ฤดูฝนเริ่มมาแล้ว ท้องทุ่งที่เคยแตกระแหง ป่าที่เคยมีแต่ควันไฟ ใบไม้สีแดงร่วงหล่น
กลับกลายเป็นสีเขียวขจี ชาวนาเริ่มฤดูทำนา เริ่มหว่านกล้า รอทำนาในปีที่จะมาถึง หลัง
จากที่วอนฟ้าขอฝนอยู่นานหลายนาน จนพายุฝนกระหน่ำจนชาวสวนลำใยอย่างผม
เกือบใจหาย เพราะพระพิรุณท่านประทานฝนมาพร้อมกับพายุ จนต้นลำใยที่กำลังออก
ดอก จากการราดสารในช่วงเดือนเมษายน ล้มกันระนาว จนบางสวนเจ้าของจนไม่อยาก
ไปสวน แต่อย่างที่ทราบกัน คนไทยฝนตกก็แช่ง ฝนแล้งก็ด่า ดังนั้นผมว่าทุกคนต้อง
ช่วยกันสร้างเขื่อนธรรมชาติขึ้นมา โดยการปลูกต้นไม้และไม่ทำลายป่า ลดภาวะโลก
ร้อน ไม่นานหรอกครับทุกอย่างก็จะดีกลับมาเอง เริ่มต้นเถอะครับ ขนาดกำแพงเมืองจีน
ยังสร้างไม่เสร็จในวันเดียวเลยครับ
สำหรับทุกท่านที่รักการเกษตร รักสวน รักแผ่นดินที่พ่อแม่ยกให้มา รักจิต วิญญานของ
บรรพชน เชิญมาแลกเปลี่ยนความคิด แลกเปลี่ยนความรู้ กับผมได้นะครับโดยเฉพาะ
เรื่องการทำสวนลำไย หอมแดง กระเทียม ด้วยยินดีอย่างยิ่งครับ
(ภาษิตกำเมืองบันทึกละบท บ่ตันนั่ง จะไปฝั้งเหยียดแข้ง = อย่าไปหวังทั้งที่ยังไม่เริ่ม)
ยินดีนะคะที่ฝนโปรยปรายแล้ว วันนี้คุยกับฝั่งอิสาน ยังรอ รอ ฝน จะได้เริ่มเมือนากันอีก
ธรรมชาติเยียวยาทุกสิ่งอย่าง ขอบคุณและเป็นกำลังใจที่ตันนั่ง หื้อฝั้งเหยียดแข้ง แล้ว;)