+*+ วันที่ เจ็ด ของการเป็นคุณครู +*+

วันนี้ดิฉันมีสอน คาบ 2 , 4 และ 5 ซึ่งดิฉันตั้งใจว่าคาบแรกที่ว่างนั้น จะไปสังเกตการสอนของครูวิในวิชาครอบครัวศึกษาและความปลอดภัยในชีวิต เพราะดิฉันสอนวิชานี้คู่กับครูวิ พอไปดูตารางสอนของครูวิ ป้าด...ครูวิสอนห้อง 1/2  ไม่อยากไปเลยค่ะ ฮ่าๆ แต่ก็จำเป็นต้องไป ก็ไปรอที่หน้าห้องก่อน พวกเด็กๆ งง “ครูสอนห้องนี้หรือ” “ครูสอนวิชานี้หรือ” ดิฉันไม่ตอบปล่อยให้งงไปก่อน แล้วก็เข้าไปนั่งหลังห้อง ให้หัวหน้าแกงค์ลองของยกเก้าอี้ลงให้ค่ะ ฮ่าๆ

พอครูวิมา พวกเด็กๆก็บอกครูวิว่า “ครูครับวันนี้มีนักเรียนใหม่มาเรียนด้วยครับ” ดูสิคะ ร้ายกาจแค่ไหนเนี่ย พอหัวหน้าห้องบอกชั้น หัวหน้าแกงค์ยกมือไหว้ครูวิอย่างกับนักมวย แล้วก็ยังหันมาไหว้ดิฉันด้วย ท่าเดียวกันเลยค่ะ ดิฉันจะดีใจหรือเสียใจดีเนี่ย แต่อย่างน้อยเด็กก็ยังรู้จักไหว้ใช่ไหมคะ ครูวิเช็คชื่อ แอบทึ่งค่ะ ครูวิจำเด็กได้ด้วยค่ะ ว่าใครเป็นใคร หรือเป็นเพราะว่าครูวิได้สอนห้องนี้ 2วิชา แต่ดิฉันได้สอนแค่วิชาเดียวไง และยิ่งเป็นคนที่จำใครได้ยากด้วย เรื่องนี้จึงเป็นที่น่าหนักใจมาก (ขนาดหลานตัวเองยกมือไหว้ ยังไม่รู้เลยว่านี่คือหลาน จำไม่ได้ค่ะ)

ดิฉันก็ดูการสอนของครูวิ การเกริ่นนำเข้าสู่บทเรียน และช่วงเข้าสู่กิจกรรม หัวหน้าแกงค์ไม่ค่อยตั้งใจเท่าไหร่ แต่งานก็ยังออกมาพอใช้ได้ ดิฉันไปเอาตัวอย่างงานของห้องอื่นมาให้ดู เด็กๆยืมไปลอกค่ะ ฮ่าๆ ก็เลยยึดคืน เพราะเป็นการจินตนาการของแต่ละคน แนวความคิดย่อมไม่เหมือนกัน หัวหน้าแกงค์ส่งก่อนเพื่อนเลยค่ะ แทบจะไม่อยากเชื่อว่าก็ขยันกับเค้าเหมือนกัน และไม่ลงทุนอะไรเลยค่ะ สีก็ยืมจากเพื่อน ไมได้เอามาเอง กระดาษรายงานก็ขอจากเพื่อนค่ะ

คาบที่สอง สอนห้อง 1/1 ห้องนี้ดีหน่อยค่ะ ก็ให้ออกมารายงานนักธุรกิจที่สนใจ แต่มีซ้ำกันบ้าง ไม่รู้ว่าไปลอกกันมาหรือเปล่า ก็ยอมๆไปค่ะ เพราะไม่อยากให้ไปหามาใหม่ เปลืองเงินค่าปริ้นท์งานค่ะ หลังจากนั้นก็สั่งงาน เด็กเริ่มทำกันบ้างแล้วในห้อง แถมยังถามด้วยค่ะ แทบจะทุกข้อเลยก็ว่าได้ ฮ่าๆ แต่ชอบนะคะแบบนี้ เพราะดูเหมือนว่าเด็กจะสนใจ ใส่ใจในวิชาที่สอน ยังดีกว่าที่เด็กจะไม่ทำอะไรเลย นั่งรอเวลาให้หมดชั่วโมง เด็กบางคนก็ถามเรื่องธุรกิจ เลยบอกให้เด็กอ่านข่าว ดูข่าวเยอะๆ เพราะทำให้เรารู้เยอะ แต่เด็กแย้งว่า ข่าวไม่เป็นกลาง สามารถใช้เงินซื้อนักข่าวได้ ก็เลยบอกว่า ดูข่าวธุรกิจ ข่าวเศรษฐกิจแล้วกัน ข่าวแบบนี้คงไม่มีการซื้อนักข่าวหรอก

คาบที่สี่ ไปสอนห้องลองของ วันนี้มาแปลกค่ะ หัวหน้าแกงค์ตั้งใจเรียนดีมาก ไม่คุยในห้องด้วยค่ะ หรือเป็นเพราะว่าคู่หูไม่อยู่ ไปเรียน รด. ก็ไม่รู้นะคะ พอสั่งงานเป็นการบ้าน แต่ก็กลับนั่งทำในห้อง แล้วส่ง ป้าด...วันนี้ทานอะไรผิดสำแดงป่ะคะเนี่ย ก็แซวไปว่าสงสัยฝนจะตก แถมยังชวนให้ไปเรียนที่ LCC ปีหน้า เพราะดิฉันจะไปฝึกสอนที่นั่น ฮ่าๆ อ้อ เรื่องเปลี่ยนโรงเรียนบ่อยของหัวหน้าแกงค์ครูวิแซวว่า “หวังว่าคงไม่ใช่แกงค์ค้ายาที่มาขายยาตามโรงเรียนนะ” แล้วก็คุยนอกเรื่องกับหัวหน้าแกงค์ เลยทราบมาว่ารายนี้ชอบไปสวนหลวง สาวเชียร์เบียร์จำได้หมดทุกคน และชอบไปวอร์มอัพอีกด้วย ดีนะที่ดิฉันไม่ชอบไปเที่ยวที่แบบนี้ ไม่อยากเจอลูกศิษย์ค่ะ เป็นครูต้องวางตัวดีๆ อิอิ

คาบที่ห้า ไปสอนห้องแกงค์กระเทย ไปก่อนเวลาค่ะ แต่เด็กขวางประตูไว้ ไม่ยอมให้เข้าไปในห้อง บอกว่ายังไม่ถึงเวลา และไม่ได้เปิดแอร์ ก็แกล้งอยู่นานเลยค่ะ พอเข้าห้องได้แล้ว ก็เขียนงานบนกระดาน มีกระเทยสองคนเถียงกัน ก็เลยถามว่า “จะเอานวมไหมคะ”  แทนที่จะช่วยห้ามปรามนะ ฮ่าๆ แต่ที่จริงก็บอกให้หยุดแล้ว แต่เด็กไม่ฟัง ก็ง๊องแง๊งกันอยู่นานเลยค่ะ กว่าจะได้เช็คชื่อ เวลาผ่านไปนานมาก แอบสังเกตว่ากิ๊กครูยาริสหาย ทั้งๆที่ไม่มีมีเด็กขาดเรียน ก็เลยถามหา จึงรู้ว่าย้ายไปอยู่หลังห้อง ตรงประตู เพราะที่ตรงนั้นเป็นทำเลทอง เวลาหนุ่มๆเดินผ่านจะได้เห็นค่ะ เฮ้อ...ปวดหัวใจจริงๆเลย สั่งให้เด็กทำ Mind Mapping แล้วก็ให้ส่งในชั่วโมง ไม่งั้นเด็กจะไม่ทำค่ะ แต่ก็มีบ้างที่เสร็จช้า เลยต้องรอประมาณ 5นาที

จากนั้นก็กลับมาที่ห้อง มาตรวจงานให้คะแนนเด็ก บางคนก็เขียนไม่ครบ คนที่เขียนดี เขียนสวยก็สวยได้ใจจริงๆ มาอ่านประวัติเด็กด้วยค่ะ แต่ละคนเขียนมา ขำๆทั้งนั้น วันก่อนเจอเด็กอยากเป็นนายกกระเทยคนแรกของประเทศไทย วันนี้เจอเด็กอยากเป็นนายกที่ขี้เกียจแห่งประเทศไทย ถ้าประเทศมีนายกขี้เกียจอย่างนี้ แล้วประเทศไทยจะเป็นอย่างไรน้อ... ก็นั่งตรวจงาน เช็คงาน จนถึงเวลากลับบ้าน พรุ่งนี้ต้องกลับไปเป็นนักเรียน เฮ้อ...

[@-@..เส้าหลง..@-@]

ผ่านมาเลยแวะเข้ามาทักทายงับ....รอดูนายกกระเทยคนแรกอยู่ หุหุ