ครั้งแรก ณ แดนลอดช่อง
เมื่อวันที่ 16 - 20 มิถุนายน ที่ผ่านมานี้ เป็นโอกาสดี ที่ได้ไปเยือนต่างแดนเป็นครั้งแรกกับเพื่อน ๆ ป.โท คณะสารสนเทศและการสื่อสาร มหาวิทยาลัยแม่โจ้ ถ้าไม่นับ พม่า ไทย ลาว ซึ่งไปเป็นประจำ จนแทบจะเป็นบ้านหลังที่สองอยู่แล้ว เกิดอาการตื่นเต้นเป็นอย่างมาก ค้นคว้า หาข้อมูล ดู review จากที่ต่าง ๆ ภายใน web site แล้วก็มีโอกาสได้เป็นผู้วางโปรแกรมการท่องเที่ยวในครั้งนี้เอง ด้วยความอนุเคราะห์ของท่าน ดร.วิทยา ดำรงเกียรติศักดิ์ ให้ข้อแนะนำในการวางโปรแกรม
แล้วเราก็เหินฟ้าไปสู่สิงคโปร์ ด้วยสายการบิน Silk Air บินตรงจาก จ.เชียงใหม่ ไปสู่สนามบินชางฮี จะด้วยความบังเอิญแบบวิทยาศาสตร์หรือด้วยกรรมแบบไสยศาสตร์ เวลาเราจะเดินทางไกล ผู้ใหญ่มักจะบอกให้เราบอกกล่าวเจ้าที่เจ้าทาง ไหว้พระสวดมนต์คุ้มครองให้เราเดินทางปลอดภัย แต่ก่อนหน้านั้น ก็ได้ไปไหว้พระสวดมนต์ ด้วยความบังเอิญ เอาหล่ะ ความตื่นเต้น ก่อนการเดินทางมันอยู่เช้าวันที่ 16 มิถุนายน เริ่มจากต้องรอน้องสาวด้วยความใจจดใจจ่อมารับ เพื่อไปสนามบิน ต่อจากนั้น 5 นาที เราสองคนก็ถูกตำรวจจราจรโบกเพราะว่า นุชชี่ ไม่ได้ใส่หมวกกันน๊อค My God!!! ต่อรองไม่เป็นผล เสียเวลาไปอีกเกือบ 10 นาที เสียเงินให้น้องสาวไป 200 บาท ค่าปรับ อ่ะ ไม่เป็นไร เราจะรีบไปสนามบิน นัดกัน 9 โมงเช้า ตอนนี้มันก็ 9.20 เข้าไปแล้ว ขับรถกันต่อไปได้อีก 5 นาที My God!!! อีกรอบ รถทำไมจะต้องยางแบนอะไรกันตอนนี้หล่ะเนี่ยะ..... T_T มันเศร้า มันเศร้า แวะถามคุณป้าขายล๊อตเตอรี่ ที่อยู่ข้างทาง ป้าบอกว่า "อ่อ ร้านซ่อมรถ น้องต้องปิ๊กไปตางปู้น มันเลยมาหล่ะ" ง่ะ ก็ได้ ๆ พี่จะรอน้องอยู่ตรงนี้นะ ถ้าได้รถแดง พี่จะไปสนามบินต่อ แล้วนุชชี่ ก็ต้องยืนโบกรถแดง อยู่ข้างถนน ด้วยสภาพไฮโซนิด ๆ กับกระเป๋าลาก และ สไตลการแต่งตัว เสื้อกล้าม กางเกงขาสั้น มันช่างเข้ากับสภาพถนนจริง ๆ แต่โชคชะตา ก็ชอบกลั่นแกล้ง โบกรถแดงไป 3 คัน ทำไมมันไม่จอดละค๊าาาา (มันจะจอดให้ได้ไง วิ่งเลนส์ขวา ความเร็วเป็นร้อย คงจอดทันเนี่ยะ) จนในที่สุด ยืนอยู่ประมาณเกือบยี่สิบนาที รถแดงก็ผ่านมา ให้ได้ไปถึงสนามบิน เช็คอินคนสุดท้าย ด้วยสภาพ หัวยุ่ง เหงื่อไหล ไคลย้อย เต็มตัว ณ สนามบินนานาชาติเชียงใหม่ ในเวลา 10.15 น.
โอกาสนี้ ต้องขอบคุณน้องนาฎ น้องสาวผู้น่ารัก พยายามมาส่งพี่ไปสิงคโปร์ นี่ถ้าน้องยังปะยางไม่เสร็จ คงได้เอากุญแจหอน้องไปด้วยแน่ ๆ เลย
ใครไม่เชื่อเรื่องพวกนี้ แต่นุชชี่เชื่อนะ เชื่อว่า กรรมดี จะปกป้องเรา (แม่บอกตลอดทุกวัน)
พรุ่งนี้ค่อยมารีวิว กับ สิงคโปร์ต่อ
ความเห็น (2)
ดีครับ ฝึก บันทึก คราวหน้า ติด กล้องไปนำ นะ ท่าน จะได้เห็นภาพจริง เล่าเรื่องผ่านภาพได้ครับ
ขอบคุณ อ. JJ ค่ะ คราวหน้าจะไม่ลืมกล้องถ่ายรูปค่ะ