เดินทีละก้าว กินข้าวทีละคำ
"พ่อไย๋" หรือ "พ่อใหญ่" อีสานเคยสอนไว้ว่า
"เดินทีละก้าว กินข้าวทีละคำ"
- แต่ก่อนเมื่อได้ยินคำนี้ ไอ้เราก็เกิดความสงสัยว่า เอ! มันจะใช้ได้กับชีวิตในปัจจุบันได้หรือไม่หนอ ? ทั้งนี้เพราะผมเองเข้าไม่ถึงความหมายที่แท้จริงของคำ ๆ นี้
- เวลาผ่านมาได้เรียนรู้ชีวิตมากขึ้นทั้งทางโลกทางธรรม ถึงได้เข้าใจว่า ...การเดินทีละก้าว กินข้าวทีละคำ นั้นจริง ๆ แล้วก็คือ การให้มีสติอยู่กับปัจจุบัน ให้รู้กายรู้ใจว่ากำลังทำอะไรอยู่
- ในมิติทางธรรมนั้นก็เป็นการพัฒนาจิตใจค่อยเป็นค่อยไปทีละก้าวทีละคำ เพราะถ้าทำหลายอย่างพร้อมกันรวดเร็วเกินไป จะเป็นเหตุให้เราส่งจิตออกนอก วุ่นวาย ฟุ้งซ่าน เป็นเหตุให้เป็นทุกข์ในการดำเนินชีวิต แต่ถ้าเรามีสติอยู่กับปัจจุบัน ตามรู้กายตามรู้ใจ
- ในมิติทางโลกนั้น ถ้าดูผิวเผินก็ดูเหมือนจะทำให้ทำงานได้ช้าลง หรือใช้ไม่ได้ในปัจจุบัน แต่ถ้าพิจารณาให้ดีจะพบว่า การแก้ปัญหาในโลกปัจจุบัน หรือในชีวิตมนุษย์นั้น คือ แก้ไปทีละอย่าง ปัญหาใหญ่ก็จะแยกออกมาเป็นปัญหาเล็ก แต่ถ้าเราเอาหลาย ๆ อย่าง หลาย ๆ ปัญหามารวมกัน ก็จะพบว่า จะเป็นการรวมปัญหาเล็ก ๆ เข้าเป็นปัญหาใหญ่ ๆ เมื่อเป็นปัญหาใหญ่มันก็แก้ยากหรือแก้ไม่ได้เท่านั้นเอง
- นี่ละหนอ ...พ่อไย๋ อาบน้ำฮ้อนมาก่อนเฮา...
คำสำคัญ (Tags): #พ่อไย๋
หมายเลขบันทึก: 338123เขียนเมื่อ 19 กุมภาพันธ์ 2010 15:17 น. ()ความเห็น (5)
อาบน้ำฮ้อนมาก่อน
กอจำไม่ได้ว่าตอนโดนน้ำร้อนครั้งแรกรู้สึกยังไงค่ะ
แต่สาธุน่ะค่ะ
สวัสดีครับ ข้ามสีทันดร + สุดสายป่าน
- ขอบคุณที่แวะมาทักทายขอรับ
- ตอนหัวค่ำ นั่งเล่นอยู่สนามฝึกการมี "สติอยู่กับปัจจุบัน" โดย เฝ้าดู เอาใจใส่ แต่ไม่จ้องไม่เพ่ง พบว่า ได้ยินเสียงนก เห็นใบไม้ไหว เห็นความงามตามธรรมชาติ
- เดินมาที่โรงอาหาร เห็นกีต้าวงใหญ่ของนิสิตสาขาดนตรีตะวันตก กำลังตั้งวงโชว์อยู่ก็เลยนั่งฟังฝึกอยู่กับปัจจุบัน พบว่า ได้ยินเสียงกีต้าร์เกือบทุกตัวเลยครับ
- ทำให้ผมเข้าใจมากขึ้นว่า ความงามรอบข้างนั้นเป็นสุขยิ่งนัก แต่คงมีคนอีกไม่น้อยร่างกายนั่งฟังดนตรีอยู่ แต่ใจเขาไม่อยู่ ใจเขาไปเที่ยวในอดีต หรือก็ในอนาคต
- เสียดาย เสียดาย ความงาม ความไพเราะแห่งปัจจุบันขอรับ
"เดินทีละก้าว กินข้าวทีละคำ
สอนให้เรารู้เนื้อรู้ตัวอยู่ทุกเมื่อขอรับ
เด็กข้างบ้าน
กราบขอบพระคุณขอรับ