ไปดู

ออกไปดูบ้างว่าเขาทำอะไร

     วันนี้เพื่อนผมชวนผมไปเยี่ยมค่ายที่โรงเรียนแห่งหนึ่งในจังหวัดกาฬสินธุ์ ถนนเข้าโรงเรียนเป็นดินลูกรัง แต่ที่นั่นอุมดมสมบูรณ์มากๆ น้ำในคลองใสไหลเอื่อยๆ เห็นแล้วอยากกระโดดจริงๆ ครับ พอไปถึงโรงเรียนแล้วที่นั่นชาวค่ายกำลังสร้างรั้วโรงเรียน บรรยากาศที่นั่นสนุกดีครับทั้งกลุ่มที่ทำงานช่างและกลุ่มที่ทำงานครัว

     แต่สิ่งที่ทำให้ผมประทับใจคือทุกคนในค่ายจะมีสมุดเล่มหนึ่งเขียนแค่ชื่อเจ้าของที่หน้าปก ส่วนข้อความภายในนั้นจะเป็ฯเพื่อนที่ร่วมค่ายด้วยกันเขียนให้ ผมได้นั่งอ่านประมาณ 2-3 เล่ม ข้อความข้างในนั้นเต็มไปด้วยการให้กำลังใจกันและกัน แซวกันบ้าง ว่ากันบ้างอ่านแล้วทำให้ผมรู้เรื่องราวที่เกิดขึ้นภายในค่ายตั้งแต่ต้นจนถึงวันนี้ได้เลย

      บางคนบอกกับเพื่อนว่า"ไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อนเพราะแกชวนฉันเลยมา" ผมอ่านแล้วอดคิดต่อไปไมได้ว่าแล้วที่มานั้นผู้เขียนได้อะไรบ้างมัย?...

     เป็นไปไม่ได้ที่ผมจะไม่มีสาวนราวมในครั้งนี้ ผมหยิบสมุดของน้องปี 1 คนหนึ่งมาเขียนถามน้องเขาว่าแดดที่ค่าย กับแดดที่มหาวิทยาลัยของเราต่างกันมัย?.... ผมคิดว่าน้องเขาคงมีคำตอบในใจน้องเขาแล้วลาะครับ

 

ขอบคุณเพื่อนมากๆ ที่ชวนไปเยี่ยมค่ายในครั้งนี้