ก้าวแรก

เป้าหมายมีไว้พุ่งชน

ก้าวแรกของฉัน..คือการที่ผมได้เข้าไปทำงานเป็นผู้ช่วยนักวิจัยในครั้งแรกของการทำงานหลังจากจบออกมาที่มหาวิทยาลัยพระจอมเกล้าธนบุรีร่วมกับมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนาเพื่อส่งเสริมและสนับสนุนโครงการหลวงและโครงการตามแนวพระราชดำริ ตำแหน่งผู้ช่วยนักวิจัย แผนการพึ่งตนเองด้านอาหารและพลังงาน ณ อำเภออมก๋อย จังหวัดเชียงใหม่ วันแรกที่เข้าไปทำงานรู้อยู่แล้วว่าเป็นงานที่เราชอบถึงแม้มันไม่ค่อยตรงตามที่เราจบแต่มันเป็นความใฝ่ฝันที่จะได้ทำงานใกล้กับชุมชนที่อยู่ห่างไกลความเจริญผมชอบทำงานตรงนี้มันเพราะได้ใกล้ชิดกับชุมชนที่ยากจนและไม่มีงานทำงานมีแต่ทำงานเพื่อเลี้ยงชีพ เช่น ปลูกข้าวตามฤดูการ หาของกินในป่า เป็นต้น สิ่งแรกที่เราจะต้องเข้าไปทำงานกับชุมชนนั้น คือ การเข้าไปสร้างความเชื่อมั่นและความไว้ใจต่อชุมชนหรือหมู่บ้านก่อนเรียนรู้วิถีชีวิตของพวกเขาก่อนร่วมทุกร่วมสุขกับเขาก่อนสิ่งนี้จะเป็นสิ่งสำคัญที่เราจะสร้างมิตรภาพและการทำงานร่วมกันในวันข้างหน้าต่อไปเรียนรู้วิธีการเข้าหาชาวบ้านและภาษาถิ่นมันเป็นสิ่งที่ยากมากสำหรับใครหลายๆคนแต่สำหรับผมนี้คือความสุขที่ได้ทำเพื่อชุมชน เช่น ด้านเศษฐกิจพอเพียง ด้านการศึกษา ด้านสุขภาพอนามัน ด้านความเป็นอยู่ และได้ทำงานร่วมกับหน่วยงานอื่นๆอีกมากมายซึ่งล้วนแต่จะเข้ามันพัฒนาชุมชนให้ดีขึ้นในแต่ละด้าน โจกย์ก็คือ เราจะทำอย่างไรเพื่อให้ชาวบ้านตระหนักร่วมมือกับเราเพื่อขับเคลื่อนชุมชนให้ดีขึ้นไปในแต่ละด้าน เพราะเฉนั้นเราจะต้องลงมือทำให้เขาเห็นก่อนว่าคำว่าพัฒนาจะเกิดขึ้นถ้าทุกคนร่วมมือร่วมใจกันที่จะพัฒนา มันยากมากที่จะไปเปลี่ยนความเป็นอยู่และทัศนะคติรวมถึงวิถีชีวิตของชุมชนในแต่เราจะต้องไปทำงานกับชุมชนเพื่อมองเห็นปัญาแต่ละด้าน เพราะเฉนั้นชีวิตผมได้แต่หวังว่าสักวันหนึ่งจะต้องได้ทำงานเพื่อชุมชนอีกไม่ว่าจะเขามาในหน่วยงานใดก็ตามของให้ทำเพื่อชุมชนที่ยากไร้ผมก็มีความสุขมากแล้วโดยเฉพาะ "ครู"ที่อยากทำมากที่สุด อยากเห็นการเริ่มต้นที่ดีของเด็กในแต่ละด้านเพื่อก้าวต่อไปที่มั่นคง วันนั้นแหละจะเป็นวันที่เรามีความสุขมากในชีวิต