ผมรู้สึกภาคภูมิใจมากที่ได้ทำงานร่วมกับพี่น้อง กศน. ในรูปแบบของการเป็นผู้ถ่ายทอดความรู้ทางด้านวิชาการอีกครั้ง จากการที่ผมได้รับมอบหมายจากท่านผู้อำนวยการให้ดำเนินการสอนเสริมวิชาวิทยาศาสตร์ทั่วไป ให้แก่นักศึกษา กศน. อำเภอเมืองสระแก้ว ณ ห้องประชุมประชารัฐ สำนักงาน กศน.จังหวัดสระแก้ว หลังจากที่ได้ทำงานนี้มานานเกือบ 9 ปี ที่ได้ใช้ชีวิตเป็นครูอาสาสมัครการศึกษานอกโรงเรียน สังกัดสำนักงานส่งเสริมการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัย “หน่วยงานแม่ที่ทำให้ผมได้ถือกำเนิดขึ้นมาเป็นข้าราชการในสังกัดศูนย์วิทยาศาสตร์เพื่อการศึกษาสระแก้ว”
การทำงานกับ กศน. นั้น ได้หล่อหลอมให้เด็กผู้ชายคนหนึ่งที่ไม่เคยคิดว่าตนเองจะได้ก้าวหน้ามาได้ถึงขั้นนี้ ทำให้แกร่งขึ้นจากการที่ต้องบุกป่าฝ่าดงไปสอนหนังสือให้ผู้ด้อยโอกาสบนดอย กับเพื่อนบ้าง เพียงลำพังบ้าง คงไม่เคยมีใครคิดว่าผมก็เคยเดินหลงป่ามาแล้ว จากการที่ต้องเดินลัดเลาะไปตามสันเขา เพื่อส่งครูรุ่นน้องเข้าสู่พื้นที่ แต่ก็สามารถกลับมายังหย่อมบ้านที่ตนเองรับผิดชอบได้ เคยแม้กระทั่งต้องเสี่ยงชีวิตขี่รถจักรยานยนต์ขึ้นลงดอยแล้วสะดุดตอไม้จนต้องล้มระเนระนาดจนเกือบเอาชีวิตไม่รอด นั่นเป็นแค่ประสบการณ์เพียงน้อยนิดที่ได้รับ ยังมีอีกมากมายที่ครู กศน. ที่ได้ชื่อว่า ครูอาสาฯ ได้พบประสบในชีวิต ผมจึงอยากขอให้ใครก็ตามที่ได้อ่านบทความนี้
“ถ้าเป็นครู กศน. ก็จงภาคภูมิใจในสิ่งที่ท่านทำอยู่ เพราะท่านได้ทำงานให้กับประชาชนจริงๆ”
“ถ้าเป็นคนที่รู้จักครู กศน. ก็ขอให้ช่วยเหลือให้เขาได้ทำงานของ กศน. จนประสบความสำเร็จ เพราะ ท่านจะได้รับการยกย่องให้เป็น Farcilitator”
“ถ้าเป็นผู้ที่เคยได้รับการบริการจากครู กศน. ก็ขอช่วยประกาศคุณงามความดีของเขาให้คนอื่นได้ประจักษ์ เพราะครู กศน. คือคนที่ทำงานอยู่เบื้องหลังที่หนัก อาจไม่มีโอกาสได้ประชาสัมพันธ์ตนเองให้ใครได้รับรู้ เปรียบเป็นทหารก็คือหน่วยรบพิเศษ เพียงแต่เป็นหน่วยรบพิเศษของกระทรวงศึกษาธิการเท่านั้นเอง”
ท้ายนี้ผมขออวยพรให้ครู กศน. ทุกคนที่ตั้งใจทำงานให้กับประชาชน จงประสบแต่ความสุข ความก้าวหน้าในหน้าที่การงานยิ่งขึ้นไป
การทำงานกับ กศน. นั้น ได้หล่อหลอมให้เด็กผู้ชายคนหนึ่งที่ไม่เคยคิดว่าตนเองจะได้ก้าวหน้ามาได้ถึงขั้นนี้ ทำให้แกร่งขึ้นจากการที่ต้องบุกป่าฝ่าดงไปสอนหนังสือให้ผู้ด้อยโอกาสบนดอย กับเพื่อนบ้าง เพียงลำพังบ้าง คงไม่เคยมีใครคิดว่าผมก็เคยเดินหลงป่ามาแล้ว จากการที่ต้องเดินลัดเลาะไปตามสันเขา เพื่อส่งครูรุ่นน้องเข้าสู่พื้นที่ แต่ก็สามารถกลับมายังหย่อมบ้านที่ตนเองรับผิดชอบได้ เคยแม้กระทั่งต้องเสี่ยงชีวิตขี่รถจักรยานยนต์ขึ้นลงดอยแล้วสะดุดตอไม้จนต้องล้มระเนระนาดจนเกือบเอาชีวิตไม่รอด นั่นเป็นแค่ประสบการณ์เพียงน้อยนิดที่ได้รับ ยังมีอีกมากมายที่ครู กศน. ที่ได้ชื่อว่า ครูอาสาฯ ได้พบประสบในชีวิต ผมจึงอยากขอให้ใครก็ตามที่ได้อ่านบทความนี้
“ถ้าเป็นครู กศน. ก็จงภาคภูมิใจในสิ่งที่ท่านทำอยู่ เพราะท่านได้ทำงานให้กับประชาชนจริงๆ”
“ถ้าเป็นคนที่รู้จักครู กศน. ก็ขอให้ช่วยเหลือให้เขาได้ทำงานของ กศน. จนประสบความสำเร็จ เพราะ ท่านจะได้รับการยกย่องให้เป็น Farcilitator”
“ถ้าเป็นผู้ที่เคยได้รับการบริการจากครู กศน. ก็ขอช่วยประกาศคุณงามความดีของเขาให้คนอื่นได้ประจักษ์ เพราะครู กศน. คือคนที่ทำงานอยู่เบื้องหลังที่หนัก อาจไม่มีโอกาสได้ประชาสัมพันธ์ตนเองให้ใครได้รับรู้ เปรียบเป็นทหารก็คือหน่วยรบพิเศษ เพียงแต่เป็นหน่วยรบพิเศษของกระทรวงศึกษาธิการเท่านั้นเอง”
ท้ายนี้ผมขออวยพรให้ครู กศน. ทุกคนที่ตั้งใจทำงานให้กับประชาชน จงประสบแต่ความสุข ความก้าวหน้าในหน้าที่การงานยิ่งขึ้นไป
