ถึงวันนี้แล้ววิสาหกิจชุมชน หลายคนก็ยังไม่เข้าใจ


ไม้เรียงวันนี้ยังยืนยันเรื่องวิสาหกิจชุมชน

 

สถาบันเรียนรู้เพื่อพึ่งตนเอง ของศูนย์ศึกษาและพัฒนาชุมชนไม้เรียง  อ.ฉวาง จ.นครศรีธรรมราช ไม่ใช่สถาบันการศึกษาแห่งใหม่  แต่เป็นความคิดริเริ่มของ สภาผู้นำชุมชนตำบลไม้เรียง นั้นเอง...

การพึ่งตนเองของชาวบ้าน(เกษตรกร) คือการที่ชาวบ้าน(เกษตรกร) สามารถผลิตเอง ทำได้เอง แปรรูปเอง แล้วนำมาบริโภคเอง ใช้เอง  ซึ่งหมายถึง สิ่งที่บริโภค และอุปโภคอยู่ในชีวิตประจำวัน

ที่ผ่านมาเกษตรกรเอง เป็นผู้ผลิตหลัก ทั้งทำนา ทำสวน ทำไร่ ปศุสัตว์ และประมง  ต่อมาเมื่อกระแสทุนในประเทศเริ่มขยายฐานการผลิตออกไป  ผู้ผลิตเอง ไม่มีแต่เกษตรกร  แต่ยังประกอบด้วย ผู้ประกอบการรายใหม่ที่ไม่ใช่เกษตรกร แต่เป็นผู้ประกอบการใหม่ที่มาจากนอกภาคเกษตรกรรม

เกษตรกรเป็นผู้ผลิตครบวงจรเองไม่ได้ เพราะไม่สามารถพึ่งตนเองทางการเกษตรได้  เพราะ เริ่มตั้งแต่การสรรหาเมล็ดพันธุ์ ก็อยู่ในมือของพ่อค้า บริษัทผู้ผลิตเมล็ดพันธุ์ ซึ่งในอดีตที่ผ่านมา เกษตรกรเองสามารถคัดสรรเมล็ดพันธุ์เองได้ ปัจจุบันต้องซื้อเอา และไม่สามารถเพาะขยายพันธุ์ได้ เพราะบริษัทเหล่านั้นจะต้องฉายรังสืเพื่อให้เป็นหมัน ผลิตต่อยอดอีกไม่ได้

เกษตรกรต้องผลิตตามฉลากข้างถุง หรือตามวิธีของบริษัทเท่านั้น การผลิตนอกเหนือจากนั้น ทำให้เกษตรกรเองซึ่ง ไม่ต้องคิด ทำตามก็แล้วกัน ได้ผลตามที่บริษัทต้องการก็พอ

เกษตรกรต้องขายตามเวลา เท่ากับไม่สิทธิต่อรองกับพ่อค้าได้ เพราะผลผลิตที่ได้ พ่อค้า และบริษัทรับซื้อผลผลิต กำหนดราคาให้เกษตรกร ซึ่งเกษตรกรไม่สามารถกำหนดราคาได้เอง

สรุป ตั้งแต่เริ่มปลูก จนถึงขาย เกษตรกรต้องทำตามที่เขากำหนดทั้งหมด แม้กระทั่งที่ดินทำการเกษตรก็ยังไม่เป็นของตัวเอง (มีอะไรเป็นของตัวเองบ้าง)

ทางออกสำหรับเกษตรกรปัจจุบัน  ต้องใช้ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว นับเป็นแนวทางสำคัญสำหรับเกษตรกรในประเทศไทย  เพราะไม่ต้องคิดว่าจะต้องปลูกขายใคร..แต่คิดว่าปลูกทุกอย่างที่กิน (เกษตรกรบริโภคเอง) มีการจัดการน้ำ เพื่อการปลูกข้าว (เพราะเมื่อเกษตรกรมีข้าวบริโภค สิ่งที่ประกอบอื่น ๆ ก็มีความสำคัญน้อยลง) ทำได้ทุกอย่างทั้งเลี้ยงปลา เลี้ยงไก่ เลี้ยงหมู เพราะเลี้ยงไว้กินเอง แล้วสร้างปุ๋ยหม้กเอง ลดค่าใช้จ่ายในการซื้อปุ๋ย ลดการใช้ยาฆ่าแมลง ชีวิตปลอดภัย และทำทุกสิ่งที่ทำเองได้ เพื่อลดค่าใช้จ่ายในการอุปโภคลง เช่น น้ำยาซักผ้า,น้ำยาล้างจาน,สมุนไพรต่าง ๆ หรือทำวิสาหกิจชุมชน

เมื่อเกษตรกรสามารถอยู่ได้โดยพื้นฐาน วิสาหกิจชุมชน จะกลายเป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับเกษตรกรที่มีรายได้น้อยถึงรายได้มาก....

ที่ศูนย์วิสาหกิจชุมชนตำบลไม้เรียง  เป็นสถานที่แห่งหนึ่งที่มีงานกิจกรรมต่อเนื่องไม่ขาดสาย  เพราะเป็นสิ่งที่เกษตรกรเข้ามาใช้สถานที่ในการผสมน้ำยาล้างจาน น้ำยาซักผ้า ทำปุ๋ยหมัก ปุ๋ยน้ำ วิธีการเลี้ยงปลาในบ่อซิเมนต์ มาซื้อขนมจีน และเป็นแหล่งเรียนรู้ต่าง ๆ เช่นการเพาะเห็ดนางรม การทำยาหม่อง ยาสมุนไพร เป็นต้น

เพราะฉะนั้น ศูนย์วิสาหกิจชุมชนตำบลไม้เรียง ก็ยังคงอยู่ต่อไป เพราะมีเกษตรกรเข้ามาใช้ และทำกิจกรรมอย่างไม่ขาดสาย เพราะเป็นบริษัทสำหรับคนจนที่จะได้เข้ามาผลิตสินค้าที่จำเป็นพื้นฐาน ในราคาถูกนั่นเอง

 

หมายเลขบันทึก: 334694เขียนเมื่อ 8 กุมภาพันธ์ 2010 10:07 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:22 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท