นกแอ่นกินรังหน้าที่ 38

ดูแลบ้านนกดีแล้ว อย่าลืม ดูแลบ้านคน

เกือบปีที่ห่างหายไป จากblog นกอีแอ่น จนเกือบลืมpassword แล้วเนี่ย

เลขที่หน้าบันทึกขยับอย่างช้าๆ  มันช้ากว่าโลกหมุนหรือเปล่าเนี่ย เอาเถอะ ก็กลับมาแล้ว

 

...สามเดือนที่ผ่านมา ครูเล็กตะลอนไปดูนก แล้วก็กิจกรรมครอบครัว แล้วก็(ถูกจับ) อบรม(เพราะนิสัยไม่ดี) อยู่ 2-3 รายการ หนึ่งในนั้นคือได้มีโอกาสเข้าขัดเกลานิสัยด้วยธรรมของพระพุทธเจ้า......อืม มม เป็นคนดีขึ้นมาบ้างละซิ....

แล้วก็ดูนกอีก  มีนา-เมษา-พฤษภา ไม่เคยอยู่กับต้นสังกัดเกิน 5 วัน 

ทุกรายการคุ้มค่าหมดเลย....

โดยเฉพาะรายการที่จะเขียนถึงนี้  

จะพูดถึงเพื่อนคุณนกแอ่น เพื่อนผู้อยู่ป่าน่ะ ไม่ใช่เพื่อนทะเล

ที่หนองแม่นา อช.ทุ่งแสลงหลวง สาขาเพชรบูรณ์ 

ต้นเดือนพฤษภา นกที่นี่แฮปปี้กันสุดๆ ลูกเหมือดสีส้มหวานปะแล่ม ลูกกลมรี เล็กๆ สดใส

ผิวเป็นมันวาว เปล่งประกายต้องแสงแดดยามเช้า  เหลืองส้มปูพรมทั่วทั้งป่า

 นกอาจตาลายได้  มีไหมที่บางตัว ตื่นเช้าขึ้นมาจะมัวนั่งคิดถึงความเบื่อ ไม่รู้จะไปกินต้นไหนดี??

ก็มีแต่คนนี่แหละ ที่มึนงง ไม่รู้จะไปเฝ้าดูนก ที่ต้นไหนดี หัวขวานที่เคยมีลงชุกชุมที่ลานกางเต็นท์ ก็หายหน้า

เจ้าหน้าที่บอก “ลูกเหมือดมีทั่วป่า นกไม่มากองให้อาจารย์ดูแล้ว” (น่าน ให้กำลังใจกันน่าดู)

 

โชคดีวันนั้นจับทางถูก เดินดูนกบนถนนทางเข้า อช. บนเส้นทางสานป่าเบญจพรรณ ผสมสนเขียวขจี

แค่กิโลเมตรกว่าๆ -6 โมงวันนั้น ต้องตาลายเพราะนกมากหน้าหลายตา วนเวียนกันมา shopping ตลาดสดที่เหมือดต้นข้างทาง ต้นต่ำๆ ด้วย คราวนี้นักดูกนกก็ปักหลัก กางเก้าอี้ ไม่ต้องเดินไปไหน วันนั้นนับรวมกันแล้วคงใช้คอหมุนไปมาเกิน 360 องศา

 นกมะรุมมะตุ้ม เกาะต้นโน้น โผต้นนี้ ไม่สนใจคนที่นั่งเป็นหัวหลักหัวตอ ทำตาลอกแลกเบิ่ง อย่างอึ้ง ดูตัวโน้นทีตัวนี้ทีอย่างหลุกหลิก แบบรักพี่เสียด้ายน้องเสียด้วย

เทเลก็มิอาจปักหลักที่ตัวใดตัวหนึ่ง เพราะบรรดามีเรียกร้องให้ดูฉันเถอะ

ด้วยเสียงจิกจั๊กเจี้ยวจ้าว  นึกถึงนักถ่ายรูปนกฝีมือกล้าทั้งหลาย  ถ้ามาอยู่ตรงนี้ด้วยกัน

คงได้รูปนกขั้นเทพ ไม่ต้องกางblindกันเลยมั้ง

จนเบื่อกันไปข้างหนึ่ง นกก็คงเบื่อลูกเหมือด คนก็เบื่อเก้าอี้ นั่งจนก้นด้าน ทั้งหัวขวานหน้าเดิม ขมิ้น เขียวคราม ก้านตอง โพระดก มุ่นรก ภูหงอน ...กับอีกสองกองร้อย(ไม่ติดอาวุธ) มาให้เห็นหมดป่า ก็เลยลุกเดินซะหน่อย

ไม่พ้นสองเก้า อ้าวหัวขวานที่เคยหายหน้า มาแล้ววุ้ย  อุ้ยมาเป็นแพคคู่

Black-and-Buff woodpecker เกาะที่ต้นไม้สูง มันรุมจิกอะไรเนี่ย เข้าเกาะตรงข้ามกัน ผลัดกันจิก อ้าวแล้วมีการไซ้ขนให้กันด้วย อีกคนก็บอกว่าไม่ได้ไซ้ขน มันจิกกินลูกไม้ใหญ่  อะ ถกเถียงกันไป สักพัก กล้อง tele ก็พร้อม คราวนี้ชัดเลย

มันจิกลูกไม้คล้ายผลน้อยหน่า แล้วก็เอามาpreen ขนของมันเอง โอ๊ะโอ๋... นี่เธอกำลังทำสปากันอยู่หรือ

พวกเราเฝ้ามองพฤติกรรมของมัน นานนนนมาก ก็เบื่ออีก(ล้อเล่น ตื่นเต้นตะหาก จัดเป็นข้อมูลวิชาการอย่างหนึ่ง) นึกขึ้นได้ ถ่าย vdo ผ่าน tele ไว้ดีกว่า

 ดูนกวันนั้น คุ้มสุดๆ ยิ่งทึ่งมากกับพฤติกรรมของเจ้าหัวขวานด่างท้องดำคู่นี้

ก็โอกาสน้อยอยู่นะ ที่ได้เห็นพฤติกรรมของมัน(propability เท่าไรดี ...บางคนอาจเห็นมามาก)

มันรู้ได้ไง อะ เราเดาเอาว่า พืชชนิดนี้คงมียาสมุนไพร กำจัดไร ปรสิต ถ้ามันเอามาลูบไล้ ปรสิตจะน้อยลง ขนก็จะสวยงาม มีสุขภาพดี  มันอาจได้ฉลองวันเกิดในวัยชรา

แวบแรก คิดถึงสารคดีสัตว์ป่า ที่มีการรักษาตนเองด้วยสมุนไพร โดยเอามาใบไม้มีกลิ่น มีตัวยามาถูตัวกำจัดไร แมลง หรือเคี้ยวกลืนเพื่อถ่ายพยาธิ  อะ..เขาบอกว่า animal like us คือ ใช้ medicine จากสมุนไพรมากำจัดปรสิต ก็เพื่อให้สุขภาพดีถ้วนหน้าเราเข้าใจทันทีที่นกหัวขวานด่างท้องดำมันทำ

เหมือนคนที่ทำอย่างนี้ จะได้มีสุขภาพดี อยู่ไปนานๆ

ที่จริง ต้องบอกว่า “คนนั้นเหมือนกับสัตว์ที่รู้จักนำสมุนไพร มารักษาป้องกันตัวจากโรคและปรสิต (we, like animal : medicine)” ที่พูดว่าคนดูตัวอย่างจากสัตว์ก็เพราะว่า  คนมีวิวัฒนาการการกำเนิดของเผ่าพันธุ์หลังสัตว์พวกนี้  นกและสัตว์อื่นๆ เกิดก่อนเรา เป็นร้อยล้านปี...มันทำมาก่อนเรา

 แม้จะนานขนาดนั้น บรรดาสัตว์ที่เกิดมาแล้ว ก็ไม่ลืมสัญชาตญาณของการเอาตัวรอด ไม่ว่าจะกี่ล้านปี ก็ยังทำอย่างนี้ ไม่มีเปลี่ยนใจ ไม่มีลืม ความทรงจำ(ด้วยสัญชาตญาณ) อยู่กับตัวเสมอๆ  ผิดกับคนนะ เกิดมาสองล้านปีเอง ลืมเสียแล้วว่า จะทำตัวให้รอดปลอดภัยทุกสถานทุกกาลทุกเมื่อนั้นทำอย่างไร  

 

ยิ่งทุกวันนี้ คนในสังคมมีหลายแบบ ทั้งคาบบุหรี่ทุกกาลทุกเมื่อ กำขวด-ยกแก้ว กึ๊บกั๊บทุกเทศกาลวันสำคัญและไม่สำคัญ ยัง...ยังน้อยไป ยาพิษ(ยาเสพติด) มันอยู่เฉยๆ ก็เอามาเสพย์ –เออ เขาก็บอกว่า เรื่องของตู ปอดของตู ตับของตู เกี่ยวอะไรด้วย

ที่เอี่ยวอ้างถึง ก็เพราะ...."เป็นห่วงงง" และเพราะว่า ควันบุหรี่ของคุณคืออากาศที่เราต้องหายใจเข้าไปแบบ “มือสอง” secondary smoking ส่วนเหล้าก็อาจทำให้คนอื่นเดือดร้อนได้ 

เหล้าบุหรี่ นับว่ายังน้อย ทุกวันนี้ เราปล่อยสารพิษ สร้างสารพิษมากชนิดขึ้นเรื่อยๆ สองอย่างแรก เป็นเรื่องจิบ๊ จิ๊บ ไปเลย

ของเสีย สารพิษสารพัด ที่ทิ้งในแหล่งทรัพยากรดิน น้ำ อากาศ มันเป็นเรื่องส่วนรวม  “ฆาตกรรมหมู่(แต่ตายผ่อนส่ง)”เชียวนะนั่น อาหารการเกษตร ก็ไม่ปลอดภัยเพราะระดมใช้สารเคมี ยาฆ่าแมลง และมีสารพิษอยู่แล้วในสิ่งแวดล้อม

แม่ธรณี แม่คงคา และพระพาย ที่มีพระคุณ ที่เราต้องอาศัยดื่มกิน หายใจ ได้อาหาร ให้ร่างกายอยู่รอดทุกวันนี้  นั่นแหละ เราทำลายหมด แปลกใจไหม ทำไมมนุษย์ที่บอกว่าฉลาดสุด ฉลาดแบบนาโนเทคโนโลยี แต่เบาปัญญาได้พอที่จะทำลายบ้านของตนเองอยู่ทุกวัน

บางคนบอก --อย่าบอกว่า “เรา” นะ เพราะฉัน ไม่มีเอี่ยว---

แน่ใจหรือว่าไม่เอี่ยว พวกเรามีเอี่ยวหมดไม่ทางตรงก็ทางอ้อม มากน้อยตามวาระ

 เรา...ส่วนใหญ่ ทำในทางตรงกันข้ามกับความอยากรอด  ตรงข้ามกับสัตว์ป่าทั้งหมด คือทำลายบ้านของเราเอง

สงคราม นิวเคลียร์ และอืม... “เผา” บ้านกันเอง ก็ทำมาแล้ว

สารพัด poisoning the earth กันสุดๆ

 ทำลายอย่างนี้ เรากะนกอีแอ่นก็เดือดร้อนนน นะซี่

หวนคิดถึงโฆษณาชิ้นหนึ่ง --ประกันชีวิต ที่บอกว่าไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ก็ต้องเป็นไป ใช้เพลง what ever will be will be

แต่เชื่อเถอะ ถ้าเราทำลายบ้านเราแบบนี้ไม่หยุด อนาคตทำนายได้เลย อนาคตของเผ่าพันธุ์มนุษย์ จะมัวซัวหรือใสสว่าง ตอนนี้แทบทุกคนก็มีโรคจากสิ่งแวดล้อมมาเป็น "สมบัติ" กันแล้วโรคสองโรค

 

หลายประเทศวิจัยอวกาศ หา “โลกใหม่” ถ้าได้โอกาสจะ “อพยพ” ฝันไกลเชียวแหละ

แค่ชั่วขณะจิต ชีวิตปัจจุบัน ทำให้ดีที่สุดต่อธรรมชาติ บ้านเราเองก่อนเถอะ

เราบางคน ก็ฝันหวานกันไปว่า บ้านเก่าฟังแล้ว จะไป“โลกใหม่”

อ้าว แล้ว “เราส่วนใหญ่” จะมีปัญญาไปด้วยได้หรือ??

เราคงต้องอพยพลี้ “ภัย” เวียนไปวนมาบนโลกเรานี้แหละ ออกนอกโลกคงไม่ได้หรอก ไม่ว่าชาตินี้ หรือชาติหน้า(ถ้ายังได้เกิดเป็นคนนะ) ดังนี้แล้ว จงรักษาบ้านเราไว้สุดชีวิต

...รักแผ่นดิน ผืนน้ำ รอบบ้านของเรา โลกของเรา

ดวงดาวที่เรียกว่า “บ้าน-home” ให้มากยิ่งขึ้น

ให้มากกว่าที่เคยรักกันดีไหม 

 รักแล้วลงมือทำด้วยสิ    

 หยุดปล่อยสารพิษให้กับโลก

ขอความรักหวนคืนกลับมา ....ให้บ้านของเรา โลกของเรา

ใช้สัญชาตญาณของการอยากอยู่รอด

(เดี๋ยวได้อาย Black-and-Buff woodpecker ไม่รู้ด้วยนะ)

 

เดือนมิถุนายน เดือนแห่งสิ่งแวดล้อม ...5 มิถุนายน วันสิ่งแวดล้อมไทย 

ทั้งปี ก็มีรณรงค์กันทุกเดือน เรื่องนั้นเรื่องนี้ 

วันนี้ 20 มิ.ย. ก็เป็นวัน "ผู้ลี้ภัยโลก” (World Refugee Day) ปีนี้เขารณรงค์เรื่อง”บ้าน-home” สุดๆ หาบ้านให้ผู้ลี้ภัย

เราไม่ใช่ผู้ลี้ภัย ...(ขอหวังว่า ...ไม่ใช่...) แต่เราก็ต้องเห็นใจผู้ลี้ภัย

เราได้อยู่บ้านของเรา ประเทศของเรา บ้านเรามีดีอยู่แล้ว มีพระประมุขที่สุดประเสริฐ มีผู้นำหลายคนเป็นคนดี ประชาชนคนดีก็มีมาก คนทำดี คิดดี ก็มีมาก

อย่าให้คนคิดไม่ดีส่วนน้อยมาผลัก(and เผา) เสาเรือนบ้านเราเลยนะ

เดี่ยวเรากะอีแอ่น จะเดือดร้อนนนนน

 

ครูเล็ก

 

 

 

      

 

 

 

 

 

 

 

 

[จิ๊บ]

นกแอ่นช่วงเวลากกไข่จะกกตลอดทั้งวันทั้งคืนป่าวค่ะ และตอนกกไข่ช่วงนั้นออกไปหาอาหารมั๊ย

[ครูเล็ก]

ขอบคุณสำหรับทุกคำถาม สำหรับทุกกำลังใจ(แหม๋ AF ก็ไม่ปาน) แล้วจะรวบรวมคำถามเดิมด้วย มาตอบอีกทีนะคะ ตอนนี้ขอแวบก่อน