"ที่เธอถาม"
มีโอกาสไปศึกษาดูงานการท่องเที่ยวชุมชนที่จังหวัดสงขลา ได้ความประทับใจ บทกวีของอาจารย์สถาพร ศรีสัจจัง ศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ มาบรรยาย สำนักทักษิณคดีศึกษา เกาะยอ เป็นความประทับใจที่อยากให้เพื่อน ๆ รู้ว่า นักกวีคิดได้อย่างไรกัน แค่คำถาม "พี่ค่ะ พี่ค่ะ เส้นขอบฟ้ามีเจ้าของไหม๊ค่ะ" มาอ่านบทกวีบทนี้ด้วยกันนะค่ะ แต่อาจจะไม่ถูกต้องทุกคำ เพราะถอดมาจากโทรศัพท์มือถือที่พี่อัดไว้ ต้องขอโทษอาจารย์สถาพรด้วยนะค่ะ แต่ชอบมาก ๆ ค่ะ
"ที่เธอถาม"
และทะเลยังคงคลี่คลื่นเคลื่อน
โยนเม็ดน้ำหยาดเปื้อนให้แผดเผา
ลมบ่ายพระปายปักมาบางเบา
และลมบ่าย แต่งเงา ให้หาดงาม
ขาวสูง ยาวใส สีฟ้าสวย
คลี่วงพื้นผวยสีหวานหวาม
แก่วงศ์แววตา........(อาจารย์จำไม่ได้)
ม่วง - ดอกผักบุ้งทะเล นั้น
คลี่กลีบยืนยันรอยแดดย่ำ
บางกลีบบางใบเปิกระบำ
รับการกระทำแห่งแดดงาม
สุดสายตาเพ่งไปเบื้องหน้า
คือเส้นขอบฟ้าที่เธอถาม
บัดนี้ถักแถบเป็นริ้วงาม
คลุมความลับไว้เช่นวันวาน
นิ่ง นิ่ง นั่งนิ่ง เพ่งภาพนั้น
ความคิดตีบตันไปทุกด้าน
นานนัก นิ่งนิ่ง อยู่เนิ่นนาน
เว้งฟ้าทุกด้านก็เปล่าใจ
ไม่มีคำตอบที่เธอถาม
ไม่มีนิยามให้ยืนได้
เห็นเพียงขอบฟ้านั้นแปรปราย
แต่งเพิ่มเติมสายสีฝั่งทอง
เธอถามฉันว่า ขอบฟ้านั้น
มีผู้ใดกันเป็นเจ้าของ
มีผู้ใดหรือ ได้ถือครอง
มีใครจับจองเป็นเจ้าแดน
ง่ายง่าย ซื่อใส ในคำถาม
หากลึกด้วยความหนักแน่น
เนื้อแห่งคำถามคล้ายถามแทน
สังคมแบบแผนปัจจุบัน
น้ำเสียงเปลี่ยวเศร้าและสงสัย
แปลกหน้ากระไรอยู่ปานนั้น
เหมือนมีชีวิตอยู่วันวัน
ในบ่วงแร้วอันไร้ตัวตน
กับความสดใสแห่งวัยสาว
ใครแต้มตาวาวให้หมองหม่น
ใครเปลี่ยนแววหวังเป็นกังวล
ใครแต้มทุกข์ทนให้แก่เธอ
ใครบ้านรู้กฎการเคลื่อนคลื่น
ที่ ริบ ริบ ตื่นเสมอ
คำตอบเสนอคำถาม นั้น
หรือเส้นขอบฟ้ามีเจ้าของ
มีผู้ใดถือครองดั่งเธอถาม
หรือเธอเพียงถามเพราะรู้ทัน
แร้วบ่วงปัจจุบันของสังคม
***************
ความเห็น (11)
ประทับอาจารย์ที่บรรยายในวันที่ไปดูงานวันนั้นครับ เยี่ยมจริง ๆ
ขอบคุณที่ถอดบทกวีมาแบ่งปัน
phattananant
ขอบคุณค่ะ
สุดสายตาเพ่งไปเบื้องหน้า
คือเส้นขอบฟ้าที่เธอถาม
บัดนี้ถักแถบเป็นริ้วงาม
คลุมความลับไว้เช่นวันวาน
งดงาม เปี่ยมความหมาย คล้ายวิสัชนา
หากแต่ ต่อยอดปุจฉา ขยายปรัศนีย์ ที่นิรันดร์
.... เส้นขอบฟ้ามีเจ้าของไหมคะ ...
อ่านหลายๆ รอบ แบบชอบมากมายค่ะ ขอบคุณค่ะ
แล้วเราก็ได้เพียรมองเล มองตะวัน มองฟ้า ดั่งต้องมนต์ กันต่อไป
.. อันตรายที่สุดของชีวิตคนเราคือ การคาดหวัง
อย่ายอมแพ้ ถ้ายังไม่ได้พยายามอย่างเต็มที่
เหตุผลขอคนๆ หนึ่ง อาจไม่ใช่เหตุผลของคน
อีกคนนึง ถ้าคุณไม่ลองก้าว คุณจะไม่มีทางรู้เลยว่า
ทางข้างหน้าเป็นอย่างไร
ขอบคุณนะครับ..
สวัสดีค่ะ คุณ Poo
ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยียน คงจะต้องมนต์เสน่ห์ของท้องฟ้าเหมือนกันนะค่ะ ชอบมากมากเหมือนกันค่ะ เขียนหลายรอบและอ่านหลายหลายรอบ ก็ยังอยากจะอ่านอีกหลายรอบเหมือนเดิมนะค่ะ
สวัสดีค่ะคุณราชิต
ขอบคุณนะค่ะที่มาเยี่ยมและให้กำลังใจ และมีปรัชญามาฝาก ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ
ชอบจัง ขอบคุณนะคะที่เก็บมาฝาก
วันหน้าขออีกนะคะ
phattananant
สวัสดีค่ะคุณ Pooh
ขอบคุณนะค่ะที่เข้ามาเยี่ยม เป็นความชอบที่เหมือนกันนะค่ะ
วันหน้ามีโอกาสดีดี จะนำเก็บสิ่งดีดีในชีวิตที่ได้เจอมาฝากนะค่ะ
เปิดทุกครั้งต้องอ่านค่ะ อ่านแล้วมีความสุข
วันนี้ก็เช่นกัน ต้องกลับมาอ่านสิ่งที่ชอบมาก ๆ
นานแล้วเหมือนกัน ที่ห่างหายบวกกับความวุ่นวายของชีวิตการทำงาน วันนี้จึงเป็นวันดีของตัวเองอีกครั้ง กับมาอ่านก็มีความสุขทุก