สร้างกรรมดีด้วย "แรงกาย..."


ชีวิตของเราก็เป็นเช่นนั้น ไม่มีใคร คนใด ที่จะประกอบกุศลกรรมโดยที่ไม่ต้องลงทุน หรือลงแรงใด ๆ

การที่ได้อัตภาพอันประเสริฐเกิดมาเป็นมนุษย์แล้วพบพระพุทธศาสนานั้นพึงตั้งใจ ตั้งมั่นประกอบกุศลกรรมด้วยการทำความดีและการเสียสละ

ไม่มีนักกีฬาคนใดที่จะได้รับชัยชนะหากไม่ต้องเสียเหงื่อในการฝึกซ้อม

ชีวิตของเราก็เป็นเช่นนั้น ไม่มีใคร คนใด ที่จะประกอบกุศลกรรมโดยที่ไม่ต้องลงทุน หรือลงแรงใด ๆ

เป็นการดีเสียอีกที่ครอบครัวของเราไม่มีเงิน เราจะได้ใช้ร่างกายนี้สร้างคุณงามความดีให้กับพระพุทธศาสนา

เป็นโอกาสที่ดีเสียอีก ที่เราไม่สามารถพึงพอใจเพียงแค่การถวายเงินเป็นทาน เพราะอมิสทานย่อมไม่สามารถเปรียบเทียบได้กับการ "ปฏิบัติบูชา"

การนำอัตภาพนี้ ร่างกายนี้ น้อมนำมาอุทิศ มาถวายแม้กระทั่งสามารถทอดทิ้งร่างกายเพื่อเป็นประโยชน์แก่ส่วนร่วมนั้นถือได้ว่าเป็นการสร้าง "บารมี" อันยิ่งใหญ่

หากวันใดเรายังมีลมหายใจ วันนั้นยังหมายได้ว่าเราใช้มีโอกาส "สร้างความดี..."

เหงื่อทุกหยดที่ไหลรินนั้นเปรียบเสมือนธรรมะที่หลั่งรินรดเข้าสู่จิตใจ

ตราบใดที่หยาดเหงื่อ หยาดน้ำตาหลั่งไหลออกจากกายมากเท่าใด ตราบนั้นจิตและใจย่อมได้รับ "ธรรม" มากเท่ากัน...

 

 

 

คำสำคัญ (Tags): #บารมี#ภาวนา
หมายเลขบันทึก: 345467เขียนเมื่อ 19 มีนาคม 2010 08:40 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:37 น. ()สัญญาอนุญาต: ไม่สงวนสิทธิ์ใดๆจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)

ชีวิตคนเรานี้สั้นนัก ไม่รู้วันพรุ่งนี้จะเป็นเช่นไร ในเมื่อวันนี้เรายังมีชีวิตอยู่ควรเร่งทำความดี

ซึ่งความดีนั้นเราสามารถทำได้หลายทาง "การสร้างความดี ด้วยแรงกาย" เป็นสิ่งที่ทุกคน

สามารถทำได้ง่ายไม่ต้องลงทุนอะไรขอแค่เสียสละเวลาและมีความตั้งใจอดทนกับงานที่ทำ

เมื่องานสำเร็จสิ่งแรกเราก็จะรู้สึกมีความสุขใจที่ได้สร้างคุณประโยชน์ให้กับสังคมส่วนรวม

ขอเป็นอีกคนหนึ่งนะค่ะ ที่สนับสนุนให้ทุกคนทำความดี และเป็นกำลังใจให้ผู้ที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบทุกคน

ผมเชื่อมากเลยครับ

การใช้แรงกายสร้างกรรมดีนั้นเป็นสิ่งที่ประเสริฐมาก ๆ

ดีกว่าใช้เงินหรือโภคทัพย์อื่น ๆ เป็นไหน ๆ

บางทีอาจจะดีกว่าใช้ความรู้/ปัญญา ด้วยนะครับ

เมื่อก่อนมีหลาย ๆ ครั้งที่ผมเห็นคนอื่นนำของ นำเงิน นำทองมาถวาย แล้วผมน้อยใจว่าทำไมนะพ่อกับแม่เราถึงไม่มีเงิน ไม่มีของมาถวายกับเขาบ้าง...?

ที่ท่านไม่มีมาถวายก็เพราะด้วยว่า ข้าว ปลา อาหาร หรือของใช้ที่พ่อกับแม่ของผมเองจะทานหรือใช้กันนั้นก็ต้องประหยัด อดออมกันสุดขีด ไม่มีมีเงิน มีของ เหลือกิน เหลือใช้เหมือนกับคนอื่น ๆ

แต่ในวันนี้ผมหายน้อยใจแล้ว เพราะพ่อกับแม่ผมได้มอบร่างกายของผมนี้มาเพื่อทำความดี เพื่อ "เสียสละ"

ผมมีแรง มีกำลัง มีความรู้บ้างติดตัวจากเงินที่พ่อและแม่ของผมส่งเล่าเรียนมาในระดับหนึ่ง ผมก็ขอใช้ "ทุน" ที่ผมมีนี้ทำความดีตอบแทนให้คุ้มค่ากับพลังที่ท่านทั้งสองมีให้มา

คนมีเงิน ใช้เงินทำบุญ ครอบครัวผมไม่มีเงินก็ขอใช้ร่างกายและจิตใจดีทำบุญ ประกอบกองงานการกุศล อุทิศตนต่อ "พระรัตนตรัย..."

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท