ใช่ไหม......
ถึงจันทราคลาไคล...ไปจากฟ้า
เพียงไม่นาน...จันทร์จะหวนคืนมา...
ส่องแสงแจ่มจ้า....ฟ้ายินดี
จริงไหม......
ยามความรักครองใจ...ไม่หมองศรี
เห็นทุกสิ่งสวยงาม....เพราะความรักที่มี
โลกใบนี้...ดั่งเช่น...เป็นของเรา
เคยไหม.....
เมื่อรักจากไป....ใจก็เหงา
แม้เวลาเนิ่นนาน...ความร้าวรานไม่บรรเทา
แล้วหัวใจเหงา-เหงา..ก็ถูกความเศร้า..ครอบครอง
ได้ไหม.....
ขอรักคืนใจ...ให้คลายหม่นหมอง
ยามใจปวดร้าว...เพราะความเหงาเข้าครอบครอง
เพียง...ไม่อยากหม่นหมอง...นั่งมองฟ้าครองจันทร์
กิ่งไผ่...ใบหลิว
แม้ความรักจากไปใครก็เศร้า เก็บเรื่องราวดีดีเคยมีให้
เอาไว้เตือนความทรงจำฉ่ำหัวใจ ที่ร้ายร้ายลืมให้สิ้นเลิกยินยล
สวัสดีค่ะ...คุณกิ่งไผ่ใบหลิว
กลอนเพราะๆ มาบล็อกนี้ไม่ผิดหวัง
และขอบคุณค่ะที่แวะไปเยี่ยม
สวัสดีค่ะ แวะมาอ่านเพราะ ๆ อีกแล้วค่ะ ..กินใจจัง ..
..สวัสดีครับ
..ไม่มีใครไร้ค่า..สำหรับทุกคน..หรอกครับ
สวัสดีค่ะ คุณ soraya
...คนเรานี่แปลกนะคะ...
แปลกที่..ปล่อยให้ "คนอื่น" มากำหนดคุณค่าของตัวเอง
..ขอบคุณค่ะที่มาเยือนกันเสมอมา..