..หนึ่งปีให้หลังจาก...ภูธร...สู่....นครบาล กศน.ราชสาส์น เมืองแปดริ้ว สู่ กศน.วังทองหลาง เมืองหลวงอันศิวิไล เป็นสถานศึกษาที่ตั้งใหม่ที่มีแต่ชื่อ ไร้ซึ่งกำลังพล สถานที่ตั้ง ป้อมปราการ ที่จะใช้ทำงาน เป็นการเริ่มต้นจาก "ศูนย์".เป็นการเริ่มต้นที่ไม่ง่ายนักในกรุงเทพ...แต่ก็เสมือนกับเป็นการท้าทาย...ความตั้งใจ ความรู้และประสบการณ์ที่ได้เรียนรู้จากผู้บังคับบัญชา ตลอดจนพี่น้องจากกาญจนบุรี สมุทรสงคราม และสุดท้ายที่ฉะเชิงเทรา เป็นเครื่องมือและพลังในการต่อสู้ และแพ้วถางทางให้เป็นกศน.วังทองหลาง....สถานศึกษาเพื่อชุมชน.....ในการจัดการเรียนรู้ การดำเนินชีวิต ในเมืองหลวงได้เป็นที่รู้จักและยอมรับต่อสาธารณะชน "กศน.วังทองหลาง เพื่อนเรียนรู้คู่คนเมือง"
สวัสดีครับ ผอ. พิเชษฐ แวะมาทักทายตามประคนที่เคยทำงานที่เดียวกัน หวังว่าคงสบายดีนะขอรับ เพราะท่านได้อยู่เมืองอันศิวิไลที่มีแต่ แสง สี เสียง แต่อย่างไรก็ตามแต่ ขออวยพรให้ ผอ.พิเชษฐ จงประสพผลสำเร็จ ในหน้าที่การงานยิ่ง ๆขึ้นไป
ปล. ยังมีคนที่ทองผาภูมิคิดถึงเสมอ
ขอบคุณครับที่ติดตามให้กำลังใจกันตลอดดมา ตอนนี้คงส่งได้เพียงแรงใจมีโอกาสเมื่อไรคงได้ไปเยือน
สู้ๆๆๆนะค่ะท่านผอ. เอาใจช่วยค่ะ
ขอบคุณคุรับคุณ jiratsao...ต่างเป็นกำลังใจและก้าวไปพร้อมกัน...ขอให้สนุกและความสุขในการทำงานครับ
ผอ.ค่ะ ช่วงนี้ไม่ค่อยสนุกกับงานเท่าไหร่ เพราะ สมศ.กำลังจะเข้ามาประเมินสถานศึกษา (เครียดสุดๆ)
...ชีวิตเป็นเช่นนั้นเอง บางครั้งความเอาจริง เอาจัง นั้นแสดงให้เห็นว่าเรามีความตระหนักที่จะทำหน้าที่ จึงต้องเกิดความเครียดเป็นธรรมดา ซึ่งจะเป็นแรงขับไปสู่เป้าหมายที่ตั้งไว้ ขอให้ทำใจให้เป็นกลาง ๆ อย่าทุกข์มาก หรือสุขมาก ขอให้คิดว่าเราได้ทำหน้าที่อย่างเต็มกำลังความสามารถ และอย่างดีที่สุดแล้ว งานประกันเป็นงานที่ทำเป็นทีม ไม่ใช่งานของคนใดคนหนึ่ง แต่ละคนมีความหมายความสำคัญ ต่อระบบที่จะขับเคลื่อน ค่อยเป็นค่อยไป เรียงหัวใจให้เป็นทิศทางเดียวกันเสียก่อน จุดหมายคงอยู่ไม่ไกล...
ขอบคุณนะค่ะสำหรับกำลังใจและคำชี้แนะของผอ.
เป็นกำลังใจให้ทำงานสู่ความสำเร็จครับ