คำคมคารมรักจากวรรณคดี
คำคมคารมรักจากวรรณคดี
พอย่างเข้าเดือนกุมภาพันธ์ใกล้ถึงวันแห่งความรัก บรรยากาศรอบตัวก็เริ่มอบอวลไปด้วยกลิ่นอายของความรัก อะไร ๆ ดูจะเป็นสีชมพูหวานแหววไปเสียหมด จะไม่พูดถึงความรักเสียบ้างก็คงจะใช่ที่ จึงขอนำ "คำคมคารมรักจากวรรณคดี" มาเล่าสู่กันฟังพอให้ชุ่มชื่นหัวใจ
ความรักเหมือนน้ำอมฤต
ได้ดื่มแล้วชื่นจิตพิศวง
ระงับโรคโศกสูญพูนพะวง
เพราะรักรื่นยืนยงยั่วยวนใจ
สาวิตรี. พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว.
เขาย่อมเปรียบเทียบความว่ายามรัก
แต่น้ำผักต้มขมชมว่าหวาน
ครั้นจืดจางห่างเหินไปเนิ่นนาน
แต่น้ำตาลก็ว่าเปรี้ยวไม่เหลียวแล
นิราศวัดเจ้าฟ้า. สุนทรภู่.
แล้วว่าอนิจจาความรัก
เพิ่งประจักษ์ดังสายน้ำไหล
ตั้งแต่จะเชี่ยวเป็นเกลียวไป
ที่ไหนจะไหลคืนมา
อิเหนา. พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย.
รสใดไม่เหมือนรสรัก
หวานนักหวานใดจักเปรียบได้
แต่มิได้เชยชมสมใจ
ขมใดไม่เทียบเปรียบปาน
ท้าวแสนปม. พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว.
เหมือนเขาเปรียบเทียบความว่ายามรัก
แต่น้ำผักต้มขมก็ชมหวาน
ถึงยามยืดจืดกร่อยทั้งอ้อยตาล
เคยโปรดปรานเปรี้ยวเค็มรู้เต็มใจ
อิเหนา. พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย.
ลูกเอ๋ยยังไม่เคยรู้รสร้าย
ที่ความรักกลับกลายแล้วหน่ายหนี
อันเจ็บปวดยวดยิ่งทุกสิ่งมี
ไม่เท่าที่เจ็บช้ำระกำรัก
ขุนช้างขุนแผน. พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย.
ความเอยความรัก เริ่มสมัครชั้นต้น ณ หนไหน
เริ่มเพาะเหมาะกลางหว่างหัวใจ หรือเริ่มในสมองตรองจงดี
แรกจะเกิดเป็นไฉนใครรู้บ้าง อย่าอำพรางตอบสำนวนให้ควรที่
ใครถนอมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงระตี ผู้ใดมีคำตอบขอบใจเอย
เวนิสวานิช. พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว.
ความรักเหมือนโรคา บันดาลตาให้มืดมน
ไม่ยินและไม่ยล อุปสรรคคะใดใด
ความรักเหมือนโคถึก กำลังคึกผิขังไว้
ก็โลดจากคอกไป บ่ยอมอยู่ ณ ที่ขัง
มัทนะพาธา. พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว.
อดอะไรจะเหมือนอดที่รสรัก
อกจะหักเสียด้วยใจอาลัยหา
ไม่เห็นรักหนักดิ้นสิ้นชีวา
จะเป็นบ้าเสียเพราะรักสลักทรวง
พระอภัยมณี. สุนทรภู่.
จะหักอื่นขืนหักก็จักได้
หักอาลัยนี้ไม่หลุดสุดจะหัก
สารพักตัดขาดประหลาดนัก
แต่ตัดรักนี้ไม่ขาดอนาถใจ
นิราศอิเหนา. สุนทรภู่
แต่เรียนรักรักนักก็มักหน่าย
รักละม้ายมิได้ชมสมประสงค์
ยิ่งรักมากพากเพียรยิ่งเวียนวง
มีแต่หลงลมลวงน่าทรวงโทรม
นิราศวัดเจ้าฟ้า. สุนทรภู่.
ถึงเกาะเรียนเรียนรักก็หนักอก
แสนวิตกเต็มตรองเจียวน้องเอ๋ย
เมื่อเรียนรักกันจนจบถึงกบเกย
ไม่ยากเลยเรียนได้ดังใจจง
นิราศวัดเจ้าฟ้า. สุนทรภู่
อยากให้รู้ว่ารักสักเท่าฟ้า
หมดภาษาจะพิสูจน์พูดรักได้
เต็มอยู่ในความว่างกว้างและไกล
คือหัวใจสองดวงห่วงหากัน
เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
ความเห็น (7)
ครูคับ ผมชอบ3บทนี้อ่าคับ อ่านเ้เล้วโดนเลยคับ โดนใจมากๆคับ เเต่จะมอบให้ใครดีอ่าคับ ครูช่วยผมคิดหน่อยดิคับ ผมไม่มีเเฟนอ่า เซ็งโครต เดือนเเห่งความรัก เเต่ผมยังไร้คู่ เหงาจัง
อดอะไรจะเหมือนอดที่รสรัก
อกจะหักเสียด้วยใจอาลัยหา
ไม่เห็นรักหนักดิ้นสิ้นชีวา
จะเป็นบ้าเสียเพราะรักสลักทรวง
พระอภัยมณี. สุนทรภู่
จะหักอื่นขืนหักก็จักได้
หักอาลัยนี้ไม่หลุดสุดจะหัก
สารพักตัดขาดประหลาดนัก
แต่ตัดรักนี้ไม่ขาดอนาถใจ
นิราศอิเหนา. สุนทรภู่
อยากให้รู้ว่ารักสักเท่าฟ้า
หมดภาษาจะพิสูจน์พูดรักได้
เต็มอยู่ในความว่างกว้างและไกล
คือหัวใจสองดวงห่วงหากัน
เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
คนไร้รักมักเหงาเฝ้าคอยหา
ดวงเเก้วตามาครองคู่มิรู้หาย
คนมีรักรักเธอจนวันตาย
เเม้นวอดวายขอเเก้วตามาคู่ครอง
ศรัณย์ หาญบุญเศรษฐ
เหมือนเขาเปรียบเทียบความว่ายามรัก
แต่น้ำผักต้มขมก็ชมหวาน
ถึงยามยืดจืดกร่อยทั้งอ้อยตาล
เคยโปรดปรานเปรี้ยวเค็มรู้เต็มใจ
อิเหนา. พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย.
*** บทนี้เลย ครูแป๊ว พี่ชอบบทนี้***
ผมขอมอบกลอนที่ผมเเต่งเองนะคับ
คนไร้รักมักเหงาเฝ้าคอยหา
ดวงเเก้วตามาครองคู่มิรู้หาย
คนมีรักรักเธอจนวันตาย
เเม้นวอดวายขอเเก้วตามาคู่ครอง
ผมอยากเปงสุนทรภู่บ้างอ่า ลองเเต่งดูคับ ไม่รู้ว่าจะหวานเหมือนสุนทรภู่ป่าว แต่ผมยังคงไร้คู่ต่อไป ขอมอบให้เเก่คนที่เเอบรักข้่างเดียวนะคับ ผมคงเเห้วต่อไป ไม่มีคนให้รักสักคนในฐานะเเฟน
ความรักนี้มีเพียงเธอเธอรู้ไหม
ว่าในใจฉันเรียกร้องเเละมองหา
เเม้ว่าเธอมีคู่เเล้วเเก้วตา
ขอเป็นยารักษาตอนเสียใจ
ได้เเอบรักเเอบมองก็พอเเล้ว
ไม่ได้ขอเป็นเเก้วที่เธอใฝ่
ขอมีเธอคนเดียวในหัวใจ
ฉันสุขใจที่ได้เเอบรักเธอ
เธอมีคนที่เธอได้เเอบรัก
ฉันรู้นักว่ารักที่ยิ่งใหญ่
ได้เห็นเธอกับคู่เธอก็สุขใจ
ขอเป็นเพียงเศษดินที่ได้ใกล้เธอ
ฉันยอมเจ็บยอมปวดที่เเอบรัก
ได้ประจักษ์มีเพียงเธอที่ฝันใฝ่
ขอมีเพียงหนึ่งเดียวในดวงใจ
เธอมีใครไม่ว่ากันแต่ฉันมีเธอ
เธอคือคนที่ฉันนั่งคิดถึง
นั่งรำพึงน้องนางได้อาศัย
ขอมีเธอหนึ่งเดียวในหัวใจ
ฉันขอมอบดวงใจไว้ให้เธอ
ปล.มาจากความรู้สึกในอดีต ที่เเอบรักผู้หญิงหลายๆคนเเต่ได้เเค่เเอบรักคับ
สวัสดีค่ะ 
ครู ป.1
กลอนบทที่คุณครูชื่นชอบดูจะโดนใจใครหลาย ๆ คน เป็นสัจจธรรมแห่งความรักนะคะ
ส่วนหนุ่มน้อยโรตีนั้นครูเพิ่งประจักษ์แก่ใจว่าเธอเป็นคนที่มีอารมณ์โรแมนติคไม่ใช่ย่อย เลยขอมอบกลอนนี้ให้โรตีนะ เอาไปแต่งต่อตอนอยู่หอพักที่มหิดล
เติมความหวานด้วยน้ำตาลแห่งความรัก
ค่อยเติมตักทีละนิดชีวิตหวาน
อย่าเร่งรัดค่อยเติมให้ใจชื่นบาน
รักหอมหวานตรึงตรากว่าน้ำตาล
คห6ขอโทดนะคับ แบบนี้จะโอกว่ามั้ยคับ
เติมความหวานด้วยน้ำตาลแห่งความรัก
ค่อยเติมตักทีละนิดชีวิตหวาน
อย่าเร่งรัดเติมใส่อย่างลนลาน
ดั่งรักหวานหอมกรุ่นอุ่นจากเตา