ควันหลงตรุษวาเลนไทน์

นานจึงจะมีเทศกาลตรงกันสองเทศกาลแต่ก็เป็นเทศกาลที่มีความสุขได้ทั้งคู่

ไม่ได้เข้าบล็อกนานจนเกือบจะลืมพาสเวิร์ดซะแล้ว..กลับมาใหม่มีสองสามเหตุผล..เหตุผลแรกคือผ.อ.อัจฉราถามว่าทำไมไม่เข้ามาเขียนบันทึกล่ะผ.อ.แวะมาเยี่ยมอยู่นะ...เหตุผลที่สองมีจดหมายติดต่อจากทีมซัพพอร์ทของโกทูโนว์มาถึงซึ่งทำให้รู้สึกประทับใจว่าเขายังไม่ตัดเราออกจากสารบบและเหตุผลทีสาม..เริ่มมีบางเรื่องราวที่อยากเขียน

ก่อนไปสู่สาระ(ซึ่งไม่ค่อยแน่ใจว่าตนเองมีสักเท่าไหร่)

ขอวอร์มอัพด้วยการเขียนถึงเทศกาลที่เพิ่งผ่านพ้นไปไม่นานนั่นคือเทศกาลตรุษจีนและวาเลนไทน์ปีนี้เกิดตรงกันในวันที่๑๔กุมภาพันธ์..จริงๆแล้วคนจีนไหว้วันเสาร์ที่๑๓ส่วนวันที่๑๔เป็นวันเที่ยว..ปีนี้สำหรับตัวเองถือว่าเป็นโอกาสที่ดีที่ได้ช่วยสมาชิกในครอบครัวในการช่วยไหว้ตรุษจีนเพราะว่าตรงกับวันหยุดซึ่งสองสามปีก่อนวันไหว้ตรงกับวันราชการจึงไม่ได้ช่วยงานได้แต่ช่วยกินอย่างเดียว..อั่งเปาจึงไม่มี..

ปีนี้แม้จะไม่มีเอสเอ็มเอสกะกุหลาบวาเลนไทน์แต่เนื่องจากอยู่ช่วยงานจึงได้อั่งเป่าสามซอง..นับว่าทดแทนกันได้ดีทีเดียว

ปีนี้มีผู้รู้บอกว่าเสือชงกะวอก ชงกะมะเส็งและชงกะเสือด้วยกันเอง..ตามธรรมเนียมพอวันที่๑๔ซึ่งเป็นวันเที่ยวก็มีโปรแกรมไปไหว้เจ้าทำบุญสะเดาะห์เคราะห์สะเดาะห์โศก..มีการไปไหว้ขอแก้ไขปีชงกันตามศาลเจ้าที่นับถือซึ่งแต่ละศาลจะมีวิธีปฏิบัติแตกต่างไปบ้างแต่ประเด็นสำคัญคือการขอพรหรือแจ้งเทพที่สำคัญในปีนั้นๆให้ช่วยรับทราบและขจัดปัดเป่าอุปสรรคหรืออันตรายให้กับผู้ที่เกิดในปีชงนั้นๆ..ฉันก็ได้โอกาสไปไหว้มาสามศาลเจ้า..สิ่งที่ประทับใจคือความร่วมใจของคณะกรรมการศาลเจ้าซึ่งสมัยก่อนฉันรู้สึกไม่ค่อยประทับใจเท่าไหร่..นอกเหนือจากคนแน่นแออัดเต็มไปด้วยควันธูปแล้วคนดูแลศาลบางแห่งยังดุมากๆไม่ค่อยให้ข้อมูลว่าไหว้อย่างไรจึงจะถูกต้องเหมาะสม  ทำให้ไม่ค่อยอยากเข้าไปไหว้..แต่ศาลเจ้ายุคใหม่..คณะกรรมการเขาจะมีการเตรียมการและมีหน่วยสนับสนุนช่วยแนะนำและให้ความช่วยเหลือแก่คนที่มาไหว้เป็นอย่างดีทำให้เกิดความรู้สึกประทับใจและอยากกลับมาทำบุญอีกหากมีโอกาส...

ขอส่งความสุขและความอบอุ่นใจมาให้แก่ชาวชุมชนนักจัดการความรู้นี้ทุกท่านด้วยค่ะ