แด่ ... ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่ชื่อว่า “แม่”
แด่ ... ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่ชื่อว่า “แม่”
ในวาระโอกาสที่ไม่กี่เดือน ก็จะมาถึงวันสำคัญอีกวันหนึ่ง ที่ทุกคน หรือบางคนได้ปฏิบัติตนที่ดี ต่อผู้มีพระคุณอันยิ่งใหญ่ หาที่เปรียบมิได้ นั่นคือ “วันแม่” แต่ทุกครั้งทุกปี ไม่ใช่มาแสดงออกซึ่งความกตัญญู กตเวที ว่ารักแม่ เทิดทูนแม่ในวันนี้วันเดียว เดือนสิงหาคม เดือนนี้เดือนเดียว เท่านั้น ทุกคนสามารถแสดงออกซึ่ง คำว่ารักแม่ ตราบเท่านานแสนนาน ทุกวัน ทุก 24 ชั่วโมง นั่นคือผู้มีพระคุณ ที่ทดแทนไม่มีวันหมด ใครผู้ใดที่กตัญญู ต่อบิดา มารดา ผู้ให้กำเนิด เชื่อว่าพรใด สถานที่ใดที่ศักดิ์สิทธิ์ ไม่สามารถที่จะอวยพรให้เรา เท่าพระคุณพ่อ พระคุณแม่ได้ (เห็นตัวอย่างมาหลายท่านแล้ว) บุคคลนั้นจะเจริญ รุ่งเรือง ตรงกันข้ามถ้าบุคคลใดอกตัญญู ลบหลู่ ทำร้ายพ่อ แม่ บุคคลนั้น ๆ ก็มีแต่จะล่มจม ฉิบหาย ทำอะไรก็ไม่เจริญ
“แด่ ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่ชื่อว่าแม่” เป็นอีกมุมมองหนึ่งสำหรับ แม่ทุก ๆ คน และเป็นพลังให้แม่..แม่ ซึ่งเป็นเรื่องที่โดนใจ และ ตรงกับการกระทำที่เราทำกับแม่ มากมาย ซึ่งก็เป็นการกระทำที่เรารู้เท่าไม่ถึงการณ์ก็มี แต่เมื่อเรามีภูมิรู้แล้ว ไม่น่าจะทำแม้แต่จะคิด ..ถ้าใครเป็นคนที่รักแม่ ลองอ่านบันทึกนี้ดู แล้วคุณจะขอบคุณ และนึกถึงแม่..ผู้หญิงซึ่งธรรมดา ที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ด้วย อย่างไร
เมื่อคุณเกิดมาในโลกนี้ แม่อุ้มคุณไว้ในอ้อมอก คุณขอบคุณแม่ด้วยการเปล่งเสียงร้องไห้
เมื่อคุณอายุ 1 ขวบ แม่ป้อนข้าวและอาบน้ำให้คุณ คุณขอบคุณแม่โดยการร้องไห้งอแง
เมื่อคุณอายุ 2 ขวบ แม่สอนให้คุณหัดเดิน คุณขอบคุณแม่ด้วยการวิ่งหนีทุกครั้งที่แม่เรียกหา
เมื่อคุณอายุ 3 ขวบ แม่ทำอาหารทุกอย่างให้คุณด้วยความรัก คุณขอบคุณแม่ด้วยการโยนจานลงบนพื้น
เมื่อคุณอายุ 4 ขวบ แม่ให้ดินสอสีแก่คุณ คุณขอบคุณแม่ด้วยการระบายสีเลอะเต็มบ้าน
เมื่อคุณอายุ 5 ขวบ แม่แต่งชุดสวย ๆ (หรือหล่อ ๆ)ให้คุณไปเที่ยว คุณขอบคุณแม่ด้วยการทำชุดเลอะโคลน
เมื่อคุณอายุ 6 ขวบ แม่ไปส่งคุณที่โรงเรียน คุณขอบคุณแม่ด้วยการร้องไห้ตะโกนว่า”ไม่ไป..ไม่ไป..ไม่ไป”
เมื่อคุณอายุ 7 ขวบ แม่ซื้อไอศกรีมให้คุณ คุณขอบคุณแม่ด้วยการทำมันหกเลอะเทอะไปทั่ว
เมื่อคุณอายุ 8 ขวบ แม่ซื้อลูกบอลให้คุณ คุณขอบคุณแม่ด้วยการทำกระจกเพื่อนบ้านแตก
เมื่อคุณอายุ 9 ขวบ แม่สอนให้คุณเล่นเปียโน คุณขอบคุณแม่ด้วยการไม่เคยแม้แต่จะซ้อม
เมื่อคุณอายุ 10 ขวบ แม่พาคุณไปเรียนพิเศษและพาไปงานวันเกิดเพื่อน คุณขอบคุณแม่ด้วยการกระโดดลงจากรถโดยไม่คิดที่จะหันกลับมามอง
เมื่อคุณอายุ 11 ขวบ แม่พาคุณกับเพื่อนไปดูหนัง คุณขอบคุณแม่ด้วยด้วยการขอที่นั่งคนละแถว(หรือขอให้แม่ไม่ต้องดู)
เมื่อคุณอายุ 12 ขวบ แม่เตือนคุณว่าอย่าดูทีวี ให้ตั้งใจอ่านหนังสือเตรียมเข้า ม.1 คุณขอบคุณแม่ด้วยการรอให้แม่ไปข้างนอกแล้วดูต่อ โดยไม่อ่านหนังสือเลย
เมื่อคุณอายุ 13 ปี แม่บอกให้คุณตัดผม คุณขอบคุณแม่ด้วยการด่าแม่ว่า”แม่นี่ไม่มีรสนิยมเลย ไม่ต้องมายุ่งกะหนู(ผม)หรอก”
เมื่อคุณอายุ 14 ปี แม่จ่ายเงินซัมเมอร์แคมป์ที่แพงแสนแพงเพื่อให้คุณได้เรียนสิ่งที่ดี ๆ คุณขอบคุณแม่ด้วยการไม่เขียนจดหมายหาแม่ซักฉบับ
เมื่อคุณอายุ 15 ปี แม่กลับบ้านหลังงานเลิกอยากกอดคุณสักกอด คุณขอบคุณแม่ด้วยการขังตัวเองอยู่ในห้องโดยไม่สนใจ
เมื่อคุณอายุ 16 ปี แม่สอนคุณขับรถ คุณขอบคุณแม่ด้วยการขับรถหนีแม่ไปเที่ยว
เมื่อคุณอายุ 17 ปี แม่จ่ายค่าเรียนกวดวิชาให้คุณได้เรียนเพิ่ม เพื่อหวังให้คุณเก่งและมีความรู้.คุณขอบคุณแม่ด้วยการให้แม่ส่งข้างนอกเพื่อจะได้ไม่อายเพื่อน
เมื่อคุณอายุ 18 ปี แม่ร้องไห้ในวันที่คุณจบชั้นมัธยม คุณขอบคุณแม่ด้วยการฉลองกับเพื่อนตั้งแต่ค่ำยันเช้า
เมื่อคุณอายุ 19 ปี แม่รอโทรศัพท์สายสำคัญจากคุณ คุณขอบคุณแม่ด้วยการใช้โทรศัพท์ตลอดคืนนั้น
เมื่อคุณอายุ 20 ปี แม่ถามว่าคุณมีแฟนหรือยัง คุณขอบคุณแม่ด้วยการตอบว่า”แม่อย่ามายุ่งกะหนู(ผม)เลย”
เมื่อคุณอายุ 21 ปี แม่แนะนำอาชีพของแม่ให้คุณทำในอนาคตของคุณ คุณขอบคุณแม่ด้วยการพูดว่า “หนู(ผม) ไม่อยากเป็นอย่างแม่”
เมื่อคุณอายุ 22 ปี แม่อยากกอดคุณในวันรับปริญญา คุณขอบคุณแม่ด้วยการไปกอดกับเพศตรงข้ามกับคุณโดยไม่กอดแม่ที่ท่านอยากกอดคุณ
เมื่อคุณอายุ 23 ปี แม่ซื้ออพาร์ตเม้นท์และเฟอร์นิเจอร์ให้แก่คุณ คุณขอบคุณแม่ด้วยการว่ากับเพือ่น ๆ.ลับหลังว่า”มันช่างเชยและน่าเกลียดเสียนี่กระไร”
เมื่อคุณอายุ 24 ปี แม่บอกให้คุณพาแฟนของคุณมาหาแม่ เมื่อคุณพามา แม่ถามพวกคุณว่าอนาคตวางแผนไว้ว่าอย่างไร คุณขอบคุณแม่ด้วยการจ้องเขม็งและพูดว่า”แม่จะมายุ่งอะไรกะหนู(ผม)อีกเนี่ย”
เมื่อคุณอายุ 25 ปี (สำหรับผู้ชาย)แม่ช่วยออกค่าสินสอดให้กับคุณ และบอกกับคุณว่าแม่รักคุณมากขนาดไหน คุณขอบคุณแม่ด้วยการพูดว่า “อายคนอื่นเขาน่า แม่”
(สำหรับผู้หญิง)แม่ช่วยออกค่าใช้จ่ายในงานแต่งงานให้กับคุณ และบอกว่าแม่รักคุณมากขนาดไหน ตุณขอบคุณแม่ด้วยการพูดว่า “หนูอยากไปอยู่ต่างประเทศเพื่อจะได้สวีทกับแฟนโดยไม่มีแม่”
เมื่อคุณอายุ 30 ปี แม่โทรมาหาและแนะนำวิธีเลี้ยงเด็ก คุณขอบคุณแม่ด้วยการบอกว่าสมัยนี้มันเปลี่ยนไปแล้วล่ะค่ะแม่”
เมื่อคุณอายุ 40 ปี แม่โทรมาชวนคุณไปงานวันเกิดญาติ คุณขอบคุณแม่และญาติว่าตอนนี้ไม่ว่างเลย”
เมื่อคุณอายุ 50 ปี แม่ชราและไม่สบาย อยากให้คุณดูแล คุณขอบคุณแม่ด้วยการบอกว่ามันเป็นภาระนะแม่หนูมีงานอีกเยอะแยะ”
และแล้ววันหนึ่ง แม่จากคุณไปอย่างสงบ และทุกอย่างที่คุณไม่เคยทำมาก่อน จะเหมือนฟ้าผ่าในใจคุณ โปรดใช้เวลาสักนิด แสดงออกถึงความลึกซึ้งแด่ “แม่”
ไม่มีอะไรมาแทนแม่ได้ แม้ว่าบางคราวแม่จะไม่ใช่คนที่เข้าใจคุณมากที่สุด หรือเห็นด้วยกับคุณ แต่ก็ คือ “แม่” ของคุณ และเชื่อได้ว่าจะทำทุกอย่างเพื่อคุณ รับฟังคุณ ความกังวลของคุณ... ลองถามตัวเองดู คุณมีเวลาที่จะฟังความเศร้า ความกังวลใจ ไม่ว่าจากการงาน จากงานบ้าน หรือจากงานในครัวของแม่ไหม คุณเคยนึกถึงความทุกข์ของแม่ที่ต้องทำทุกอย่างเพื่อคุณและทุกคนไหม รักแม่ให้มาก ๆ แม้ว่าจะคิดเห็นแตกต่างกัน เพราะเมื่อแม่จากไป จะเหลือเพียงความเสียใจและความทรงจำเท่านั้น อย่าเพิกเฉยกับคนที่ใกล้หัวใจคุณที่สุด รัก “แม่” ให้มากกว่ารักตนเอง แสดงให้แม่รู้ว่าคุณก็ “รัก” ก่อนที่จะ ทำได้เพียงบอกรักกับ “รูป” ของแม่เท่านั้น
“...โปรดรักแม่ เหมือนอย่างที่แม่รักคุณ...”
ความเห็น (13)
ขอเทอดทูนพระคุณแม่ไว้เหนือเกล้า แม้ว่าวันนี้แม่จะไม่ได้อยู่กับเราแล้ว ยังรักและกตัญญูต่อพระคุณของแม่เสมอ
จนตราบเท่าชีวิตนี้จะหาไม่ ลูกคนนี้ไม่เคยลืมแม่ อยากบอกแม่ว่า รักแม่เท่าชีวิต
ไม่ว่าเราจะเป็นอย่างไร...
คนที่รักและเข้าใจเรามากที่สุดก็คือแม่...
อ่านแล้วน้ำตาไหล...ซึ้งมากมายค่ะ...
ขอบคุณประโยคซึ้งๆ “...โปรดรักแม่ เหมือนอย่างที่แม่รักคุณ...” ที่ทำให้คิดได้นะคะ
- สวัสดีครับ Ketsirin
- ขอขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมชม อ่านบันทึก และให้ข้อคิดเห็น
- พึ่งฝึกส่งบันทึก ยังไม่คล่องเลยครับ มีอะไรที่จะแนะนำ บอกด้วยครับ
- ยินดีแลกเปลี่ยนเรียนรู้ครับ เป็นปลื้ม ๆ ...มาก ๆ ที่ยังมีลูกมี่กตัญญู
- พบกันใหม่ครับ
- สวัสดีครับ modtanoi
- ชื่อน่ารัก ..น่ารัก ขอขอบคุณครับที่เข้ามาเยี่ยม และอ่านบันทึก พร้อมแสดงความเห็น
- ขอให้เจริญ ๆ นะครับ สำหรับลูกที่มีความกตัญญู
- พึ่งฝึกเขียนบันทึก ขอแลกเปลี่ยนเรียนรู้ต่อไปครับ พบกันฉบับใหม่
- สวัสดีค่ะ
- แวะมาอ่าน "ผู้หญิงที่เรียกตัวเองว่าแม่" แม่ คือผู้ให้อย่างแท้จริงค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ
*** แวะมาชมบันทึกที่งดงามด้วยคุณค่าค่ะ
*** นอนหลับฝันดีนะคะ
- สวัสดีครับคุณบุษรา
- ขอบคุณที่แวะเข้ามาอ่านบันทึก ขอบคุณที่ให้ความเห็น
- ขอเป็นมิตรไมตรี กับแดนไกลด้วย ขอบคุณครับ
- สวัสดีครับคุณกิติยา (ชื่อเพราะจัง)
- ขอบคุณมากที่แวะเข้ามาชมบันทึก(อ่านด้วย) ขอบคุณคำชมครับ เป็นปลื้ม..มาก ๆ
- พึ่งเป็นสมาชิก และพึ่งฝึกบันทึก ยังไม่คล่องครับ ขอแนะนำด้วย
- นอนหลับฝันดีเช่นกันครับ
- แวะเข้ามาทักทายครับ
- แม่คือผู้ที่รักเราที่สุดครับ แม้จะดุจะด่าลูกอย่างไร แต่ความรักความห่วงใยของแม่มีให้ลูกตลอดเวลา แต่แม่แต่ละท่านแสดงออกต่างกันเท่านั้นเอง
- ตอนที่แม่มีชีวิตอยู่อยากทำอะไรให้แม่มีความสุข แม้เล็ก ๆ น้อย ๆ ก็รีบทำ วันหนึ่งเมื่อเราไม่มีโอกาสได้เรียก แม่...ของเราอีก เราจะรู้สึกเคว้งคว้าง เหงา และเสียใจเสียดายกับวันที่ผ่านไป อย่างน้อยก็ไปกอดแม่บอกว่ารักแม่..แค่นี้แม่ก้มีความสุขแล้วครับ
- ตอนเป็นเด็กเล็กๆ แม่คือผู้ที่รู้ทุกสิ่งสำหรับลูก ตอนเข้าโรงเรียนสำหรับลูกแม่รู้แค่บางสิ่งเท่านั้น ตอนโตมาเป็นวัยรุ่นแม่ไม่รู้อะไรในตัวหนูเลย ไม่เข้าใจหนู ตอนโตมาทำงาน แม่เป็นคนที่ล้าหลังไม่ทันสมัยอะไรเลยตอนนี้โลกมันเปลี่ยนไปหมดแล้ว แต่สิ่งหนึ่งที่ลูกไม่รู้คือ แม้เวลาจะเปลี่ยนไปเท่าใด แต่รู้มั้ย ความรักของแม่แก่ ๆ คนนี้ไม่เคยเปลี่ยนแปลง
- สวัสดีครับคุณชำนาญ เขื่อนแก้ว
- ขอบคุณที่เข้ามาแวะชม ทักทายครับ
- ได้แง่คิดจากข้อคิดเห็นเกี่ยวกับ แม่ เพิ่มเติมมากเลย ครับ
- ทุกสิ่งทุกอย่างมีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดไม่หยุดนิ่ง แต่ความรักของแม่ที่ร่างกายจะแปรเปลี่ยน แต่แม่ยังรักลูก ไม่มีเปลี่ยนแปลง
ขอบคุณท่านมากครับ
ใกล้วันแม่คงเป็นเนื้อหาที่จะให้เด็กอ่านให้คุณแม่ฟังครับ ลึกซึ้งกินใจครับ
คนเราจะรู้ค่าของชีวิตตัวเองไม่ได้ ถ้ายังไม่รู้ค่าของผู้ให้กำเนิดชีวิตเราดีพอ.....
ตาแล แม่เรา ป่วยไข้
ด้วยใจ อยากป่วย แทนท่าน
ฝากฟ้า ดูแล แทนกัน
ในวัน แม่ข้า ลาดิน…เอามาจากดังตฤณครับ ซึ้งดี น้ำตาจะใหล
- กราบนมัสการพระคุณเจ้า
- กราบขอบพระคุณ กับแง่คิดที่ดี ๆ ครับ ซึ้ง จริง ๆ