เมื่อวานนี้ (๒๘ กุมภาพันธ์) ผู้เขียนได้มีโอกาสเข้าร่วมการปรุชุมภาคียุทธศาสตร์ ครั้งที่ ๒ : งานปฏิรูประบบการศึกษาไทย ที่มูลนิธิสดศรี-สฤษดิ์วงศ์ จัดขึ้นเพื่อแลกเปลี่ยนประสบการณ์และบทเรียน “การขับเคลื่อนระบบการศึกษาไทย” และเพื่อร่วมด้วยช่วยกันปฏิรูประบบการศึกษาไทย พูดง่ายๆ คือ จะทำงานกันเป็นเครือข่ายอย่างไร จะเชื่อมกันอย่างไรได้บ้าง
ผู้เข้าร่วมเวทีมีมาจากหลายหน่วยงาน อาทิ มูลนิธิพัฒนาการศึกษาไทย สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา (สกศ.) มูลนิธิสยามกัมมาจล มูลนิธิตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.) กรมอนามัย สถาบันส่งเสริมการจัดการความรู้เพื่อสังคม (สคส.) มูลนิธิสาธารณสุขแห่งชาติ (มสช.) และมูลนิธิสดศรี-สฤษดิ์วงศ์ (มสส.) เจ้าภาพในครั้งนี้
การแลกเปลี่ยนเป็นบรรยากาศของกัลยาณมิตรจริงๆ ผู้เขียนพอจะสรุปการเล่าเรื่องและความคิดเห็นของแต่ละท่านได้ดังนี้
คุณหมอประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์ จาก มสส. ได้กล่าวถึงการก่อตั้งของ มสส. ที่ตั้งขึ้นเพื่อทำงานด้านการปฏิรูปการศึกษา ตั้งแต่ระยะเริ่มต้น จนกระทั่งปัจจุบันกำลังดำเนินงานใน ๓ แผนงาน คือ แผนงานพัฒนาจิต แผนงานพัฒนการเด็ก และแผนงาน “ครูเพื่อศิษย์”
คุณหมอสมศักดิ์ ชุณหรัศมิ์ จาก มสช. ต้องการเห็นภาพของการขยับระบบการศึกษา โดยการจัดให้มีเวทีแบบนี้ก็เพื่อให้แต่ละหน่วยงานที่มีพื้นที่การทำงานด้านการปฏิรูประบบการศึกษาและการเรียนรู้ของตนเอง ได้มาพูดคุยแลกเปลี่ยนประสบการณ์ร่วมกัน ต่างคนต่างทำในภารกิจของตนเอง แต่มารวมตัวกันเพื่อเคลื่อนงานไปด้วยกัน ซึ่งคุณหมอมี ๓ แนวทาง ในการร่วมกันทำงานแบบเครือข่ายเช่นนี้ คือ
๑. งานที่ทำอยู่แล้ว ไม่ต้องทำซ้ำซ้อนกัน
๒. งานที่ทำอยู่แล้ว และไม่ควรทำต่อ
๓. งานที่น่าทำ แต่ยังไม่มีใครทำ
แนวคิดของคุณหมอสมศักดิ์ เป็นแนวคิดของการทำงานเครือข่าย และมองหาลู่ทางในการทำงานเพื่อต่อจิ๊กซอว์ให้เป็นภาพการปฏิรูประบบการเรียนรู้ของไทยที่สมบูรณ์ได้
คุณวิมล โรมา จากกรมอนามัยและผู้ช่วยผู้จัดการแผนงานพัฒนาการเด็ก ของ มสส. ได้เล่าคือแนวคิดและแนวทางในการทำงานของแผนงาน
(ติดตามตอนต่อไป)
หญิง สคส.
เรียนท่านหญิงขอบคุณครับ