บ่น ๆ กันไป เมืองไทยวันนี้...ช่างไม่เพลินวานจริง ๆ
พรุ่งนี้…กลับไปหาแม่เลยนะลูก....ทำตัวอย่างนี้พ่อรับไม่ได้!!"
ทีมไผ่แดงเป็นทีมที่ขัดเกลาและขัดแย้งทางจิตใจในเวลาเดียวกัน
"พรุ่งนี้…กลับไปหาแม่เลยนะลูก....ทำตัวอย่างนี้พ่อรับไม่ได้!!"
คำพูดของผู้เป็นพ่อต่อว่าผู้ที่เป็นลูกชายผ่านทางโทรศัพท์มือถือ
เป็นเสียงที่ผมได้ยินขณะที่เดินผ่านเพื่อนรวมงานที่อยู่คนละฝ่ายงานในโรงงานเดียวกัน
เป็นคำพูดแสดงอารมณ์สุดทนในพฤติกรรมของลูกชายวัย 16 ปี
วัยที่เห็นเพื่อนสำคัญกว่าอื่นใด เป็นวัยที่ต้องการการยอมรับจากเพื่อนฝูง
อดที่จะนึกถึงคำพูดของนักมนุษยวิทยากล่าวไว้ไม่ได้ว่า
"เราเป็นสัตว์สังคมชนิดหนึ่งที่ต้องการการยอมรับเข้ากลุ่ม"
มนุษย์มีหลากหลายความเชื่อตามวิถีวงจรของสัตว์โลก
ความเชื่อต่างกลุ่ม ต่างมิติเวลา ต่างยุคสมัยที่ต่างก็มีสีสันที่แตกต่างกันไปตามกาลเวลา
ในกลุ่มต่าง ๆ ก็มีความคิดแตกต่างกัน ต่างกลุ่มก็คิดไป เหมือนเส้นขนานหลายเส้นที่ไม่มีทางจะคิดเหมือนกันได้
ไม่ว่าจะเป็นความคิดของกลุ่มวัยรุ่น กลุ่มวัยทำงาน กลุ่มนักธุรกิจ กลุ่มนักวิชาการ กลุ่มนักการเมือง กลุ่มข้าราชการ
กลุ่มพ่อค้าแม่ขาย กลุ่มคนรับจ้าง และ ก็กลุ่มชาวไร่ชาวนา ขนาดในกลุ่มเล็ก ๆ ยังมีสมาชิกของกลุ่มคิดขัดแย่งและเกิดปัญหาขึ้นได้ในกลุ่ม
แต่ทุกกลุ่มล้วนมีเลือด มีเนื้อ มีความคิดจิตใจที่รู้จักร้อนเย็น และ เหน็บหนาว มีความปวดร้าวเสียใจเช่นกัน
ต่างกลุ่มต่างความคิด อันมีเส้นเปาะบางขีดกั้นไว้เฉพาะกลุ่ม เป็นกลุ่มสัตว์โลกต่างก็มีจุดมุ่งหมายที่แตกต่างกันไป
แต่ทุกกลุ่มก็สอดรับเกี่ยวโยงกันเป็นสังคมใหญ่บนโลกใบเล็ก
มีทั้งส่วนดีและส่วนเสียภายใต้กรอบบรรทัดฐานของสังคมขีดเส้นแบ่ง
นัยยะเหล่านั้นมันต่างล้วนแอบแฝงไปด้วยงสิ่งดีและเลว
ต่างกลุ่มต่างยึดตามความเชื่อของเผ่าพันธ์หรือต้นกอแหล่งกำเนิดแห่งชีวิตมนุษย์
พ่อแม่ในยุคสมัยที่ไร้สิ่งยึดเหนี่ยวทางใจ และกำลังจะเดินทางห่างไกลศาสนา
เวลาของครอบครัวไม่อาจแบ่งเข้าร่วมกิจกรรมทางศาสนาได้
เพราะเวลาส่วนใหญ่มุ่งหน้าทำงาน และ การพักผ่อนเหนื่อยล้าจากสังคมมุ่งทยาน
จึงเป็นความยากลำบากกับหน้าที่ของผู้นำครอบครัวยิ่งนัก ที่จะขัดเกลาจิตใจของเด็ก ๆ ในวันนี้ ที่นับวันจะยิ่งเหินห่างจากศีลธรรม
ด้วยอุบายและอบายมีขึ้นมามากมายและกำลังไหลบ่าเข้ามาในกลุ่มสัตว์โลกกระจ้อยร่อยบนโลกใบเล็ก
และเป็นแค่ ธุลีกระจ้อยร่อยแห่งแกแเล็คซี่อันกว้างใหญ่สุดคะเน
โลกใบเล็กที่เคยงดงามแต่กำลังจะเน่าเพราะหน่ายใจ จากความเห็นแก่ได้ของหมู่มวลมนุษย์ที่อายุสั้น
แต่ก็เร่งทำลายถิ่นฐาน ทำลายพวกพ้องกันเอง
นี้หรือสัตว์โลกที่เรียกตัวเองว่า "สัตว์ประเสริฐ" แต่กลับมาเกิดมาเพื่อทำร้ายร่างกันและกัน
"สัตว์ประเสริฐ"
หรือ
"มนุษย์ผู้มักได้ทำลายสรรพชีวิต"
"มันคือหนทางเหยียบยืนของซาตานบนเรือนร่างและจิตวิญญาณของมนุษย์"
ความเลวร้ายสร้างขึ้นเพื่อหลอกมนุษย์รุ่นเยาว์ให้เดินลงสู่ขุมนรกบนเดิน
หุบเหวแห่งหายนะที่คอยจับจ้องดูดกลืนจิตวิญญาณของมนุษย์ผู้โชคร้ายให้เร้าร้อนไรสุข
"เด็กเล็ก ๆ คือผ้าขาวที่ใสสะอาดเกินทำร้าย"
กว่าจะเติบใหญ่ต้องโดนผู้ใหญ่แต้มแต่งระบายสีด้วยกิเลสตัณหา เพราะความอยากมากมายเห็นแก่ได้เห็นแก่ตัว
กลุ่มเยาวชนที่มีปัญหาซับซ่อน อาจตกเป็นเหยือของซาตานในร่างมนุษย์ได้ง่าย
"เฮ้ย! พี่เห็นมันสูบบุหรี่และดื่มเหล้า แม้ไอ้ฉิบ....ก็เพราะมันมีเพื่อนเลว ๆ ดูแต่ละคน...ผมไม่อยากพูด..."
เป็นคำพูดของเพื่อนร่วมงานที่พูดออกมาอย่างมีโมโหและแฝงไว้ด้วยความเหนื่อยหน่าย
" เอาเถอะพี่ไหน ๆ เด็กวัยนี้มันก็ขาดเพื่อนไม่ได้อยู่แล้ว คำว่าเพื่อนในวัยนี้ดูมันช่างเหนียวแหน่นมากเกินห้ามคบหา "
เป็นคำพูดที่ตอบโต้ตามมารยาทของผู้สนทนาที่ดี
มันเป็นประสบการณ์ผันผ่าน เรียนรู้ และ ซึมซับด้วยตัวเอง
พูดคุยทางออกของปัญหามากมายหลายทาง แม้ไม่ใช่ทางออกที่แท้จริง ที่จะใช้แก้ไขปัญหาได้อย่างจริงจัง
แต่มันก็เป็นเพียงหน้าที่ของกัลยาณมิตรที่พร้อมรับฟังและปรึกษากันได้ในยามที่มีความทุกข์รุมเร้า
เรื่องพ่อแม่ไม่เข้าใจลูกในวัยกำลังก้าวย่างสู่วัยรุ่น วัยหัวเลี้ยวหัวต่อ
เกิดจากพ่อแม่สร้างปมปัญหาที่ค้อนข้างละเอียดอ่อน ขาดความใส่ใจและไว้ใจของกันและกัน
ความเป็นตัวของตัวเองเกินร้อยตามประสาของวัย
หากเดินหลงทาง เห็นผิดคิดไปใกล้หุบเหว ก็เป็นหายนะของเด็ก ๆ
จากวิบากกรรมที่พวกเขาไม่ได้สร้างขึ้น
แต่เป็นฝีมือผู้ใหญ่ต่างกลุ่มต่างขัดแย่ง และ แย่งชิ่งความร่ำรวยเกินการควบคุมของผู้รักดีรักงามในสังคม
ผลประโยชน์รวมกัน...แย่งกันร่ำรวยไร้ความรับผิดชอบ
คิดแบบแยกแยะและวิเคราะห์
สังคมเลวทรามนั้นไม่ใช่เพราะเด็ก....
ต้นเหตุปัญหาของสังคมที่มันฝังรากมาเนินนานไม่มีทางที่จะแก้ไขปัญหาได้ด้วยบุคคลเพียงคนเดียว หรือ กลุ่มคนเพียงกลุ่มเดียว
การร่วมมือในทุกภาคส่วน จึงเป็นสิ่งสำคัญที่จะช่วยกู้วิกฤตในสังคมไทยได้ในยามนี้ได้
ยังเชื่อมั่นเหมือนคนไทยหลายล้านคนที่กำลังเฝ้ามองสถานการณ์ในบ้านเมืองไทย
ขณะที่ฝ่ายต่าง ๆ และกลุ่มต่าง ๆ ทางการเมืองกำลังทะเลาะกันเพื่อแย่งชิงฉกฉวย
"สามัคคีคือพลังอันยิ่งใหญ่"
ประโยคที่คุ้นหูมาเนินนาน
หากมั่วทะเลาะกันอยู่ จะเกิดอะไรขึ้นกับอนาคตของไทยก็ไม่อาจคาดการณ์ได้
...เหนื่อยจังกับเมืองไทยวันนี้...
ในอดีตที่ต้องแพ้ภัยตนเองมาตั้งหลายครั้งหลายครา
ปฎิเสธ คำว่า ศานติประเทศไทย
ไม่มีเพลินวาน เพลินพรุ่ง
เ...งเป็ดจริง ๆ
ผ้าขาวในวันนี้ ยิ่งคิดก็ยิ่งห่วง
ความเห็น (4)
แก้แล้วแก้อีก...เฮ้ย...
เพียรทำแต่งแต้มด้วยใจ รักพ่อ รักแม่ พ่อแม่จะดูแลเจ้า
จงแต่งแต้มและสู้ต่อไปเพื่อชีวิตบนโลกกับเวลาที่เหลืออยู่..
ดวงตาแห่งรักยังเฝ้ามองผ้าขาวทุกผืนหวังเห็นอนาคตของเจ้าได้งดงาม