เรื่องราวของชีวิต และภาระกิจประจำวัน

ชีวิตแต่ละวันจะมีคุณค่าหรือไม่ ขึ้นอยู่ที่ตัวเรา...

....ชีวิตของคนในแต่ละวัน มีเรื่องราวต่างๆ มากมายที่ได้ทำ ได้พบเจอ ล้วนแล้วแต่เป็นประสบการณ์ชีวิต ที่ต้องเรียนรู้และสัมผัสไปตลอด ถือเป็นสิ่งที่มีความหมายสำหรับการเกิดมาบนโลกใบนี้

หากจะพูดถึงเรื่องราวชีวิตที่แสนธรรมดาของผมหลังจากที่เพิ่งออกจากงาน เพื่อมาเรียนต่อในหลักสูตรวิชาชีพครู ทำให้ช่วงเวลาที่เร่งรีบเพื่อจะไปทำงานเหมือนเมื่อก่อนได้หายไป วันเวลาในแต่ละวันก็ค่อนข้างจะมีมากกว่าคนอื่น  ตั้งแต่ตอนเช้าหลังจากตื่นมา ก็ได้มีโอกาสสัมผัสอากาศที่สดชื่น ได้ออกกำลังกายบ้าง หลังจากนั้นก็เป็นภาระกิจส่วนตัว พอหลังจากทานอาหารเช้า ก็ถึงเวลาที่ต้องดูแลสิ่งต่างๆ ในบ้านน้อยของผมและครอบครัว ทั้งงานบ้านประเภทต่างๆ ก็ต้องทำเองหมด ก็ถือว่าเป็นการช่วยแบ่งเบาภาระพ่อแม่ แม้จะว่างงานมาก็ควรทำตัวให้เป็นประโยชน์

พอช่วงบ่ายหลังอาหารกลางวัน ก็ถึงเวลาการงานของตัวเองบ้าง นั่นก็คือการบ้านนั่นเอง จากที่เว้นช่วงจากการเป็นนักศึกษามานานแสนนาน จึงต้องกระตือรือล้นมากกว่าเดิม แม้บางครั้งจะเกิดความเกียจคร้านบ้างตามประสา แต่เพื่ออนาคตว่าที่คุณครู และเพื่อครอบครัวก็ต้องพยายามต่อไป ในบางวันที่ไม่มีการบ้านค้างอยู่ เวลานี้ก็มักจะท่องโลกอินเทอร์เน็ตเพื่อหาข้อมูลในการทำงาน เรื่องที่ชอบ หรือไม่ก็ข่าวคราวต่างๆ

เมื่อถึงตอนเย็นก็เป็นเวลาแห่งครอบครัวกับเพื่อนบ้าน ที่มาทำกิจกรรมร่วมกัน บางทีช่วยพ่อแม่ดูแลต้นไม้บ้าง พูดคุยกับคนบ้านใกล้เรือนเคียงบ้าง เป็นการสร้างความสัมพันธ์อันดีต่อคนในชุมชนเดียวกัน หลังจากนั้นก็เป็นช่วงเวลาอาหารเย็นที่ได้อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตากับครอบครัว และสุดท้ายก็เข้าสู่เวลาพักผ่อนในตอนกลางคืน

ชีวิตของผมก็เป็นแบบนี้แทบจะทุกวัน ยกเว้นเสาร์กับอาทิตย์ที่ต้องไปเรียน หรือบางวันที่ออกไปข้างนอกบ้าง และอาจจะเป็นแบบนี้ไปจนกว่าจะเรียนจบก็ได้ ถ้ายังหางานทำไม่ได้ แต่ผมก็คิดว่าไม่เป็นไร แค่เราไม่ปล่อยเวลาให้สูญเปล่าก็พอ ถือเป็นการใช้เวลาทบทวนความรู้ก่อนที่จะไปเป็นครูในอนาคต ตามความตั้งใจ....

 

 

[แม่พิมพ์]

สวัสดีคะ คุณ ร่มไม้ไผ่

มาส่งกำลังใจให้ ทำในแต่วันให้มีคุณค่านะคะ

[ร่มไม้ไผ่]

ขอบคุณ คุณแม่พิมพ์มากครับ ผมจะพยายามทำทุกวันให้ดีครับ

เป็นกำลังใจให้เช่นกัน