@ OPD ๑๖ นาฬิกา เวลาเลิกงาน

เพื่อนร่วมทุกข์..

น้อง ..ๆช่วยยกคนไข้หน่อย..เสียงพี่พยาบาลเรียกให้ผมช่วย

เวลานั้นเป็นเวลาใกล้เลิกงานแล้ว..อีก ๑๕ นาที่ ผมมองไปที่คนไข้..

คนไข้ผู้ชาย วัยกลางคน นั่งรถเข็นสำหรับผู้ป่วย..ใส๋อุปกรณ์พยุงหลัง..พร้อมสายปัสสาวะ..มองมาด้วยสายตาวิงวอน..

จวนเวลาเลิกงานแล้ว..ปกติผมไม่ได้ทำงานอยู่ที่OPD แต่มักจะเดินมาเวลาใกล้เลิกงาน เพื่อพูดคุยสนทนากันตามประสาคนทำงานด้วยกัน.. ทราบว่าวันนี้มีผู้ป่วยมารับการรักษาเป็นจำนวนมาก...เจ้าหน้าที่พยาบาล แพทย์ และพนักงานทุกคนทำงานด้วยความเหน็ดเหนื่อย...สำหรับวันนี้มีผู้มารับบริการประมาณ..๒๐๐ กว่าคน สำหรับที่ OPD แห่งนี้..  ซึ่งตามปกติจะมีผู้ป่วยมาใช้บริการเฉลี่ย วันละประมาณ ๑๐๐ คน ซึ่งก็ถือว่ามากแล้ว..บางครั้งนึกในใจว่า..ทำไมจึงมีคนเจ็บป่วยมากมายเช่นนี้...โรงพยาบาลนะ..ไม่ใช่ศูนย์การค้า..ถึงได้มากันมากมาย..

วันนี้ก็เช่นกัน..มีผู้ป่วยมากเต็ม OPD ..ดูสับสนวุ่นวายไปหมด...ตั้งแต่เช้า...จนใกล้เลิกงาน..ผู้ป่วยคนสุดท้ายสำหรับวันนี้..

ผมรีบเดินเข้าไปช่วยพี่เขา..ยกคนไข้ขึ้นเตียงเพื่อเปลี่ยนสายสวนปัสสาวะ..

ผู้ป่วยยกมือขึ้นพนมมือไหว้..พร้อมกล่าวขอบคุณ..ขอบคุณครับ ๆ ไม่รู้เป็นอะไร..ทำไมผมต้องเป็นแบบนี้..เหล้าก็ไม่กิน..บุหรี่ก็ไม่สูบ..!!

คนไข้..ตกจากหลังคารถหกล้อรับจ้างของตนเอง..กระดูกสันหลังหัก..กลายเป็นอัมพาตครึ่งท่อน..

ลูกสาวก็กำลังเรียนหนังสือ..ไม่มีรายได้อะไรเลยตอนนี้.. มีใครเป็นแบบผมมากใหม..? ผมไม่เคยเป็นอะไรเลย..เพิ่งมาเป็นนี่แหละ..

ผมไม่รู้จะตอบ หรือให้ความเห็นว่าอย่างไร...นอกจาก..ดูแล..ช่วยเปลี่ยนสายสวนปัสสาวะให้จนเสร็จ..แล้วรีบขับรถไปรับลูก...ที่โรงเรียน

[วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--]

สวัสดีครับคุณ จ่าหมอ

งานที่อยู่ตรงหน้า ถึงไม่ใช่ที่รับผิดชอบ ก็มีความชอบธรรมที่ต้องทำให้ผู้ป่วยมีความสุข

ร่วมยินดี ลปรร.ครับหมอ

[คิม นพวรรณ]

สวัสดีค่ะ

ขอขอบคุณค่ะ บันทึกที่เต็มไปด้วยการเห็นคุณค่าของมนุษย์ค่ะ

ขอเอาใจช่วยให้ท่านป่วยกายแต่อย่าป่วยใจเลยนะคะ  สาธุ

[คบเพลิง กับงู]

คุณหมอครับ มาชวนลูกน้องคุณหมอเข้าเป็นสมาชิกสมาคมลูกจ้างกระทรวงสาธารณสุขแห่งประเทศไทยครับ