ครูกระดาษทราย
นางสาว ปัญชรีย์ ปิ่น วชิรถาวรชัย

งานในชีวิตของฉัน


ปัญหาอยู่ที่ป้าของฉันคนเดียว ท่านบอกว่าฉันสอนหนังสือไม่ได้หรอก ฉันสอนไม่เป็น

เมื่อปีที่ฉันเพิ่งเรียนจบ ฉันก็ได้ทำงาน เป็นครูธุรการ ที่โีรงเรียนของป้าฉัน

พอปีถัดมาฉันเกิดอุบัติเหตุทางมอเตอร์ไซต์เสียก่อน เพราะเพิ่งย่างเข้าเบญจเพสได้ไม่ถึงเดือน และก็มีปัจจัยอีกหลายอย่างที่ฉันไม่ได้กลับไปทำงานที่่นั่นอีก ป้าของฉันย้ายโรงเรียนไปสอนที่โรงเรียนอื่น ทุกวันนี้แม้ฉันจะหางานทำ ตามอินเตอร์เน็ต หรืองานที่อื่นก็ดี พ่อและแม่ของฉันท่านไม่อนุญาตให้ฉันไปทำงานที่ กรุงเทพฯและทีีอื่นๆ ที่เสี่ยงอันตราย เพราะท่านเป็นห่วงฉันมาก ท่านอยากให้ฉันเป็นครูและอยากให้ฉันเป็นข้าราชการเหมือนกับท่านทั้งสอง ซึ่งนั่นไม่ใช่สิ่งที่ฉันต้องการเลย ฉันเคยไปสอบราชการกับเพื่อน

เพื่อนสอบได้ แต่ฉันสอบไม่ได้ พ่อกับแม่โกรธฉันมาก โดยเฉพาะแม่ ซึ่งคาดหวังในตัวฉันสูง ท่านดุด่าฉันอย่างรุนแรง ว่า โง่ ควาย  ฉันก็ไม่ได้แสดงอาการอะไรออกมา แต่ก็แอบไปร้องไห้คนเดียวในห้องนอน ฉันโทรหาพ่อ ตอนนั้นฉันยอมรับเลยว่าฉันน้อยใจและเกลียดแม่มาก ไม่ให้กำลังใจฉัน ฉันไม่ว่า แต่มาดุด่ากันเป็น วัว ควายแบบนี้ฉันรับไม่ได้

ฉันโทรไประบายกับพ่อ พ่อก็เข้าข้างแม่ แต่ก็ไม่ได้ดุด่าอะไรที่รุนแรงเหมือนแม่

จากนั้นฉันจึงไม่สนใจที่จะไปสอบงานราชการที่ไหนอีก

เมื่อฉันจะไปสมัครงาน แม่ก็จะหาข้ออ้างว่า งานนั่นมันไม่ดี อย่างนั้นอย่างนี้อยู่ตลอด

ฉันเคยสอบปริญญาโท แต่สอบไม่ติด เพราะตอนที่ทำงานที่โรงเรียนนั้น ฉันไม่ค่อยมีเวลาอ่านหนังสือเลย ต้องสอนนักเรียนทุกวัน ทุกวันนี้พ่อกับแม่ได้แต่รอให้ฉันเีรียนจบ ครู เพื่อที่จะมีวุฒิครูไปสมัครทำงานได้ ท่านจึงไม่ให้ฉันทำงานในช่วงนี้ อยากให้ฉันตั้งใจเรียนอย่างเดียว

ฉันจึงต้องอยู่บ้านเพื่อเรียนครูไปก่อน เมื่อมีเวลาว่างๆ ฉันก็จะไปเล่นกับหมา และ

แมว+ลูกแมว ที่เคยเลี้ยงไว้ แต่ตอนนี้ส่งคืนให้เจ้าของเดิมหมดแล้ว  ฉันชอบเลี้ยงสัตว์ เพราะฉันค่อนข้างขี้เหงา แต่ก็โลกส่วนตัวสูงเหมือนกัน ฉันคิดว่า พ่อกับแม่ อยากให้ลูกสาวเรียนสูงๆ มากกว่าลูกชาย น้องสาวของฉันก็หางานทำไม่ได้ แม่จึงให้เรียนต่้อ ปริญญาโท ที่กรุงเทพ ส่วนพี่ชายก็ทำงานเอกชน บางครั้งฉันอดคิดไม่ได้ว่า แม่ลำเอียงหรือเปล่า?

เพราะเวลาที่ฉันตั้งใจจะสอบเรียนต่อโท แม่จะขัดขวางทุกครั้ง อ้างว่าเปลืองเงิน แต่กับน้องกับพี่ แม่สนับสนุนเต็มที่ แล้วยังบอกพี่ชายให้เรียนต่อโทด้วยเหมือนกัน แต่พี่ไม่อยากเรียนแล้ว เพราะจบมานานมากๆ แล้ว  ไม่รู้จะเรียนไปอีกทำไม ส่วนพ่อฉันท่านสนับสนุนลูกๆ ทุกคนอย่างเท่าเทียมกัน  ทุกๆ วันจันทร์ถึงศุกร์แม่ก็จะมอบหมายงานบ้านให้กับฉัน  และถ้าน้องสาวอยู่ก็จะช่วยกันทำ ถ้าวันไหนฉันไม่ได้ทำงานตามที่แม่สั่งไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใด แม่จะไม่พอใจทุกครั้ง ช่วงวันหยุดสงกรานต์ ฉันช่วยหลาน คือลูกของพี่ชายที่เป็นลูกชายของป้าคนโต กำลังสอบเข้าเรียนต่อ มหาวิทยาลัยและยื่นคะแนนสอบ

เลือกคณะที่บ้านของฉัน เพราะบ้านของน้องไม่ไ่ด้ติดตั้งอินเตอร์เน็ต ฉันกับน้องใช้เวลาเลือกอยู่ 2 วันเต็มๆ จึงไม่มีเวลาไปช่วยป้าทำอาหาร แม่ของฉันไม่พอใจมาก ท่านพูดคล้ายๆกับว่า ฉันยุ่งเรื่องชาวบ้าน ฉันเองก็ไม่พอใจเหมือนกัน เพราะบางครั้งฉันก็มีธุระของฉัีนที่จะต้องทำบ้าง เรื่องเล็กน้อยแค่นี้ทำไมต้องทำเป็นเรื่องใหญ่โตด้วย

ฉันคิดว่า ถ้าฉันได้ทำงานกับแม่หรือป้า อีกคนที่เป็นครูที่ฉันเคยไปช่วยสอนที่โรงเรียน ได้เงินเดือนเป็นล้านฉันก็ไม่เอา เพราะฉันไม่ชอบคนเรื่องมาก ขี้โวยวาย ทำเรื่องเล็กๆให้เป็นเรื่องใหญ่ พูดไม่รู้เรื่อง ชอบถามเรื่องเดิมๆ ทั้งๆที่ฉันก็ตอบเป็น สิบๆครั้งแล้ว

เพราะถ้าฉันไปทำงานกับคนเหล่านี้แล้ว ฉันจะทำงานไม่ได้

ปัญหาในที่ทำงานแห่งแรกของฉันก็มีอยู่้ว่า เื่มื่ออยู่ที่โรงเรียน

ฉันไม่สามารถที่จะควบคุมนักเรียนได้เลย มีอยู่บ่อยครั้งที่เวลาฉันสอนนักเรียนอยู่ แล้วป้าก็เข้ามาต่อว่าฉันต่อหน้านักเรียน เพราะท่านไม่พอใจที่ฉันไม่ได้สอนหนังสือตามที่ท่านบอก ก็ในเมื่อเด็กอ่านหนังสือไม่ออก อยู่ป. 4 แล้ว อ่านคำว่า ธนบัตรไม่ได้ ขนมสอดไส้ เขียนไม่เป็น ฉันไม่สามารถสอนในเนื้อหาที่สูงขึ้นไปกว่านี้ได้เลย ฉันจึงเริ่มสอนใหม่ตั้งแต่ผสมสระ

ก-ฮ ฉันไม่ได้ดูถูกเด็กนักเีรียนของท่าน แต่ถ้าจะปล่อยไว้ให้เป็นปัญหาเรื้อรัง เมื่อเด็กๆ ขึ้นไปชั้น ป.5 คุณครูท่านอื่นก็จะยิ่งทำการสอนลำบากมากกว่านี้ เด็กๆที่เรียนจบไปก็จะไม่มีคุณภาพ อ่านไม่ออก เขียนไม่ได้ ฉันจึงเลือกที่จะสอนตามแบบฉบับของฉัน ที่จะทำยังไงก็ได้ให้นักเรียน เขียนได้ อ่านหนังสือออก สะกดถูกต้อง ฉันทำผิดด้วยหรือ?

นั่นเป็นงานแรกที่ฉันได้สัมผัส กับครูท่านอื่นๆ ผู้อำนวยการโรงเรียน ภารโรง และแม่ครัว ฉันไม่มีปัญหาอะไรที่ทำงานร่วมกับพวกเขาเหล่านั้น มีปัญหาอยู่ที่ป้าของฉันคนเดียว

ท่านบอกว่าฉันสอนหนังสือไม่ได้หรอก ฉันสอนไม่เป็น ใช่ ฉันยอมรับ ว่าตอนนั้นฉันเพิ่งเ้รียนจบใหม่ๆ และก็ไม่เคยสอนหนังสือมาก่อน จะให้สอนเป็นเลยได้อย่างไร คนเราต้องอาศัยประสบการณ์และการฝึกฝนไม่ใช่เหรอ? ฉันจะต้องกลับไปเป็นครูอีกครั้งและเป็นครูที่ดีให้ได้ ฉันไม่สนใจเงินเดือนหรอก งานๆ แรกก็ใช่ว่าจะได้เงินเดือนตามวุฒิ

ฉันมีความสุขกับการทำงาน นั่นคือสิ่งที่ฉันพอใจ ฉันไม่เกี่ยงเงิืนเดือนเลย

พ่อฉันยังออกปากเลยว่า ทำไมไม่ไปช่วยป้าสอนที่โรงเรียนอีก ไม่ต้องเอาเงินเดือนก็ได้

ฉันก็อยากจะทำอย่างนั้นอยู่หรอกนะ...แต่ปัญหาที่กล่าวมาข้างต้นมันยังคาใจฉันอยู่

ถ้าหากฉันจะกลับไปสอนที่โรงเรียนเดิมโดยไม่มีป้าของฉัน ฉันคิดว่าไม่เป็นปัญหา เพราะฉันคุ้นเคยกับทุกๆคนอยู่แล้ว หมายถึง ผู้่อำนวยการ ครูท่านอื่นๆ ภารโรงและแม่ครัว ส่วนเด็กนักเรียนต่างก็เติบโตขึ้น และเรียนในชั้นที่สูงขึ้นต่อไป ยังมีนักเรียนบางคนที่ฉันติดต่ออยู่บ้าง เพราะเป็นห่วง และผูกพัน ฉันรักเหมือนลูกๆ เด็กบางคนก็กำพร้าแม่

ฉันจึงเห็นใจเด็กๆเหล่านั้น และอยากจะกลับไปเป็นแม่พิมพ์ของชาติอีกครั้ง เมื่อได้ใบประกอบวิชาชีพครูมาแล้ว อาชีพครูแม้จะเป็นงานที่เหนื่อยและหนัก แต่ฉันก็ชอบ เพราะฉันเคยฝันไว้ว่าอยากเป็นครูดอย แต่ว่าเรียนครูที่นี่มันหนักและยากจริงๆค่ะ

หมายเลขบันทึก: 353803เขียนเมื่อ 24 เมษายน 2010 22:35 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 13:49 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

สวัสดีครับ ว่าที่คุณครูกระดาษทราย ;)

นี่เป็นบันทึกที่ดีที่สุดในรอบหลายวันที่ครูได้อ่านนะ คุณครูกระดาษทราย ;)

ครูอยากให้กำลังใจ...ด้วยวัยวุฒิที่ยังไม่เยอะมากนัก "ความอดทนและขันติ" จึงเป็นเรื่องที่ควรมีติดไว้อยู่ในใจ

เลือก "ปล่อยวาง" เรื่องที่ทำให้เราเป็นทุกข์ใจ

ถึงอย่างไร "ความกตัญญูยังเป็นเครื่องหมายแห่งคนดี" ครับ

การจะเป็นครูที่ดีได้นั้น ตนเองก็จะต้องเป็นคนดีก่อน

อยากให้คนอื่นปฏิบัติกับเราอย่างไร ก็จงปฏิบัติต่อคนอื่นก่อน ;)

ครูขอให้กำลังใจการเดินทางตามความฝันที่เราวางไว้เอาไว้นะครับ

และขอให้เลือกเส้นทางที่ตัวเองฝันด้วยตัวของเราเอง เพราะไม่มีใครอยู่กับเราได้ตลอด นอกจากตัวของเราเอง

และอีกครั้ง ... จงเชื่อมั่นว่า ความดีสวยงามเสมอ ครับ ;)

สวัสดีค่ะคุณครูองคุลีมาล ขอบคุณสำหรับคำแนะนำและกำลังใจนะคะ

เล่นเอาหนูน้ำตาไหลเลยละค่ะ เพราะหนูเชื่อมั่นว่า

คนเป็นครูไม่มีคำว่าผิดในวิธีการสอนหนังสือนะคะ

เพราะเราสร้างคนดี สร้างอนาคตที่ดีให้กับประเทศชาติ

แต่เราสามารถปรับปรุงเทคนิค วิธีการสอนได้ค่ะ

ขอบคุณมากจริงๆค่ะ

จะไปนอนจริงๆแล้วค่ะ

ฝันดีนะคะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท