MASSACRE

MASSACRE

ชีวิตกบเขียดจึงมืดมน
ที่ซุกหัวหลบตนสิ้นสูญ
ไม่เหลือที่เดินอันจำรูญ
เสื่อมสูญหมดสิ้นทุกถิ่นตน

ก็เป็นแค่กบแค่เขียด
ริเบียดบังอาจพองขน
ให้อยู่กินแค่นี้พอกมล
ริอยากหลุดพ้นพันธนา

ก็มึงเป็นแค่ กบเขียด
มีที่เบียดเสียดพอเพียงเดียงสา
ริอยากก้าวเทียบเทวดา
น้ำหน้าพวกมึงไม่เจียมตน

อนิจจาชีวาพวกเขียดกบ
จะจบอย่างไรหลุดพ้น
ฤาจำต้องประหารกันทุกตน
การหลุดพ้น หรือ เข่นฆ่าอย่างสามานย์
การหลุดพ้น คือ ล้อมฆ่าน่าหวั่นเกรง

อิศรา ประชาไท

[เล่ายาว]

น้ำขวางที่กว้างจะแคบลง

๏ เห็นแม่น้ำที่ขวางหน้าประหม่าถอย

มัวนั่งคอยน้ำแห้งแล้งได้หรือ

หวังให้ตลิ่งวิ่งนำทางที่ขวางอือ

คิดก็คือบ้าใบ้ไร้ความคิด

ย่นทะเลด้วยเรือเมื่อจะข้าม

ต้องใช้ความมานะเข้าประดิษฐ์

อันอุปสรรคขวากขวางทางชีวิต

ก็ไม่ผิดแม่น้ำขวางหนทางคน

มีมือไว้ใช้อ้อนวอนความหวัง

ถ้ามีหลังไว้แบกแลกลาภผล

มีสมองไว้พร่ำยอมจำนน

ชีวิตตนคือทาสขาดสำนึก

ประวัติศาสตร์ชาติมนุษย์พิสุทธิ์ด้วย

สองมือช่วยรังสรรค์ป้องกันศึก

พัฒนาโลกมา โอฬารึก

ด้วยความบึกบึนผืนอันยืนยง

แม้เมฆก็จะสลายกระจายฝอย

ภูเขาก็จะย่อยแยกแหลกเป็นผง

แม่น้ำกว้างที่ขวางจะแคบลง

เมื่อประสงค์ต่อสู้ชูสัจจธรรม ๚

เปลื้อง วรรณศรี

มั่นยืน