"ความสุข ความทุกข์ของฉันจากการเรียนเป็นว่าที่คุณครู"
ไม่น่าเชื่อ!!! ข้าพเจ้าเรียนวุฒิครูมาจนจบเทรอมนึงแล้ว อีกไม่กี่วันก็สอบปลายภาค ไม่อยากให้ถึงวันนั้นเลย เพราะยังไม่พร้อมด้วยทุกประการ ด้วยเวลาที่บีบคั้นเหลือเกิน และงานที่มากมายมหาศาล (เว่อร์ไปมั้ยเนี่ย) ดิฉันไม่รู้ว่าจะอ่านหนังสือทันหรือเปล่า แต่ดิฉันจะพยายามให้อย่างมากมายค่ะแม้ว่าต้องอดมื้อกินมื้อ (ล้อเล่นค่ะ) นับตั้งแต่เรียนวันแรกจนกระทั่งวันสุดท้ายที่จะสอบเสร็จ ในระยะแรกที่เรียนฉันต้องอดทนกับการง่วงนอนโดยไม่ทราบสาเหตุที่แน่ชัดในระหว่างที่อาจารย์แต่ละท่านสอน ซึ่งมันทรมานมากเพราะการที่ร่างกายเราแสดงอาการว่าง่วงนอนแล้วเราไปฝืนคือไม่หลับ (เพราะกลัวอาจารย์ด่า) ดิฉันรู้สึกปวดหัวมากค่ะ ทำให้เรียนไม่รู้เรื่องเลย และสิ่งที่ขาดไม่ได้ตอนนั้นก็คือ ยาดมและมะขามเปรี้ยวจี๊ดซึ่งหาซื้อได้จากโรงอาหารของราชภัฎ ในการเรียนแต่ละวิชานั้นเนื้อหาเยอะมากอ่านแล้วตาลายค่ะ แต่ก็ต้องอ่านเพราะมันคืออนาคตเราค่ะ
ฉันคิดว่าไม่มีอะไรที่ได้มาง่ายๆค่ะยิ่งถ้าเป็นความรู้แล้ว เป็นสิ่งที่เราต้องเสาะแสวงหาเอง จะขี้เกียจไม่ได้ เพราะถ้าไม่ทำอะไรเลย ชีวิตก็จะย่ำอยู่กับที่กลายเป็นมนุษย์หุ่นรอแต่คนอื่นมาตั้งโปรแกรมให้อยู่ตลอด
วิชาพัฒนาหลักสูตรเป็นวิชาที่ดิฉันได้เรียนเป็นคาบแรก ตอนแรกดิฉันคิดว่าวิชานี้ต้องน่าเบื่อแน่ๆ และบวกกับเมื่อเห็นอาจารย์ผู้สอนที่อาวุโสด้วย ดิฉันคิดเลยว่าวิชานี้ต้องวิชาการอย่างเดียวเนื้อหาอย่างเดียว แต่เมื่อดิฉันได้นั่งฟังอาจารย์ท่านนี้สอนโดยไม่มี power point อาจารย์พูดสรุปและเล่าเรื่องราวแต่ละบทแต่ละเรื่องได้อย่างดี (เพราะอาจารย์เป็นคนเขียนหนังสือที่ดิฉันเรียนกำลังเรียนอยู่นี่) แถมมีมุขขำๆให้ฟังตลอดและเสียงที่มีสำเนียงไม่น่าเบื่อ ทำให้ฉันเรียนวิชานี้เข้าใจมากขึ้น อาจารย์ท่านนี้เป็นตัวอย่างที่ดีมากค่ะสำหรับการบรรยายหรือการสรุปประเด็นสำคัญได้อย่างเข้าใจและมีสำเนียงขึ้นๆลงๆทำให้ผู้เรียนคล้อยตาม และยังได้รับความรู้ที่ท่านสอนอีกด้วย
ส่วนวิชาออกแบบและการจัดการเรียนรู้ ท่านอาจารย์ก็ใจดีสอนได้เข้าใจแต่ดิฉันก็ยังเผลอหลับอีกอยู่ดี
วิชาจิตวิทยา เป็นวิชาที่ทำให้ฉันได้รู้ว่า "มีอาจารย์แบบนี้อยู่ด้วย" เป็นอาจารย์ที่มีความเป็นตัวเองสูง ในแต่ละคาบอาจารย์จะเล่าเรื่องราวที่ไม่ค่อยเกี่ยวกับเนื้อหาสักเท่าไหร่ ซึ่งทำให้พวกเราเป็นห่วงในเรื่องการสอบมากว่าจะเอาอะไรมาอ่าน แต่ในความที่ไม่มีเนื้อหาที่สอนในคาบอาจารย์ได้ให้แง่คิดและกระบวนการทางจิตวิทยาไว้อย่างมากมาย ฉันรู้สึกว่าอาจารย์เป็นตัวอย่างที่ดีในด้านการสอนเลยทีเดียว เหมือนอาจารย์บอกเป็นนัยๆว่าเวลาเราไปสอนเด็กเราควรสอนอย่างไรเพื่อให้เด็กไม่เบื่อและมีความสุขโดยใช้หลักจิตวิทยา แต่อาจารย์ไม่บอกเราตรงๆแต่จะให้เราคิดเอง ฉันรู้สึกวิเศษและชอบอาจารย์ท่านนี้มาก กับวิธีการสอนที่ไม่เหมือนใครและไม่มีใครเหมือน โดยการสอนเรื่องที่เกิดกับชีวิตจริงบวกกับข้อคิดที่คนเป็นครูจะต้องรู้ ดิฉันขอขอบพระคุณอาจารย์มากนะค่ะสำหรับแนวคิดต่างๆที่ท่านได้สอนไว้ค่ะ
ส่วนวิชาสุดท้ายเป็นวิชานวัตกรรมฯ ตอนแรกคิดว่าวิชานี้ไม่น่าจะยาก แต่เมื่อเรียนไปแล้วกลับกลายว่าวิชานี้ยากกว่าเพื่อนเลย อาจารย์ผู้สอนก็คืออาจารย์ที่แนะนำเว็บไซต์ที่ดิฉันกำลังพิมพ์อยู่นี้ และดิฉันต้องขอบพระคุณอาจารย์มากเลยนะค่ะที่ได้สอนความรู้และแนะนำเว็บไซต์ดีๆทำให้ดิฉันได้เปิดโลกทัศน์ใหม่ได้รู้จักเพื่อนใหม่ อาจารย์ยังเป็นแบบอย่างที่ดีในเรื่องวิธีการสอนที่หลากหลายโดยมีการเปิดให้ดูวีดีทัศน์เกี่ยวกับเรื่องความเป็นครู ความเป็นคนดี ไม่ย่อท้อต่ออุปสรรค อาจารย์ได้ให้กำลังใจและให้สิ่งดีๆผ่านการเปิดวิดีทัศน์ ฝึกให้ดิฉันรู้จักเขียนบันทึก ฝึกให้รู้จักการทำสื่อการสอนด้วยตนเอง ฝึกการเขียนmind map และอาจารย์ยังให้แง่คิดที่ดีๆอีกด้วย ดิฉันจะนำสิ่งที่อาจารย์สอนไปใช้ให้เกิดประโยชน์นะค่ะ
สุดท้ายนี้ดิฉันขอขอบพระคุณอาจารย์ทุกท่านที่ได้ให้ความรู้และประสบการณ์ในการเป็นครูที่ดี ดิฉันจะนำความรู้และสิ่งที่ได้รับจากทุกท่านนำไปพัฒนาตนเองและนำไปพัฒนาเด็กให้เป็นคนดีของสังคมต่อไปค่ะ
ความเห็น (5)
สวัสดีครับว่าทีคุณครู :)
ขอให้ทำงานได้อย่างที่ตั้งใจนะครับ
มาให้กำลังใจครับ
เขียนบันทึกได้ดีทีเดียว น่าอ่านครับ
สวัสดีครับ เด็กหญิงฟองสบู่
"ไม่มีอะไรที่ได้มาง่ายๆค่ะยิ่งถ้าเป็นความรู้แล้ว เป็นสิ่งที่เราต้องเสาะแสวงหาเอง"
ดังคำคมที่ว่า เมื่อศิษย์พร้อม อาจารย์จะโผล่ปรากฏ นะครับ
แวะมาเยี่ยมครับ...
สวัสดีค่ะ
เด็กหญิงฟองสบู่
เขียนได้ดีมาดเลยค่ะ
จะเป็นกำลังใจให้ค่ะ(แวะมาเยี่ยมชมค่ะ)
เขียนบันทึกนี้ได้ดีจัง สมฉายาแล้วล่ะ เด็กหญิงฟองสบู่
เขียนบันทึกต่อนะ อย่าหยุดเลย ครูว่า เห็นพรสวรรค์อยู่รำไรแล้วล่ะ
;)