แลกเปลี่ยนประสบการณ์การเขียนบล็อก******** วันภาษาไทย ......ไม่ใช่วันเดียวกันกับวันสำคัญของสุนทรภู่.......ความรู้ที่ช่วยคลี่คลายหายงง

วันภาษาไทย....ความเข้าใจที่คลาดเลื่อน ....เป็นคนละวันคนละเดือน...นำมาเตือนความจำ

            วันภาษาไทย ......ไม่ใช่วันเดียวกันกับวันสำคัญของสุนทรภู่.......ความรู้ที่ช่วยคลี่คลายหายงง

          ในทุกวันนี้น่าจะมีจำนวนไม่น้อยที่ไม่รู้ว่าวันภาษาไทยที่เราใช้กันอยู่   ก็มีวันที่ระลึกถึงภาษาไทยของเราด้วยเหมือนกัน คือวันที่ 29 กรกฎาคมของทุกปี ประเทศไทยได้มีการกำหนดให้เป็น "วันภาษาไทยแห่งชาติ"ซึ่งจะเป็นคนละวันกับวันสุนทรภู่   เหตุที่นำค้นหลักฐานนี้นำมาแบ่งปัน  เพราะมีอยู่ครั้งหนึ่งได้รับเชิญไปบรรยายให้คณะครูผู้สอนภาษาไทยฟัง  ก่อนบรรยายก็ให้ทำแบบประเมินความรู้เบื้องต้น ในหัวข้อให้ตอบว่า  วันภาษาไทยแห่งชาติ  ตรงกับวันใด  มีผู้ตอบถูกเพียงละ  23   และส่วนใหญ่ก็ตอบ  วันที่  26 มิถุนายน  ของทุกปี  ถึงแม้ขณะบรรยายก็มองหน้าผู้เข้ารับการอบรมแสดงออกให้เห็นชัดว่า  งง  ที่เมื่อเฉลยแล้วไม่ใช่เลยคิดว่าอย่างนี้มีด้วยหรือ  มันพิสูจน์ได้เลยว่ามีแล้ว   มีอย่างเดียวก็ช่วยกันเผยแพร่ประชาสัมพันธ์ให้กว้างขวางออกไป โดยเฉพาะครูที่สอนภาษาไทยทุกระดับ

 

ประวัติความเป็นมาวันภาษาไทยแห่งชาติ
          สืบเนื่องจากคณะกรรมการภาษาไทย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ได้ตระหนักในคุณค่าและความสำคัญของภาษาไทย และมีความห่วงใยในปัญหาต่างๆ ที่เกิดขึ้นต่อภาษาไทย รวมถึงเพื่อกระตุ้นและปลุกจิตสำนึกให้คนไทยทั้งชาติได้ตระหนักถึงคุณค่าและความสำคัญของภาษาไทย ตลอดจนร่วมมือกันทำนุบำรุง ส่งเสริม และอนุรักษ์ภาษาไทยให้คงอยู่คู่ชาติไทยตลอดไป จึงได้เสนอขอให้รัฐบาลประกาศให้วันที่ 29 กรกฎาคมของทุกปี เป็น วันภาษาไทยแห่งชาติ เช่นเดียวกับวันสำคัญอื่นๆ ที่รัฐบาลได้จัดให้มีมาก่อนแล้ว เช่น วันวิทยาศาสตร์,วันสื่อสารแห่งชาติ เป็นต้น และคณะรัฐมนตรีได้มีมติเมื่อวันอังคารที่ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2542 เห็นชอบให้วันที่ 29 กรกฎาคมของทุกปี เป็นวันภาษาไทยแห่งชาติ
          สำหรับเหตุผลที่เลือกวันที่ 29 กรกฎาคม เป็น วันภาษาไทยแห่งชาติ นั้นเพราะวันดังกล่าว ตรงกับวันที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวได้เสด็จพระราชดำเนินไปเป็นประธาน และทรงร่วมอภิปรายในการประชุมทางวิชาการของชุมนุมภาษาไทย ที่คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ณ ห้องประชุมคณะอักษรศาสตร์ เมื่อวันที่ 29 กรกฎาคม พ.ศ. 2505 ทรงเปิดอภิปรายในหัวข้อ "ปัญหาการใช้คำไทย" โดยพระองค์ทรงดำเนินการอภิปรายและทรงสรุปการอภิปราย ที่แสดงถึงพระปรีชาสามารถและความสนพระราชหฤทัยรวมถึงความห่วงใยในภาษาไทย ซึ่งเป็นที่ประทับใจกับผู้ร่วมเข้าประชุมในครั้งนั้นเป็นอย่างยิ่ง

          สำหรับพระราชดำรัสของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวในครั้งนั้น มีใจความตอนหนึ่งว่า "เรามีโชคดีที่มีภาษาของตนเองแต่โบราณกาล จึงสมควรอย่างยิ่งที่จะรักษาไว้ ปัญหาเฉพาะในด้านรักษาภาษาก็มีหลายประการ อย่างหนึ่งต้องรักษาให้บริสุทธิ์ในทางออกเสียง คือให้ออกเสียงให้ถูกต้องชัดเจน อีกอย่างหนึ่งต้องรักษาให้บริสุทธิ์ในวิธีใช้ หมายความว่าวิธีใช้คำมาประกอบประโยค นับเป็นปัญหาที่สำคัญ ปัญหาที่สามคือความร่ำรวยในคำของภาษาไทย ซึ่งพวกเรานึกว่าไม่ร่ำรวยพอ จึงต้องมีการบัญญัติศัพท์ใหม่มาใช้... สำหรับคำใหม่ที่ตั้งขึ้นมีความจำเป็นในทางวิชาการไม่น้อย แต่บางคำที่ง่ายๆ ก็ควรจะมี ควรจะใช้คำเก่าๆ ที่เรามีอยู่แล้ว ไม่ควรจะมาตั้งศัพท์ใหม่ให้ยุ่งยาก..."

          นับเป็นครั้งแรกและครั้งเดียวในประวัติศาสตร์ของวงการภาษาไทย ที่ได้รับพระราชทานพระมหากรุณาธิคุณดังกล่าว ซึ่งในโอกาสต่อมาพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวยังได้ทรงแสดงความสนพระราชหฤทัยและความห่วงใยในภาษาไทยอีกหลายโอกาส อย่างในพิธีพระราชทานปริญญาบัตรแก่นิสิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เมื่อวันที่ 9 กรกฎาคม พ.ศ. 2512 ที่ได้ทรงมีพระบรมราโชวาทตอนหนึ่งว่า "ในปัจจุบันนี้ปรากฏว่า ได้มีการใช้คำออกจะฟุ่มเฟือย และไม่ตรงกับความหมายอันแท้จริงอยู่เนืองๆ ทั้งออกเสียงก็ไม่ถูกต้องตามอักขรวิธี ถ้าปล่อยให้เป็นไปดังนี้ ภาษาของเราก็มีแต่จะทรุดโทรม ชาติไทยเรามีภาษาของเราใช้เองเป็นสิ่งอันประเสริฐอยู่แล้ว เป็นมรดกอันมีค่าตกทอดมาถึงเราทุกคนจึงมีหน้าที่จะต้องรักษาไว้ ฉะนั้นจึงขอให้บรรดานิสิตและบัณฑิต ตลอดจนครูบาอาจารย์ได้ช่วยกันรักษาและส่งเสริมภาษาไทย ซึ่งเป็นอุปกรณ์และหลักประกันเพื่อความเจริญวัฒนาของประเทศชาติ"

          นอกจากนี้ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ยังมีพระปรีชาญาณและพระอัจฉริยะภาพในการใช้ภาษาไทย ทรงรอบรู้ปราดเปรื่องถึงรากศัพท์ของคำไทย คือ ภาษาบาลีและสันสกฤต ทรงพระอุตสาหะวิริยะแปลและเรียบเรียงวรรณกรรมภาษาต่างประเทศเป็นภาษาไทยที่สมบูรณ์ด้วยลักษณะวรรณศิลป์ มีเนื้อหาสาระที่มีคุณค่า เป็นคติในการเสียสละเพื่อส่วนรวม และเป็นแบบอย่างแก่ประชาชนในการใช้ภาษาไทย ดังจะเห็นได้จากพระราชนิพนธ์แปลเรื่องนายอินทร์ผู้ปิดทองหลังพระ ติโต พระราชนิพนธ์แปลบทความเรื่องสั้นๆ หลายบท และพระราชนิพนธ์เรื่อง พระมหาชนก เป็นต้น

      ประโยชน์ที่คาดว่าจะได้รับจากการมีวันภาษาไทยแห่งชาติ
          1. วันภาษาไทยแห่งชาติ จะทำให้หน่วยงานต่างๆ ทั้งภาครัฐฯ และเอกชน โดยเฉพาะอย่างยิ่งหน่วยงานในกระทรวงศึกษาธิการ และทบวงมหาวิทยาลัย ตระหนักในความสำคัญของภาษาไทย และร่วมกันจัดกิจกรรมเพื่อกระตุ้นเตือน เผยแพร่ และเน้นย้ำให้ประชาชนเห็นความสำคัญของ "ภาษาประจำชาติ" ของคนไทยทุกคน และร่วมมือกันอนุรักษ์การใช้ภาษาไทยให้มีความถูกต้องงดงามอยู่เสมอ

          2. บุคคลในวงวิชาชีพต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับการใช้ภาษาไทย โดยเฉพาะในวงการศึกษา และวงการสื่อสาร ช่วยกันกวดขันดูแลให้การใช้ภาษาไทยเป็นไปอย่างถูกต้องเหมาะสม มิให้ผันแปรเปลี่ยนแปลง จนเกิดความเสียหายแก่คุณลักษณะของภาษาไทยอันเป็นเอกลักษณ์ของชาติ

          3. ผลสืบเนื่องในระยะยาว คาดว่าปวงชนชาวไทยทั่วประเทศจะตื่นตัวและสนใจที่จะร่วมกันฟื้นฟู ทำนุบำรุง ส่งเสริมและอนุรักษ์ภาษาไทย อันเป็นเอกลักษณ์และสมบัติวัฒนธรรมที่สำคัญของชาติให้ดำรงคงอยู่คู่ชาติไทยตลอดไป

          ภาษาไทยเป็นภาษาประจำชาติของเรา  เราก็ต้องใส่ใจในองค์ประกอบของภาษาไทยให้มาก  พูดให้ชัด เขียนให้ถูก หรือผิดน้อยที่สุด รู้หลักภาษา รายละเอียดภาษาโดยการศึกษาเพิ่มเติมอย่างสม่ำเสมอ  ไม่ใชเราเรียนจบปริญญาตรีแล้ว  แม้แต่วันภาษาไทยแห่งชาติก็เข้าใจไปอีกวัน  ซึ่งถ้าเด็ก ๆไปสอบสัมภาษณ์เข้าทำงาน ถูกคำถามในเรื่องนี้เพียงข้อเดียว  คณะกรรมการถามเพียงข้อเดียวก็น่าเสียดายที่ตอบไม่ถูกและก็ไม่ไดงานทำ   จึงอยากจะให้ทุกคนหันมาใส่ใจภาษาไทยให้มากขึ้นเท่าที่เป็นอยู่จะเป็นการดีมาก

              แหล่งอ้างอิงที่มา.....www.krapook.com   26  มิถุนายน  2553