บันทึก “นบก. รุ่นที่ 44” (6) ความสุขของชีวิต

ความเป็นเด็ก หรือความเป็นผู้ใหญ่ มิใช่สิ่งอื่นไกล อยู่ที่ตัวเราเองเป็นผู้บงการให้เกิดขึ้นได้

   การเรียนรู้ในเนื้อหาหลักสูตรเป็นเครื่องหมายของ "ผู้รู้"  แต่การเรียนรู้ของชีวิตเป็นเครื่องหมายของ "ความอยู่รอดในการทำงาน"

   ประสบการณ์ของผู้เข้าฝึกอบรม นบก.รุ่นที่ 44 ของแต่ละคนนั้นต่างมีความเก่ง ความเด่น และความรอบรู้ที่ไม่เหมือนกัน ทุก ๆ คนต่างมีศักยภาพในตนเอง บางคนพร้อมเสมอสำหรับการแสดงความรู้ความสามารถได้ตลอดเวลาทันที  บางคนก็ค่อย ๆ เผยศักยภาพของตนเองออกมาให้เห็น ซึ่งขึ้นอยู่กับการจัดกิจกรรมของคนจัดหลักสูตร หรือวิทยากร หรือเพื่อน ๆ แต่ทุกคนมีความเก่งที่ซ่อนเร้นอยู่ทุกคน

   โดยเฉพาะบทบาทที่ถูกหยิบยื่นให้ทำ เช่น การจัดทำแผนยุทธศาสตร์ การจัดกิจกรรมมีส่วนร่วม  การจัดการแสดง  การแสดงความคิดเห็น และอื่น ๆ ทั้งนี้ก็ขึ้นอยู่กับเวที จังหวะ และประเด็นที่ถูกหยิบยื่นเข้ามาให้เป็นโอกาสของคน ๆ นั้น

   ความสำเร็จของการเรียนรู้ของเราจึงอยู่ที่ "ความพร้อมรับ" ข้อมูล เนื้อหา และความรู้ที่ได้จากการสอน การแลกเปลี่ยน การไปศึกษาดูงาน การสังเกต และการปฏิบัติจริง ภายใต้เทคนิควิธิการที่ได้รับการกระตุ้นอย่างเป็นตรรกะ  ซึ่งถ้าสมองเราเปิดก็จะได้รับของดี ๆ สิ่งดี ๆ เยอะแยะมากมาย เพื่อนำกลับไปสู่การพัฒนาตัวเราเองให้ทำงานได้ดีขึ้น และที่เรารับกลับมาเต็ม ๆ ก็คือ

     1. ความเป็นเพื่อนที่เกิดขึ้นจำนวนมาก 

     2. การเรียนรู้ความเก่งของเพื่อน ๆ

     3. โอกาสของตนเองกับการได้เรียนรู้ "คน งาน และผู้นำ"

     4. พลังที่ถูกเติมทางจิต ทางใจ และทางแรงกาย

   ดังนั้น เวทีของการเรียนรู้เพื่อตนเอง ยังมีอีกมากที่เรายังไม่รู้ จึงควรเตรียมความพร้อมและปรับเปลี่ยนพฤติกรรม แสวงหาความรู้ และฝึกปฏิบัติให้มาก ๆ เพื่อจะได้คุยกับเพื่อน ๆ คนอื่นได้รู้เรื่อง หรือ "ฟังคนอื่นพูด แล้วเข้าใจ" นั่นเอง.