...เป็นยามดึกของคืนที่2ที่ฝนได้โปรยปรายลงมา นอนฟังเสียงฟ้าร้อง คำรามบ้าง ก็ไม่ทำให้ตกใจแต่อย่างใด
...เสียงเม็ดฝนตกกระทบรั้ว ระเบียง ดังเปาะแปะๆ
...ถึงเช้า แดดเปรี้ยง อบอ้าว เหมือนบอกให้รู้ว่า เมื่อคืนเป็นอีกเวลาหนึ่ง มันจบลงแล้ว
...ความร้อนทำให้ร่างกายผุดเหงื่อ เพื่อต่อสู้กับปัจจุบันเวลา
...คืนวันอันแสนสุขได้ผ่านไปแล้ว
...เราอยู่กับโลกแห่งความเป็นจริง และทุกสิ่งอย่างก็เกิดดับๆ อยู่ทุกเวลานาที
ไม่มีความเห็น