พกกล้องไปห้องเรียน บันทึกภาพความทรงจำที่ประเมินค่ามิได้

            หลังจากที่เรียนจบปริญญาตรีชีววิทยาแล้ว เมื่อต้องแยกย้ายไปทำงาน ไปเรียนต่อตามทางชีวิตของแต่ละคน ยิ่งนานวันยิ่งคิดถึงเพื่อนเก่าที่ร่วมเรียนกันมา รูปถ่ายเก่าๆจึงเป็นสิ่งที่มีค่า บอกถึงมิตรภาพ ความผูกพันระหว่างเพื่อนในช่วงเวลาที่ผ่านมาเป็นอย่างดี ดูรูปทีไรคิดถึงเพื่อนทุกที







            รูปที่เห็น เป็นภาพถ่ายสมัยเรียนปี 1 เลน-จุไรรัตน์ มักจะพกกล้องถ่ายรูปไว้ในกระเป๋า อยู่ดีๆ เธอก็จะหยิบขึ้นมาถ่ายรูปเพื่อนๆ เก็บไว้  เพื่อนเห็นก็เฮ...ขอเข้ากล้องด้วย บางจังหวะ เธอก็ขอถ่ายกับเพื่อนรัก ถ่ายไว้เป็นที่ระลึก

            เพื่อนบางคนมองดูด้วยความขบขัน ดูแล้วเฉยๆ ดูแล้วอมยิ้ม  เมื่อเห็นคนบ้ากล้อง บ้าถ่ายรูป บางคนรู้สึกเฉยๆ ไม่อยากถ่ายรูปด้วย เดี๋ยวเค้าไปอัดรูป เอารูปมาขาย ถ้าไปถ่ายด้วยเยอะๆ เดี๋ยวต้องจ่ายเยอะ แต่เพื่อนบางคนก็ยินดี อยากได้รูปอยู่แล้ว

            วันเวลาผ่านไปปุ๊บ เรียนจบกันแล้ว แป๊บเดียว จบมาแล้ว 3 ปี แป๊บเดียว 5 ปี ......อ้าว เรียนจบปริญญาอีก 1 ใบ แล้ว นี่เกิน 10 ปีเข้าไปแล้วนะ

            เจอเพื่อนบางคน ถามว่า มีรูปเก่าๆบ้างมั้ย เขามีแต่รูปถ่ายตอนรับปริญญา กับมีรูปตอนไปเที่ยวกับเพื่อนอีก 5-6 ใบเท่านั้น  บางคนไม่มีรูปอะไรเลย นอกจากรูปรับปริญญา เพราะไม่ได้ใส่ใจถ่ายรูปเก็บไว้

            เลน-จุไรรัตน์ มีรูปถ่ายกับเพื่อนๆหลายช่วง เพราะถ่ายเก็บไว้ตลอด อยู่หอพักหญิงที่ 2  เธอก็ถ่ายไว้เรื่อยๆ จนกระทั่งทำงาน ก็ยังถ่ายเก็บไว้เรื่อยๆ เพราะแต่ละภาพ แทนคำบรรยายได้เป็นล้านคำ


            หลายคน มุ่งมั่นตั้งใจเรียน ตั้งใจทำงานเพื่อความสำเร็จที่มุ่งหวังไว้ เรื่องการถ่ายรูปเล่นๆแบบนี้ ไม่ค่อยใส่ใจมากนัก ... แต่มิตรภาพเป็นสิ่งที่หล่อเลี้ยงจิตใจ ให้คนเรามีชีวิตชีวา มีเพื่อนฝูง มีคนคอยรักคอยห่วงใย คอยเตือน คอยช่วยเหลือกันและกัน .... เรื่องราว และเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันวาน ไม่อาจย้อนกลับมาได้เช่นเดิม แค่การที่เพื่อนในรุ่นทุกคนจะกลับมาเจอหน้าพร้อมกัน มานั่งคุยกันเหมือนเดิม ทำกิจกรรมด้วยกันครบทุกคน ในตอนนี้ เป็นไปได้ยากแล้ว เพราะต่างมีภาระหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบ เวลาว่างไม่ตรงกัน แม้แต่การมาถ่ายรูป หรือไปถ่ายรูปเพื่อนเหมือนสมัยเรียน ก็กลายเป็นเรื่องยากเหมือนกัน ถ้าหากไม่มีเวลาตรงกันจริงๆ

            บางประเด็นที่น่าคิด
            1. ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในแต่ละช่วงเวลาล้วนมีความหมาย แต่คนเราอาจมองเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นด้วยสายตาที่ต่างกัน
            2. ทุกสิ่งที่ทำในวันนี้ ไม่ว่าจะมีคุณค่ามากหรือน้อยแค่ไหนก็ตาม ในอนาคตเมื่อมองย้อนกลับมา อาจมีคุณค่ามากกว่าที่คิดไว้ เช่น รูปถ่ายที่ไม่ได้ตั้งใจถ่าย
            3. หากเราคิดถึงอนาคตข้างหน้า สิ่งที่ได้ทำในปัจจุบัน จะเป็นการลงมือทำอย่างมีเป้าหมาย รูปแบบ ที่ชัดเจนยิ่งขึ้น แม้จะเป็นเพียงเรื่องเล็กๆก็ตาม
            4. ความทรงจำ และมิตรภาพมีมากมาย ส่วนจะเก็บเกี่ยวได้แค่ไหน อยู่ที่คนแต่ละคน