ฮูน้อยออดหลอดได้หลอดเหมิ่นสู่คน ลอดเข้าไปแล้วกลับออกมาบ่คือเก่า ตื่นมื้อเช้าผ้าขาวได้หุ้มห่อมา แปลว่าอีหยัง ซอยตอบแหน่เด้อ(แปลว่าอะไรช่วยตอบด้วยนะค่ะ)
ค่ะก็ขอพูดถึงความหมายและที่มาของผญาบทนี้นะค่ะผญา เป็นภาษาอิสานซึ่งหมายถึง ภาษิตหรือคติสอนใจมีลักษณะเป็นอุปมาอุปมัยที่จะช่วยให้ผู้ที่สนใจอ่านได้นำไปขบคิดถึงความหมายแท้ที่แฝงอยู่เหมือนอย่างเช่นผญาบทนี้ ที่ผู้นำเสนอต้องการสื่อให้เห็นถึงว่า หมายถึงเมรุเผาศพ ซึ่งมีที่มาสืบเนื่องมาจากที่ดิฉันได้ไปปฏิบัติธรรมรักษาอุโบสถสีล (สีลแปด)ในปี 2551 ซึ่งเป็นช่วงวันมาฆบูชา ณ วัดป่าภูคำ อำเภอกันทรลักษ์ จังหวัดศรีสะเกษ เป็นเวลา 3 วัน ซึ่งในแต่ละวันก็จะมีกิจวัตรที่นอกจากสวดมนต์ไหว้พระทำสมาธิแล้ว ก็จะมีทำความสะอาดในตอนเย็น ๆ ประมาณสี่โมงเย็นถึงห้าโมงเย็นก็จะปัดกวาดเช็ดถูบริเวณวัดร่วมทั้งโดยรอบเมรุเผาศพด้วย จึงทำให้ดิฉันมีโอกาสได้พิจารณาเมรุเผาศพ ซึ่งมีลักษณะเป็นรูเล็กๆซึ่งในภาษาอิสานเรียกว่า(ฮู)พอใส่หีบบรรจุศพเข้าไปได้เท่านั้นหลังจากนั้นไม่นานร่างกายก็จะถูกเผาเป็นเถ้าถ่านโดยในรุ่งเช้าของวันถัดไปญาติก็จะนำเอาผ้าขาวมาใส่เถ้าถ่านและอัฐิที่หลงเหลืออยู่ไปบำเพ็ญกุศล เมื่อได้พิจารณาแล้วจึงทำให้เกิดความเข้าใจว่าเมรุเผาศพเป็นเสมือนทางหรือสถานที่สุดท้ายของเราทุกคนที่จะต้องเดินเข้าไปโดยไม่มีใครสามารถหนีได้พ้นจริง ๆ ค่ะ ถ้าท่านใดได้อ่านแล้วมีความเห็นอย่างไร แสดงความคิดเห
นร่วมกันได้ค่ะ ขอบคุณค่ะ ครูบัว
ไม่มีความเห็น