อันนี้ต้องเท้าความไปถึงหนังสือของจิมมี่ เหลียว "ผู้หญิงเลี้ยวซ้าย ผู้ชายเลี้ยวขวา"
ที่ทำให้ได้มารู้จักนักแปลผู้นี้
ทั้งตัวงานเขียนของจิมมี่เองก้อน่าสนใจอยู่แล้ว
ด้วยความที่เป็นหนังสือภาพที่มีคำบรรยายสั้นๆ
ให้ความรู้สึกประหลาด...ความงามที่มุมมองแตกต่างจากคนอื่น
แต่คนละอย่างกับทิม เบอร์ตัน..บุคคลที่มีมุมมองพิเศษเช่นกัน..แต่ขอเว้นคนนี้ไว้ก่อน
กลับมาที่'ปราย พันแสง วันนี้ไปที่บล๊อกเธอมา
http://prypansang.blogspot.com
มีแนะนำหนังสือดีๆเต็มเลย
เป็นหนังสือย่อยง่ายก้อมี แนวย่อยยากก็พอสมควร
ทริปเที่ยว..โอ๊ย..เยอะแยะตาแป๊ะไก่
มาเปิดหูเปิดตากะเค้านิดนึง...อ่านเพลินๆ
เลยเอามาเก็บไว้ในบล๊อกตัวเอง
เผื่อวันหลังจะกลับมาอ่านอีกที่...'ปราย พันแสง
ทำไมต้องมี ' นำหน้าด้วยน๊า ^^a