที่มีการนำองค์ความรู้ที่มีอยู่ในตัวของเกษตรกรแต่ละพื้นที่มา ลปรร.นั้น คงน่าจะต้องใช้เวลาปรับเปลี่ยนความคิดของทุกฝ่ายบ้างพอสมควรครับ
- KM ทำให้เราหลุดพ้นจากในกะลา มาอยู่นอกกะลา
- ในส่วนราชการ ยังมีผู้ที่ทำงานโดยยึดติดกับโครงสร้างขององค์กร จะทำเฉพาะในหน่วยงานตามโครงสร้างของตนเองเท่านั้น (อยู่แต่ในกะลา) ไม่ยอมให้ความร่วมมือกับงานภายนอกเพื่อส่วนรวม (นอกกะลา)