มนต์เสน่ห์ยามเช้า ชาวอุทัยธานี
วันเสาร์ที่ 20 กุมภาพันธ์ 2553 มีโอกาสได้ไปเที่ยว ตลาดเช้า ริมแม่น้ำสะแกกรัง จ.อุทัยธานี แม่น้ำสะแกกรัง เป็นแม่น้ำสายหลักของชาวอุทัยธานี ต้นน้ำมาจากเทือกเขาถนนธงชัย จ.กำแพงเพชร ช่วงที่ไหลผ่านจังหวัดอุทัยธานี จนไปบรรจบกับแม่น้ำเจ้าพระยามีความยาว 24 กิโลเมตร
ในอดีต ลำน้ำสะแกกรัง เป็นเส้นทางสัญจรให้ผู้คนต่างถิ่น มาพบเจอ แลกเปลี่ยนข้าวปลาอาหาร ผลผลิต และวัฒนธรรม โดยมีบ้านสะแกกรังเป็นเมืองท่า ชุมชนบ้านสะแกกรัง แห่งนี้ จึงกลายเป็นศูนย์กลางของความหลากหลายทางวัฒนธรรม
วันนี้ วัฒนธรรมเหล่านั้น ยังคงเป็นมนต์เสน่ห์ของที่นี่ ความหลากหลายของวิถีชีวิตผู้คน หลายหลากเชื้อชาติ วิถีชีวิตชาวเรือนแพ ชุมชนชาวจีน ตลาดเช้า และชาวสวนบนเกาะเทโพ
หลังจากทำความรู้จัก แม่น้ำสะแกกรัง กันแล้ว คราวนี้ ไปเที่ยว ตลาดเช้า ริมน้ำสะแกกรัง กันได้แล้วค่ะ.....
บรรยากาศ ตลาดเช้า ใช้สถานที่ริมแม่น้ำสะแกกรัง เป็นลาน ยาว เลียบไปกับแม่น้ำ ข้างตลาดสดเทศบาล มนต์เสน่ห์จริงๆ น่าจะพ่อค้า แม่ค้า ที่เป็นชาวบ้าน นำผลผลิตมา วางขายแบบ แบกะดิน สินค้า ก็จะไม่มากมาย มีอย่างละนิด อย่างละหน่อย แต่ดูสดใหม่ โดยเฉพาะพืชผักสวนครัว สัตว์น้ำ กุ้ง ปลา
ผู้คนวันนั้น ช่วงเจ็ดโมงเช้า ดูบางตา เดินชมตลาดแบบสบายๆ ไม่แน่ใจว่า เป็นเพราะเรามาสาย หรือ เรามาเช้า (อันหลังนี่ คงเป็นไปได้น้อย อิอิ ) ถ้าเทียบกับตลาดใต้ เมืองพิษณุโลก ละก็ คนละเรื่อง ตลาดใต้บ้านเรา เดินเบียดเสียด จนดู ตลาดคับแคบกว่าเยอะ
ฝั่งตรงข้ามแม่น้ำ บริเวณตลาด จะเป็นวัดอุโปสดาราม วัดเก่าแก่ สร้างในสมัยต้นรัตนโกสินทร์ ภาพวัดอยู่บนอีกฝั่งแม่น้ำ เชื่อมฝั่งด้วยสะพานเล็กๆ สวยงาม มีเสน่ห์จริงๆ ค่ะ ถ้ามีโอกาส จะข้ามฝั่งไปเก็บภาพจิตรกรรมในพระอุโบสถ และพระวิหาร มาฝากนะคะ
วิถีชีวิตชาวแพ ที่ยังมีให้เห็น อย่างหนาแน่นที่นี่ ไม่เหมือนที่พิษณุโลกบ้านเรา ที่หาดูได้ยากแล้ว (สองฝั่งน่านล้วนเรือนแพ คงจะเป็นตำนานในไม่ช้า )แอบมองจากบนฝั่ง ว่าชาวแพ เค้าอยู่อย่างไร ก็เห็นห้องสุขา ที่มีรูปแบบเหมือนๆกัน แสดงว่ามีการจัดระบบสุขาภิบาลที่ดี ถ้าชาวแพให้ความร่วมมือ หน่วยงานรับผิดชอบให้การสนับสนุน ดูแล วิถีชีวิตชาวแพ ลุ่มแม่น้ำสะแกกรัง ก็จะยังคงเป็นมนต์เสน่ห์แก่อุทัยธานีตลอดไป เชื่อแบบนั้นค่ะ
สรุปว่า วันนั้น ได้ของชอบมากิน มีข้าวโพด กะ ข้าวหลาม ผักสดนิดหน่อย พริกกะเหรี่ยงบ้านไร่มาอีกหนึ่งขีดฝากพี่ประนอม(อันนี้หวังผล เอาพริกไปฝากเผื่อได้กินน้ำพริกแม่ประนอม) อยากซื้อของกินอีกมากมาย แต่ติดด้วยไม่สะดวกกับอุปกรณ์การกินที่บ้าน คราวหน้า ไม่พลาดแน่ๆ วันนี้ เลยไปกินต้มเลือดหมู แทน เสน่ห์ของร้านนี้ นอกจากความอร่อยแล้ว ก็คือการตกแต่งร้านด้วยของเก่า นี่แหละค่ะ
วันนี้ พาเที่ยวอุทัยธานี แค่นี้ก่อนนะคะ ป่านนี้ยังไม่ได้กลับเข้าตึกเขียวเลย 555
ความเห็น (12)
บรรยากาศ สงบสดชื่นดีจังน้อย
วันหลังจะไปเที่ยวครับ = ="
ลองอ่านดูครับ ประวัติเมืองอุทัย
http://www.epiduthai.com/sakragrung_history_1.html
จาก หนังสือมรดกใหม่จากลุ่มน้ำสะแกกรัง โดย พลาดิศัย สิทธิธัญกิจ
เห็นภาพวิวบนสะพานแล้วให้คิดถึง มุมนี้เคยไปยืนจับภาพพระอาทิตย์ขึ้น ตก เช่นกันค่ะ
วิถียามเช้าตลาดตรงนี้มีได้ใส่บาตรทุกวี่วัน ปั่นจักรยานผ่านทุ่งนาในหมู่บ้านใกล้ๆ ลัดเลาะชมวิวไปได้ทั่ว เป็นเมืองเล็กๆ สงบ งาม เงียบ และเรียบง่าย ได้ประทับใจค่ะ
ขอบคุณนะคะมาให้รำลึกความหลังช่วงวิถีชีวิตการทำงานเมื่อ ๓ ปีที่แล้ว คิดถึงค่ะ
ปลาทอดน่าทานจังเลยค่ะพี่น้อย ใช่ปลาแรดหรือเปล่าคะ อิอิๆๆ พอดีคนหนองบัวไม่เคยเห็นลาแรดน่ะค่ะ ฝีมือถ่ายรูปของพี่น้อยและอาจารย์ยังเจ๋งเหมือนเดิมนะคะ วันที่ไปส่งอาจารย์ขากลับหน่อยถ่ายรูปทุ่งนาข้างทางมาหลายรูปเลยค่ะ เขียวขจี สวยงามมากๆจนอดใจไม่ไหว
ปล.หน่อย จิ๋ม ผึ้ง ยังเคารพรัก + คิดถึงอาจารย์และพี่น้อยอยู่เสมอนะคะ
เที่ยวอุทัยไม่ไปไม่รู้ ตำนานเขาบอกไว้ว่า หากใครมาเที่ยวอุทัย ถ้าได้ไปดำน้ำสามพผุดคงไม่หลุดไปจากอุทัย บางทีอาจจะเป็น
เรื่องจริงนะ (กรณีเป็นดสด) คุณพี่ได้ขึ้นไปทัศนะบนยอดเขาสะแกกรังมาแล้วได้เดินไปถึงหมุดโลก หรือตามภาษาช่าง
เขาเรียกว่าหลักเขตหรือยังครับ ต้องหาคนพาไปนะครับ มาอุทัยไม่ต้องอุทร ค่ำแล้วก็นอนอุทัย มันอาจเป็นเช่น หากไม่ไมรถส่วนตัวครับ นอกนั้นหมดสิทธิไปไหน ครับ นี่คือเหตุผล พี่เจ้าของตึกเขียวลองมาเที่ยวบ่อยนะครับ เมืองสงบดี แต่ร้อนจริง ๆ
ขอบคุณ คุณ 1 บาทค่ะ ที่ให้ข้อมูลเพิ่มเติม เป็นข้อมูลที่น่าสนใจมากค่ะ
ขอบคุณ คุณ poo ที่มาเยี่ยมชมค่ะ และยืนยันความสงบ เรียบง่ายค่ะ
น้องพนิตตา
ปลาแรดค่ะ ปลาแรดแม่น้ำสะแกกรังเป็นปลาแรดรสดี เนื้อแน่น นุ่มหวาน มีผู้รู้เล่าว่า กระแสน้ำของแม่น้ำสะแกกรัง ไหลแรงเนื่องจากเป็นต้นๆน้ำ ปลาต้องออกแรงว่ายน้ำเยอะ เนื้อเลยแน่น น้ำมีการไหลเวียนดี ปลาไม่มีกลิ่นคาว
แล้วมาเที่ยวอุทัยธานีกันนะคะ
สวัสดีค่ะคุณน้อย มะพร้าวน้ำหอมที่อุทัยรูปร่างแตกต่างจากหนองบัวนะคะเหมือนตุ๊กตาหัวจุก และของโบราณที่เห็นในภาพแต่ก่อนที่บ้านมีเยอะโดยเฉพาะกระป๋องลูกอมต่างๆโยนทิ้งหมดไม่ได้เก็บไว้เลย เพราะรกบ้าน เห็นภาพนี้แล้วเสียดายจัง ขอบคุณนะคะที่มีเรื่องดี ๆ ให้ติดตาม
ได้เข้าไปอ่านอุทัยธานียามเช้าอ่านแล้วประทับใจนะคะเพราะว่าคุณสิริพรรณเก็บเกี่ยวภาพต่างๆในยามเช้าของจังหวัดอุทัยธานีได้ชมแล้วชื่นใจเพราะเราอยู่มาตั้ง 30กว่าปี ยังไม่มีเรื่องราวและภาพสวยบันทึกไว้เลยค่ะดีมากเลยค่ะ
น้อยๆ ๆ ๆ ๆ ๆ คิดถึงๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
อยากไปกินปลาทอด กับขนมปังสังขยาร้านไพพรรณ
คิดถึงแต่ของอ้วนๆอีกตามเคย 5555555555555555
พระสหายเป็นไงกันบ้าง เค้าไม่ได้ไปพล. นานแล้ว
ไปเที่ยวด้วยนะ... อย่าลืมชวนนะ