จะมีใครบ้างไหมบนโลกนี้จะเป็นศิษย์ไม่มีอาจารย์...หากเป็นเช่นนั้นจะเรียกว่าศิษย์ได้อย่างไรกัน ตั้งแต่เกิดมาครูคนแรกและคนที่สองที่สอนให้ฉันตั้งไข่ สอนฉันคลาน สอนฉันเดิน สอนฉันวิ่ง และยังสอนฉันพูด บุคคลที่เราเรียกกันสั้น ๆ ว่า "พ่อ" "แม่"
คำสั้น ๆ แต่หากเป็นคำที่มีความหมายและไม่สามารถบรรยายได้สิ้นสุด คงจะตรงได้กับเพลง "ใครหนอ" ที่มีเนื้อเพลงบางตอนว่า
"...จะเอาโลกมาทำปากกา แล้วเอานภามาแทนกระดาษ เอาน้ำหมดมหาสมุทรแทนหมึกวาด ประกาศพระคุณไม่พอ..."
และเมื่อตัวฉันนั้นได้เติบใหญ่ ฉันได้ก้าวออกจากรั้วบ้านมาสู่รั้วโรงเรียน สิ่งที่ฉันได้เห็นเบื้องหน้าเป็นภาพครูผู้หนึ่ง บุคคลที่จะรอรับฉันเวลาที่ฉันจะก้าวเท้าเข้าโรงเรียน หรือ เป็นคนที่คอยปลอบฉันเวลาฉันร้องไห้อยากกลับบ้าน เมื่อเวลาได้ผ่านไปกับการอบรมสั่งสอนของครู ฉันก็ได้ค้นพบว่ายังมีใครคนหนึ่งที่หวังดีและสอนฉันให้ได้เรียนรู้อะไรต่าง ๆ ไม่น้อยไปจาก "พ่อและแม่" เป็นคนที่ฉันเรียกว่า "คุณครู" หรือ "พระคุณที่สาม"
ผู้มีพระคุณ ที่เป็น พระคุณที่สาม ของฉัน มีมากมายเหลือเกิน
แต่หากจะขอกล่าวถึงท่าน ฉันอยากจะขอกล่าวถึง อาจารย์แอน อาจารย์แนะแนวท่านหนึ่งที่เป็นแรงบันดาลใจให้ฉันได้มาเรียนจิตวิทยา มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ อย่างที่อาจารย์ได้เคยผ่านประสบการณ์ดีดีมาก่อน อาจารย์คงไม่รู้ว่า คำพูดเพียงไม่กี่คำของอาจารย์จะทำให้ชีวิตผู้หญิงคนหนึ่งได้พบกับสิ่งดีดีภายใต้บ้านสีเทาจิตวิทยาเบื้องหน้าทั้งหลายนี้
จากคำพูดที่ว่า
"หนูมีอะไรก็บอกครูได้นะ"
แค่ประโยคสั้น ๆ นี้มันทำให้ใจของฉันจากที่เต้นปกติกลายเป็นหัวใจที่เต้นรัวด้วยความตื้นตันในคำพูดคำนี้ ฉันไม่รู้ว่าอาจารย์รู้ได้อย่างไรว่าฉันมีอะไรใจในที่มันอัดอั้นอยู่ ทั้งที่ฉันไม่ได้เปิดเผยให้ใครได้เห็นหรือได้รู้ แต่กับอาจารย์แอน อาจารย์ไม่เป็นเช่นนั้น อาจารย์รู้ว่าภายใต้ใบหน้าอันสดใสของวัยรุ่นคนหนึ่งมีอะไรบางอย่างที่ซ่อนอยู่ภายใต้ใบหน้าน้้น
ฉันอยากจะขอบคุณอาจารย์มาก ๆ ที่เข้าใจฉันในสิ่งที่ฉันปกปิดมันเอาไว้ การที่ฉันได้รู้ว่ายังมีใครคนหนึ่งที่ยังเฝ้ามองฉันและเข้าใจฉัน ฉันรู้สึกอบอุ่นขึ้นมาอย่างไม่ได้เตรียมตัว มันทำให้ฉันมีความสุขและมีความหวังเกิดขึ้นในใจ ความสุขที่เกิดขึ้น คือ การได้รักอาจารย์และได้รับพลังใจในการที่จะก้าวต่อไป ความหวังที่เกิดขึ้นในใจ คือ ความหวังที่จะเป็นครูแนะแนวที่ดีอย่างอาจารย์ให้ได้
"ฉันจะเป็นครูที่เข้าใจนักเรียน แม้ไม่ใช่ทั้งหมดของอาจารย์ที่ฉันจะทำได้ แต่มัน คือ ความหวังและเป็นความฝันที่สักวัน ฝันนั้นจะเป็นจริง"
ถึง คุณครูผู้มีพระคุณทุกท่าน
"ครูคะ...ศิษย์ไม่มีอะไรมอบให้ครูนอกจากคำเอื้อนเอ่ยที่จะกล่าว ขอขอบพระคุณครูบาอาจารย์ทุกท่านที่ทำให้ศิษย์ผู้โง่เขลาวิชาผู้นี้ ได้กลายมาเป็นผู้เป็นคน ตอนนี้ศิษย์กำลังจะตามรอยครู ศิษย์จะเป็นครูที่ดีเหมือนครู ศิษย์จะแทนคุณครูด้วยการเป็นครูที่ดีของศิษย์ต่อไป แม้วันเวลาจะเดินทางไม่ยอมหยุดพัก ความเหนื่อย ความชราแม้จะมาเยือนครูทุกวี่วัน แต่ศิษย์ผู้นี้ยังคงระลึกถึงพระคุณครูเสมอ ขอคุณพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ได้ดลบันดาลให้ครูที่รักและเคารพของศิษย์ทุกท่าน ได้พบแต่ความสุข โรคภัยไข้เจ็บใด ๆ อย่าได้กล่ำกลาย หากความกตัญญู คือ การตั้งใจเรียนหนังสือและเป็นคนดีของสังคม ศิษย์อยากจะบอกครูว่าตอนนี้ ศิษย์ได้คารวะครูด้วยความกตัญญูแล้วคะ"
หากความดีอันใดที่พึงจะเกิดขึ้นกับศิษย์ผู้นี้ ศิษย์ขอให้ความดีทั้งหลายทั้งปวง ได้อำนวยอวยพรและเดินทางไปถึงพระคุณบิดา พระคุณมารดา และพระคุณครู ผู้ที่ฉันรักและผู้ที่รักฉัน
และหากบันทึกนี้ได้สร้างแรงบันดาลใจให้ใครสักคนได้รำลึกถึงพระคุณครู
แม้เพียงนิด หรือ เพียงเสี้ยวของความรู้สึก
ผู้บันทึก จักขอบพระคุณล่วงหน้ามา ณ ที่นี้ด้วย
สั้น ง่าย ได้ใจความความ
แต่มีความหมายคะ
การมีเอกลักษณ์เฉพาะ
ถ้าไม่ลงชื่อก็คิดว่าเป็นดินสอสีแน่เลย
สุดบรรยาย
"พ่อ แม่"
คำสั้น ๆ แต่หากเป็นคำที่มีความหมายที่ไม่สามารถบรรยายได้สิ้นสุด
สวัสดีคะ คุณ "ครูเด็กพิเศษ"
ที่เข้ามาเยี่ยมชมบันทึก
ผู้เขียนได้มีการแก้ไขบันทึก
หากมีเวลาว่างแวะมาเยี่ยมชมอีกนะคะ
ขอบคุณคะ ^_^
สวัสดีคะ คุณน้ำแข็งใส
ที่เข้ามาเยี่ยมชมบันทึก
เป็นกำลังใจให้เช่นกันคะ
ขอบคุณคะ ^_^
สั่น ๆ แต่มีความหมายนะค่ะ
สวัสดีคะ คุณ ละอ่อนปาย
ขอบคุณสำหรับกำลัง
และอยากเป็นกำลังใจในการเขียนเช่นกันคะ
ขอบคุณคะ ^_^
ความหมายสั้นๆๆที่อยู่ในจิตใจของทุกคน คือ" พ่อ แม่ "
สวัสดีจ๊า
แวะเข้ามาทักทาย
เขียนบันทึกได้น่าประทับใจมาก
สุดยอดเลยค่ะ..
เห็นด้วยกับความคิดของ น้ำแข็งใส นะ
เป็นอีกพระคุณหนึ่งที่เราจะลืมไม่ได้
เราต้องตระหนักถึงพระคุณของท่าน
อย่างแท้จริง
สวัสดีคะ คุณธิดาน้อย
ที่เข้ามาให้กำลังใจ โอกาสหน้าแวะมาทักทายใหม่นะคะ
ขอบคุณคะ ^_^
สวัสดีคะ คุณฟรุ๊ตสลัด
ขอบคุณนะคะสำหรับกำลังใจดี ๆ ในการเขียน
โอกาสหน้าแวะมาทักทายกันอีกนะคะ
ขอบคุณคะ ^_^
สวัสดีคะ คุณด้ามชอล์ก
ที่เข้ามาทักทายและให้กำลังใจ
เป็นกำลังใจในการเขียนบันทึกเช่นกันนะคะ
ขอบคุรคะ ^_^
สวัสดีครับ ว่าที่คุณครู ดินสอสี ;)
เขียนบันทึกด้วยความสุขนะครับ ;)
ครูมาแอบดูพัฒนาแห่งการจัดการบันทึกครับ
แถมยังมีผู้เข้ามาเยี่ยมอย่างคับคั่ง
ขอบคุณครับ ;)
เขียนได้ดีมากเลย
อยากเขียนแบบนี้บ่างจัง
จะหมั่นฝึกฝนให้ดี
กำลังใจมีให้เสมอ
แวะเข้ามาทักทาย บันทึกน่าประทับใจมากคะ
และเห็นด้วยกับพระคุณที่สามคะ
สวัสดีค่ะ ดินสอสี
ทีแรกก็นึกว่าใคร คนไม่ใกล้ไม่ไกลนี้เอง คนมาเยี่ยมชมเยอะจังเลย ร่วมเป็นกำลังใจอีกคนค่ะ
สวัสดีคะ คุณ Nhengnga
ที่เข้ามาเยี่ยมชมและให้กำลังจ
กำลังใจที่ได้รับผู้เขียนจะนำไปพัฒนาตนเองให้ดีกว่านี้คะ
ขอบคุณคะ ^_^
สวัสดีคะ อาจารย์ องคุลีมาล
ขอบคุณกำลังใจจากอาจารย์มาก ๆ เลยนะคะ
ผู้เขียนจะพยายามพัฒนาการเขียนของตนเองให้ดีกว่านี้คะ
โดยมีกำลังใจเป็นแรงเสริมจากผู้อ่านทุก ๆ ท่าน คะ
ขอบคุณคะ ^_^
สวัสดีคะ คุณดอกบัวขาว
ขอบคุณนะคะที่เข้ามาทักทาย
โอกาสหน้าแวะมาทักทายกันใหม่นะคะ
ขอบคุณคะ ^_^
สวัสดีคะ คุณ ลีลาวดี
ขอบคุณนะคะที่ร่วมเป็นกำลังใจให้
และขอเป็นกำลังใจให้ คุณ ลีลาวดี เช่นกันนะคะ
ขอบคุณคะ ^_^
สวัสดีค่ะคุณครูดินสอสี
เขียนบันทึกได้ซึ้งจริงๆค่ะ
สวัสดีค่ะ
แวะมาทักทาย
เขียนบันทึกน่าประทับใจมากค่ะ
และมีความหมายสุด ๆค่ะ
สวัสดีคะ คุณ tippawan
ที่แวะมาทักทาย
เป็นกำลังใจในการเขียนเช่นกันนะคะ
ขอบคุณคะ ^_^
สวัสดีคะ คุณ สาวเมืองน่าน
ขอบคุณนะคะที่แวะมาทักทาย
และขอเป็นกำลังใจให้ด้วยเช่นกันคะ
ขอบคุณคะ ^_^
เขียนได้ดีมากๆเลย
สมแล้วที่เคยได้รางวัล
สวัสดีคะ คุณ firststep
ขอบคุณนะคะที่เข้ามาทักทาย
เป็นกำลังใจในการเขียนเช่นกันนะคะ
ขอบคุณคะ ^_^