การรอคอย

เรียนรู้และเข้าใจถึงความรักในวันนี้

 

หาก.....

          หากหนกลับรำลึกถึงรอยทางที่ผ่านมาเพื่อใช้วัดระยะทางข้างหน้าที่จะต้องยืนหยัด  เขาไม่อาจทราบได้ว่าชีวิตเขาจะจบลงที่ตรงไหนและเมื่อใด   

          หากแต่วันนี้ยังคงมีรอยยิ้มที่ปรากฏเด่นชัดบนรูปหน้าใบนี้เสมอ เป็นรอยยิ้มในรูปหน้าที่เหี่ยวย่นเป็นเหมือนดังสัญลักษณ์ที่บ่งบอกถึงความเก้าแก่และจัดเจนกับชีวิตบนโลกใบนี้มาชั่วอายุคน

          หากจึงไม่ยากนักที่จะทำให้เขาเข้าใจในการใช้ชีวิตในช่วงวัยอันใกล้ถึงฝั่งที่ยังคงมีลูก ๆ และหลาน ๆ เท่านั้นที่เป็นทุกอย่างของชีวิต 

แววตา....

          แววตาของเขายังคงแสดงถึงความหวังในชีวิตนี้อยู่เสมอ  สายตาทอดยาวที่ยังมองไปไกลถึงสิ่งที่หวังในการมีชีวิตอยู่ในวันนี้เพื่อความหวังในวันข้างหน้า

          แววตาแห่งความหวังคู่นั้นมันได้ส่งแววประกายเหมือนจะบ่งบอกถึงความเปี่ยมล้นด้วยพลังของชีวิตที่มีอยู่ในจิตวิญญาณของผู้เป็นพ่อ 

          แววตาทั้งคู่มันช่างดูเข้มแข็งหาได้อ่อนล่าหมดเรี่ยวแรงลงไปตามวันและวัยของเขาเลยสักนิด  มันไม่ใช้ความหวังกับความหมายในคำว่ารักที่ไร้เหตุผลที่คนอายุวัยเกือบจะ 70 ปีที่จะหมดหวังไปพร้อมกับกาลเวลา

          แววตาแห่งความรักที่ผูกพันในสายเลือดอันหนักแน่นดุจดังขุนเขาที่เติบโตตั้งตะง่าอยู่กลางใจดวงนี้ …

          แววตาแห่งความหวังในการรอคอยลูก ๆ กลับมาเยือนได้แอบหลบความเงียบเหงาที่มีอยู่ในใจไว้หลังความหวังนี้เสมอ