ผศ.ดร.อาแว มะแส เป็นนักวิชาการคนหนึ่งที่เป็นคนในพื้นที่สามจังหวัดชายแดนภาคใต้ แม้ปัจจุบันจะประจำอยู่ที่คณะพัฒนาสังคมและสิ่งแวดล้อม สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์(นิด้า) กทม.แต่งานวิชาการของท่านที่ทะยอยออกมา ก็ยังคงเป็นบทความที่เป็นการบ่งถึงอัตลักษณ์ของท่านได้ดี
งานล่าสุดที่มีโอกาสได้อ่านเป็นบทความ ชื่อ "บทบาทของกิจกรรมร่วมในการเสริมสร้างคุณภาพสังคมในชุมชนชนบทไทย : วิเคราะห์กรณีของ 2 ชุมชนในภาคใต้"
ในตอนหนึ่งของบทความนี้ ได้กล่าวว่า การพัฒนาสังคมตามแนวคิดคุณภาพสังคม (Social Quality Concept) เป็นความพยายามที่จะยกระดับคุณภาพของสังคมในหลายๆมิติพร้อมกัน โดยให้ความสำคัญกับการมีส่วนร่วม และความสามัคคีของสมาชิกในสังคมเป็นองค์ประกอบที่สำคัญด้วย เป็นที่น่าสังเกตว่า การมีส่วนร่วมในชุมชนชนบทมักจะมีจะมีรูปแบบที่ไม่เป็นทางการมากนัก อีกทั้งยังเกี่ยวข้องกับความสัมพันธ์ทางสังคมซึ่งมีฐานของความเป็นเครือญาติ และความสัมพันธ์แบบพึ่งพาระหว่างกันมาช่วยค้ำจุนด้วย ในบริบทเช่นนี้การทำกิจกรรมร่วมมักจะเป็นเครื่องมือที่ช่วยให้การขับเคลื่อนเพื่อยกระดับคุณภาพสังคมให้ดำเนินไปอย่างเป็นรูปธรรมมากขึ้น และยังสามารถนำมาปรับใช้กับกิจกรรมหลายด้านอย่างเกื้อกูลกัน ในขณะเดียวกันยังไม่เป็นการนำสิ่งแปลกใหม่เข้ามาใช้เสียทีเดียว เพราะมีฐานทางภูมิปัญญาในการพึ่งพากันภายในสังคมที่สืบทอดกันมามาตั้งแต่อดีต แต่ในภาวะที่ระบบการพึ่งพาแบบดั้งเดิมได้ค่อยๆลดความสำคัญลงอย่างต่อเนื่อง อันเนื่องจากการแทรกแซงจากภายนอกที่ไปรบกวนการทำหน้าที่ของระบบดั้งเดิม ความพยายามในการทำกิจกรรมการพัฒนา โดยอาศัยกิจกรรมร่วมเป็นเครื่องมือในการขับเคลื่อน น่าจะเป็นวิธีการที่เป็นไปได้สูง อีกทั้งยังมีส่วนช่วยในการฟื้นฟูความสัมพันธ์แบบพี่น้องและความสามัคคีกันภายในชุมชน ซึ่งจะเป็นการช่วยเสริมสร้างคุณภาพสังคมของชุมชนชนบทได้ในที่สุด
สำหรับท่านที่สนใจก็สามารถอ่านบทความเต็มๆได้ โดยคลิ้กที่ชื่อบทความด้านบน
ไม่มีความเห็น