ครั้งแรกในชีวิตที่ดิฉันได้ไปศึกษาดูงานต่างประเทศ ประเทศที่ได้ไปคือ มาเลเซีย สิงค์โปร ก็ตื่นเต้นพอสมควรเลยทีเดียว เพราะต้องนั่งเครื่องบินครั้งแรกด้วย
ไปถึงมาเลเซีย มีความรู้สึกว่าสนุก มองเปรียบเทียบการดำรงชีวิตของชนชาติมาเล กับชนชาติไทย รู้สึกว่า ประเทศไทยของเราจะด้อยกว่าในความคิดของดิฉัน นอนที่มาเลเซีย 3 คืน คืนที่ 1 ก็มีความสุขดี คืนที่ 2 ยิ่งสนุกตื่นเต้น เพราะนอนที่เก็นติ้งไฮเวย์ ขึ้นกระเช้าลอยฟ้า ขึ้นไปบนภูเขา คืนที่ 3 ก็ยังสนุก พอคืนที่ 4 นอนที่สิงค์โปร ก็รู้สึกเปรียบเทียบการดำรงชีวิตของชาติสิงค์โปร กับชาติไทยอีก ความเป็นอยู่ของเขาอยู่ในกฎระเบียบมีวินัยดีมาก แต่ชีวิตของเขาต้องแข่งขันกันสูงมาก ค่าครองชีพสูงมากเมื่อเปรียบเทียบเป็นเงินไทย จะกินอะไรก็ต้องคิดเป็นเงินไทย ราคากับข้าวก็ประมาณจานละ 150 บาท ไทย ถ้าไม่อิ่มก็ต้องกินสองจานประมาณ 300 บาท/คาบ/คน ก็เลยมาคิดได้ว่าประเทศเขาจะต้องมีความเครียดสูงมาก เพราะต้องแข่งขันเพื่อหาอาชีพ สร้างรายได้ดีให้ตนเอง เพื่อนำมาใช้จ่าย และเป็นประเทศเล็ก ๆ พื้นที่จำกัดไม่มีสถานที่ท่องเที่ยวที่สวยงามอย่างประเทศไทย แต่เขาจะเน้นเทคโนโลยีที่ทันสมัย เกิดความรู้สึกว่ารักประเทศไทยขึ้นมาแล้ว เพราะประเทศไทยมีสถานที่ท่องเที่ยวที่สวยงามมากมายทุกภาค มีพื้นที่กว้างใหญ่ ค่าครองชีพไม่สูง รายจ่ายไม่มาก และไม่มีความเครียดมาก คิดถึงบ้านแล้วซิ แต่สิ่งดี ๆ เขาก็มี ที่ควรเอาเป็นตัวอย่างคือระเบียบวินัย ถ้าเราทำได้ด้านระเบียบวินัยของคน ประเทศไทยเราน่าอยู่ที่สุดในโลกเลยค่ะ
รักเมืองไทยที่สุดเลย
รักน้อง ๆ เพื่อน ๆ นิสิตบริหารการศึกษา รุ่น 7 สารคามด้วยค่ะ