บนเส้นทางของการค้นหาตนเองของนายสมนึก โทณผลิน
ช่วงนี้ผมมีงานที่ต้องเดินทางไปเป็นวิทยากรตามจังหวัดต่าง ๆ บ่อยมาก ทำให้ผมไม่ค่อยมีเวลาเข้ามาในG2K มากนัก ที่จริงไม่อยากบอกว่าไม่มีเวลา เพราะคนที่ไม่มีเวลาจริง ๆ ต้องไม่มีเวลาบ่นว่าตนเองไม่มีเวลา การที่ไม่ค่อยว่างจึงทำให้พลาดบันทึกของครูคิม เรื่องการค้นหาตนเองของลูกผู้ชายคนหนึ่ง มาวันนี้เข้ามาติดตามเรื่องราวของพวกเรา จึงได้พบบันทึกนี้ ต้องขอบพระคุณครูคิมที่กรุณาสรุปเนื้อหาได้ตรงประเด็น
ในช่วงที่ผมใกล้อำลาชีวิตราชการ ลูกน้องมาถามว่าผมจะทำอะไรเป็นที่ระลึกเนื่องในงานเกษียณอายุราชการ ผมย้อนถามพวกเขาว่าแล้วพวกเราอยากได้อะไร คำตอบ มันเป็นไปไม่ได้ คือ อยากให้ ผอ. ไม่ต้องเกษียณ
คืนนั้นกลับไปบ้านพัก ผมนั่งคิด สุดท้ายมาตกผลึกว่า เราน่าจะสร้างพลังในการต่อสู้ชีวิตให้กับพวกเขา จึงเกิดหนังสือที่ชื่อว่า บนเส้นทางของการค้นหาตนเอง: คำบอกเล่าจากผู้บริหารบ้านนอกคอกนา เล่มนี้ขึ้นมา
ความในของหนังสือสะท้อนภาพให้เห็นชีวิตคนคนหนึ่งที่เกิดในครอบครัวที่พอมีจะกิน แต่เลือกทางเดินชีวิตผิดเพราะขาดผู้ชี้นำ หลงทางอยู่ 2 ปี สุดท้ายได้เข้าเรียนที่โรงเรียนจ่าอากาศ จบมารับราชการทหาร ใช้ชีวิตแบบเกเร ติดคุกทหารเรียกว่าเอาดีไม่ได้ มีชีวิตอยู่อย่างนั้น สิบกว่าปี เริ่มคิดว่าที่เป็นอยู่นี้ มันไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริงของเขา จึงเริ่มค้นหาตัวตนที่แท้จริง ด้วยการกระโดดออกจากกองทัพอากาศ ไปใช้ชีวิตอดมื้อกินมื้อ บนเส้นทางของครู กศน.
ผมเสียดายที่หนังสือเล่มนี้ เหลืออยู่ที่ผมประมาณ เกือบ 30 เล่ม ไม่อย่างนั้นจะแจกให้พวกเราทั้งหลายไปอ่านเล่นกัน สำหรับชาว G2K ผมให้ครูอ้อยกับครูคิมไป ที่ให้เพราะมีความรู้สึกว่าครูอ้อย นิสัยคล้ายผม คือโกรธใครไม่เป็น ส่วนครูคิม ผมมีความรู้สึกว่า เธอเกิดมาบนโลกนี้คงยังไม่รู้จักคำว่ายุติธรรม ก็เลยให้ไปอ่าน ผมต้องฟ้องค่าลิขสิทธิ์จากครูคิมแล้วที่เอาเรื่องราวของผมไปเผยแพร่ ทั้งหมดก็มีแค่นี้เองครับ
ใน การแลกเปลี่ยนเรียนรู้ประสบการณ์ในการทำงานกศน.
ความเห็น (6)
อ้าว...จะเกษียณแล้วเหรอค่ะ......คิดว่ายังวัยรุ่นอยุ่อีกค่ะ
ผู้ที่เกษียณ...อาจจะสบายใจ รู้สึกปลอดโปร่ง
ลูกน้องเพื่อนร่วมงาน...จะรู้สึกเสียดายไม่อยากให้ถึงวันนี้เลย
...แต่สุดท้าย เส้นทางการทำงานก็ต้องมาถึงเส้นชัยที่บางท่านโชคดีที่ค้นหาตนเองเจอ...และก็ยังมีอีกหลายท่านยังค้นตนเองไม่เจอแม้จะเข้าเส้นชัยแล้วค่ะ....ต้องแสดงความยินดีด้วยจากใจค่ะ
สวัสดีค่ะ
- มารายงานตัวค่ะ ท่าน ผอ.
- ตอนหลัง ๆ ให้คนอ่านสงสัย ก็พยายามจะเล่าค่ะ
- ดิฉันถูกอบรมสั่งสอนเสมอว่า "ให้พูดถึงบุคคลที่สามในทางดีเสมอ และหยิบยกสิ่งที่ที่สุดของคนนั้นมากล่าวอ้างให้โลกชื่นชม"
- การกล่าวอ้าง กับการคัดลอกต่างกันนะคะท่าน
สวัสดีคุณนกทะเล
เพิ่งจะรู้หรือครับว่าเกษียณอายุราชการแล้ว ไม่ใช่จะเกษียณนะครับ การเกษียณอายุราชการมิได้หมายถึงการเกษียณความคิดความอ่าน บอกแค่เพียงว่าเราอายุมากแล้ว หยุดทำงานเถิด แต่ความคิดความอ่านดำเนินต่อไป ไม่มีใครเขาว่าคุณหรอก ขอบพระคุณคุณนกทะเลนะครับ
อย่างที่บอก ผมไม่ได้เข้าBlog หลายวัน จึงทำให้พลาดบันทึกของครูคิมไป การที่ครูคิมสกัดเอาขุมความรู้จากหนังสือที่ผมเขียน มาบอกเล่าให้กับพวกเราได้รับรู้ ในทางตรงคือคนรู้จักผมมากขึ้น ประเด็นที่น่าคิดอยู่ที่ว่า หนังสือเล่มนั้นมันบอกทั้งดีและเลวที่อยู่ในตัวผม แต่ครูคิมเลือกเฉพาะส่วนดีมาบอกเล่า ผมเกรงว่าคนจะเข้าใจผิดคิดว่าผมเป็นคนดี แล้วจะทำให้ผมหลงตัวเองต่างหาก แต่บันทึกของครูคิมนั้น ช่วยให้ผมเข้าใจอะไรบางอย่างได้ หลายคนเรียกครูคิมว่า พี่คิม แสดงว่าครูคิมคงตื่นขึ้นมาดูโลกหลายปีแล้วนะ อย่างไรเสียต้องขอขอบพระคุณครูคิมไว้ อีกครั้งหนึ่ง
ครูหมู กศน.สมุทรปราการ
แวะเข้ามาทักทาย ครับ
มีโอกาสได้ร่วมงานกับ ผอ.สมนึกแล้ว
จะพบกับสิ่งที่ท้าทายอยู่เสมอ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
ทำให้เราเป็นคนที่ไม่หยุดจะเรียนรู้เรื่องราวต่างๆ
ที่ยังคงอยู่ข้างหน้าอีกมายมาย
สายพิณ (สาวสิงห์)
อ่านบทความของผอ.สมนึกแล้วมีกำลังใจ พลัง ในการทำงาน ยิ่งอ่าน ยิ่งได้ค่ะ