ถ้าจะถามว่า "จริงไหม ? โลกของวันพรุ่งนี้อยู่ในกำมือของเด็ก ๆ" กลายคนคงจะปฏิเสธไม่ได้ว่า ณ. วันนี้มีอะไรหลาย ๆ อย่างที่เกิดจากเด็ก ๆ ที่ทำให้เกิดมีขึ้น ไม่ว่าจะเป็นด้านดีหรือด้านร้ายก็ตาม แต่ส่วนมากเราจะรับฟังแต่ข่าวที่ไม่ค่อยดีนัก ตามที่ปรากฏตามหน้าหนังสือพิมพ์ ไม่ว่้าจะเป็นการยกพวกตีกันจนเลือดสาดเพราะว่าสีสถาบัีนไม่เหมือนกัน แข่งมอเตอร์ไซต์บนทางหลวง ชกต่อยกันเพราะแย่งผู้หญิง มองหน้าแล้วเกิดอาการศรศิลป์ไม่กินกัน หรือซื้อโทรศัพท์สะสมคลิปไว้อวดเพื่อน ๆ ฯลฯ อะไรๆ อีกมากมายที่ก่อเกิดมาจากเด็ก ๆ เหล่านั้น จนผู้ใหญ่เองก็ปรับกระบวนยุทธ์วิธีในการแก้ไขกันไม่ถูกว่าจะทำอย่างไรที่จะแก้ปัญหาของชาตินี้ได้ ถ้าเป็นอย่างนี้แล้ว วันข้างหน้า อนาคตของประเทศ หรือของโลกก็อาจจะกำลังแขวนอยู่บนเส้นด้าย หากว่าเด็กที่ไร้ศีลธรรมเหล่านี้เติบใหญ่เป็นผู้ใหญ่ที่ไม่มีธรรมะในวันข้างหน้า แต่การที่เด็กในวันนี้จะเป็นอย่างไรต่อไป ในวันข้างหน้านั้นไม่ได้อยู่ที่เด็กอย่างเดียว เพราะเด็กนั้นเป็นเพียงแค่ผลลัพย์จากผู้ใหญ่ หรือจากสังคม เรียกว่า เป็นกระจกสะท้อนสังคม เหมือนกับบทกลอนที่ท่านได้กล่าวไว้ว่า....
เด็กในวันนี้คือผู้ใหญ่ในวันหน้า
ทำทีท่าแม้นละม้ายคล้ายแม่พ่อ
ผู้ใหญ่ดีเด็กก็งานมตามเหล่ากอ
ผู้ใหญ่บ้า เด็กก็บอพอพอกัน....
ฉะนั้นเมื่อเรามองปัญหาเด็ก ก็ควรจะย้อนมองมาหาผู้ใหญ่ว่า....เราสอนเด็กอย่างไรทั้งโดยคำพูดที่พร่ำบ่นด่าอยู่ หรือพฤติกรรมที่สอนเขาอย่างชัดเจน...
เปิดประเด็นอย่างนี้ก็อยากจะให้ท่านผู้รู้ทุกท่านติดตามกิจกรรมเล็ก ๆ ณ.ปลายตะวันตกของเพชรบุรีกัน...แล้วจะนำมาเล่าสู่กันฟังในวันต่อไป..