วันนี้เป็นวันไหว้ครูของมหาวิทยาลัยเชียงใหม่และของทุกคณะ
เป็นอีกวันที่งดงามในความทรงจำ
มองนักศึกษาที่จัดเตรียมธูปเทียน ดอกเข็ม หญ้าแพรก ดอกมะเขือ บนพานพุ่มงดงามมาและมีตัวแทนกล่าวแสดงคำไหว้ครูนั้น เป็นความตื้นตันใจว่า นักศึกษาได้เข้าใจว่าครูทุ่มเทกับเขาอย่างไร อาจารย์ผู้ใหญ่ก็มักจะหลั่งน้ำตาด้วยความตื้นตันใจกันเสมอ
วันนี้เข้าร่วมพิธี และไปนั่งร่วมกับนักศึกษาโดยมีอาจารย์อาวุโสนั่งบนปะรำพิธี
ได้ร่วมกล่าวคำไหว้ครูอย่างเต็มใจ ตามคำกล่าวไหว้ครูทั้งหมด
(นำ) ปาเจราจริยาโหนติ คุณุตตรานุสาสกา
สวดทำนองสรภัญญะ
ข้าขอประณตน้อมสักการ(รับพร้อมกัน) บูรพคณาจารย์ผู้กอรปประโยชน์ศึกษา
ทั้งท่านผู้ประสาทวิชา อบรมจริยา
แก่ข้าในกาลปัจจุบัน
ข้าขอเคารพอภิวันท์ ระลึกคุณอนันต์
ด้วยใจนิยมบูชา
ขอเดชกตเวทิตา อีกวิริยะพา
ปัญญาให้เกิดแตกฉาน
ศึกษาสำเร็จทุกประการ อายุยืนนาน
อยู่ในศีลธรรมอันดี
ให้ได้เป็นเกียรติเป็นศรี ประโยชน์ทวี
แก่ชาติและประเทศไทยเทอญ ฯ
(นำ) ปัญญาวุฒิกเร เต เต ทินโนวาเท นมามิหัง
ขณะกล่าวก็ระลึกถึงพระคุณพ่อแม่ ครูตั้งแต่สมัยเด็กๆ จนถึงปัจจุบันและ ครูการวิจัยคือ ท่านที่ร่วมเป็นกลุ่มตัวอย่างให้
ความรู้สึกก็คือเต็มใจอย่างยิ่งที่จะเปล่งเสียงพร้อมเพรียงกัน ด้วยความรู้สึกสำนึกในพระคุณครู และรู้สึกดีใจที่ในวงการศึกษาทุกระดับจากประถมถึงมหาวิทยาลัยยังยึดปฏิบัติกิจกรรมอันศักดิ์สิทธิ์นี้ ถึงแม้ว่าในแต่ละวันนักเรียนนักศึกษาทุกคนก็คงทำดีเพื่อเป็นการบูชาครู แต่อย่างน้อยในรอบปีจะมีวันที่มาร่วมกันจัดกิจกรรมเช่นนี้ ก็เป็นรูปธรรมที่ช่วยจรรโลงสังคมไทยให้ยั่งยืนและเป็นสุขตลอดไปอีกส่วนหนึ่งค่ะ
บันทึกนี้เขียนที่ GotoKnow โดย จันทรรัตน์ เจริญสันติ ใน Bridge
ขอขอบคุณอาจารย์จันทรรัตน์ ท่านผู้ให้ข้อคิดเห็น และท่านผู้อ่านทุกท่าน...
ขอเรียนเสนอความเห็นเพิ่มเติม... 
