การเขียนบันทึกเป็นการถ่ายทอดเรื่องราว เรื่องเล่า การถอดบทเรียนจากประสบการณ์ผ่านบล็อกนับเป็นแหล่งเรียนรู้ที่มีการแลกเปลี่ยนความคิด ความรู้สึก ถ่ายโอนสู่ความเป็นมิตรภาพและกัลยาณมิตร เกิดสังคมใหม่ ร่วมคิด ร่วมทำ เพื่อสร้างสรรค์ความรักและความสุข พรสวรรค์ทำให้ฉันได้เกิดมามีอาการครบ ๓๒ ประการ มีโอกาสได้รับการศึกษาตามความต้องการโดยไม่มีใครบังคับ เป็นเจ้าของเวลาและโอกาส พรแสวงที่มีมาพร้อมกับตัวคือฉันสามารถจัดการกับเวลาและโอกาสของฉันให้เกิดการเรียนรู้อย่างเป็นสุข โดยการเรียนรู้ตัวเอง การรู้จักตัวเอง รวมทั้งการเติมเต็มให้กับชีวิต ด้วยสติปัญญา เพื่อให้ชีวิตสมบูรณ์เห็นคุณค่าของตนเองและคุณค่าของคนอื่น เรื่องราวบางเรื่องอาจเล่า "ย้อนอดีต" แม้ว่าอดีตเป็นเรื่องเก่าที่ผ่านไปแล้ว ไม่มีใครจะสามารถแก้ไขอดีตได้ แต่อดีตบางเรื่องเป็นความทรงจำที่ดีงาม เป็นบทเรียนอันยิ่งใหญ่ เหมือนเป็นต้นทุนของชีวิตก็ว่าได้ การเห็นคุณค่าของตนเองหรือการเห็นคุณค่าของคนอื่นนั่นคือ "การให้" โดยปราศจากเงื่อนไข การให้อาจจะมองเห็นเป็นทั้งนามธรรมและรูปธรรม ฉันจึงอยากจะเห็นสังคมนี้เป็นเครือข่ายที่สร้างสรรค์โดยการแบ่งปันความรู้ ประสบการณ์และมอบสิ่งดี ๆ ให้กับสังคม
ไม่มีความเห็น