24 January,2010...Written by KIM...
............วัย..............
วัยเยาว์...เราก็ผ่าน...เนิ่นนานแล้ว
เหมือนเรือแจว...แคล่วคลอง...คลองละหาน
เดินทางผ่านพานพบประสบการณ์
วัยแรกแย้ม...แฉล้มหวาน...ก็ผ่านไป
วัยกลางคน...ด้นดั้นมาทันแล้ว
ความเพริดแพร้ว...ผ่องพิศ...ยึดติดไฉน
มีเกิดแก่...เจ็บ...ตาย...ไปตามวัย
ต้องทำใจภายในตน...พ้นหมองมัว
วัยชรา...ตามมาทัน...วันนี้แล้ว
ดั่งฟ้าแผ้ว...เคลื่อนถึงครา...แผ่นฟ้าหลัว
ที่อยู่ได้...ใช้ความกล้า...ฝ่าความกลัว
มอบทั้งตัว...ทั้งหัวใจ...ใฝ่ทำดี
วัยล่วงเลย...เคยผ่าน...ด่านชีวิต
รู้ถูกผิด...ชอบธรรม...นำวิถี
รู้ปรับปรุง...แก้ไข...ในชีวี
คุณความดี...ชี้นำใจ...ใฝ่เจริญ
กลอนบทนี้เขียนครั้งแรกเมื่อ 2 มกราคม 2552 พิมพ์เผยแพร่ครั้งแรก...วันนี้...ค่ะ
อ่านแล้วรู้สึกปรดปรง รู้สึกถึงความไม่ยั้งยืนของสรรพสัตว์
ตามคุณมนุษยชนมาค่ะ
แต่งกลอนได้ดีมาก
โชคดีนะคะที่ได้สัมผัสในทุกวัยของชีวิต
และที่โชคดียิ่งกว่า คือการเรียนรู้พัฒนาในทุกๆวัย
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยม
ขอบคุณที่เราต่างก็มีวัยเป็นของตัวเอง
มันไม่ง่ายเลย...ที่จะมีวัย...นี้
ขอบคุณทุกกำลังใจค่ะ